13 medische aandoeningen genoemd naar mensen

met een ziekte die naar u genoemd is, is een beslist gemengde ziekte. Aan de ene kant worden jullie wetenschappelijke ontwikkelingen voor altijd herdacht. Aan de andere kant, hoewel, je zit vast met de wetenschap dat geen enkele patiënt ooit gelukkig zal zijn bij het horen van uw naam. Maar wie zijn de wetenschappers en artsen achter enkele van onze beroemdste ziekten en aandoeningen? Hier zijn een paar van de artsen en hun gelijknamige kwalen.

1. Ziekte van Crohn

de ontstekingsziekte van het spijsverteringskanaal had gemakkelijk de naam Ginzburg ‘ s disease of de ziekte van Oppenheimer kunnen krijgen. In 1932 publiceerden Drie New Yorkse artsen Burrill Bernard Crohn, Leon Ginzburg en Gordon Oppenheimer een artikel over een nieuw soort darmontsteking. Omdat Crohn ‘ s naam voor het eerst alfabetisch werd vermeld, droeg de voorwaarde uiteindelijk zijn naam.

2. Salmonellose

Ja, de salmonellabedreiging die rondspookt bij onvoldoende gekookte kip is naar een persoon vernoemd. Daniel Elmer Salmon was een veterinair patholoog die een USDA micro-organisme onderzoeksprogramma leidde tijdens de late 19e eeuw. Hoewel Salmon niet echt het type bacterie ontdekte dat nu zijn naam draagt—de beroemde epidemioloog Theobald Smith isoleerde de bacterie in 1885—leidde hij het onderzoeksprogramma waarin de ontdekking plaatsvond. Smith en zijn collega ‘ s noemden de bacteriën salmonella ter ere van hun baas.

3. Ziekte van Parkinson James Parkinson was een drukke man. Terwijl de Engelse apotheker een bloeiende medische business had, hield hij zich ook bezig met geologie, paleontologie en politiek; Parkinson publiceerde zelfs een driedelige wetenschappelijke studie van fossielen. Na een late 18e-eeuws uitstapje in de Britse politiek, waar hij een aantal sociale oorzaken bepleitte en zich kort verstrikt voelde in een vermeende samenzwering om koning George III te vermoorden, richtte Parkinson zijn aandacht op de geneeskunde. Parkinson deed wat onderzoek naar jicht en buikvliesontsteking, maar het was zijn mijlpaal 1817 studie “An Essay on the Shaking Palsy” dat zijn naam aan de ziekte van Parkinson bevestigde.

4. De ziekte van Huntington

George Huntington was niet de meest productieve onderzoeker, maar hij liet zijn papieren tellen. In 1872 publiceerde Huntington een van de twee onderzoekspapers die hij in zijn leven zou schrijven. In het artikel beschreef Huntington de effecten van de neurodegeneratieve aandoening die nu zijn naam draagt na het onderzoeken van verschillende generaties van familie die allemaal leden aan de genetische aandoening.

5. Alzheimer ‘ s disease

In 1901 begon de Duitse neuropatholoog Alois Alzheimer een vreemde patiënt te observeren in een inrichting in Frankfurt. De 51-jarige vrouw, Mrs. Auguste Deter, had geen kortetermijngeheugen en gedroeg zich vreemd. Toen mevrouw Deter in 1906 stierf, begon Alzheimer de hersenen van de patiënt te ontleden, en Hij presenteerde zijn bevindingen die November in wat de eerste formele beschrijving van presenile dementie was.

6. Tourette syndroom

krediet George Gilles de la Tourette voor zijn bescheidenheid. Toen de Franse neuroloog voor het eerst de ziekte beschreef die nu zijn naam draagt in 1884, noemde hij het niet naar zichzelf. In plaats daarvan verwees hij naar de aandoening als “maladie des tics.”Tourette’ s mentor en hedendaagse Jean-Martin Charcot hernoemde de ziekte naar Tourette.

Tourette had echter niet zoveel geluk met patiënten. In 1893 schoot een misleide voormalige patiënt de dokter in het hoofd. De vrouw beweerde dat ze haar verstand verloor nadat Tourette haar hypnotiseerde. Tourette overleefde de aanval.

7. De Britse patholoog Thomas Hodgkin beschreef voor het eerst de kanker die nu zijn naam draagt toen hij in 1832 in het Guy ‘ s Hospital in Londen werkte. Hodgkin publiceerde de studie” On Some morbide Appearances of the Absorbent klieren and milt “”dat jaar, maar de aandoening droeg zijn naam niet totdat een collega arts, Samuel Wilks, Hodgkin’ s werk herontdekte.

8. De nierziekte draagt de naam van Richard Bright, een Engelse arts en collega van Hodgkin in Guy ‘ s Hospital. Bright begon te kijken naar de oorzaken van nierproblemen tijdens de jaren 1820, en in 1827 beschreef hij een reeks nieraandoeningen die uiteindelijk bekend werden als de ziekte van Bright. Vandaag, artsen begrijpen veel van de symptomen historisch samengeklonterd als de ziekte van Bright zijn in feite verschillende ziekten, dus de term wordt zelden gebruikt.

9. De ziekte van Addison

Guy ‘ s Hospital was blijkbaar de plek om te werken in de 19e eeuw als u een ziekte naar u wilde hebben genoemd. Thomas Addison, een collega van Bright en Hodgkin in Guy ‘ s Hospital, beschreef voor het eerst de bijnieraandoening die we de ziekte van Addison noemen in 1855. Op de top van deze ontdekking, publiceerde Addison ook een vroege studie van appendicitis.

10. De ziekte van Tay-Sachs

hoewel beide namen aan deze genetische aandoening zijn gehecht, werkten Warren Tay en Bernard Sachs niet samen. Ze werkten zelfs niet in hetzelfde land. Tay, een Britse opthalmoloog, beschreef voor het eerst de karakteristieke rode vlek van de ziekte op het netvlies in 1881. In 1887 beschreef Bernard Sachs, een collega van Burrill Crohn in het Mount Sinai Hospital, de cellulaire effecten van de ziekte en de prevalentie ervan onder Asjkenazische Joden.

11. Turner syndroom

de chromosomale aandoening kreeg zijn naam van Oklahoma doctor Henry Turner, die de aandoening voor het eerst beschreef in 1938.

12. Het syndroom van Klinefelter

de genetische aandoening waarbij mannetjes een extra X-chromosoom hebben draagt de naam van Harry Klinefelter, een jonge endocrinoloog uit Boston die een baanbrekende studie publiceerde terwijl hij werkte onder de hoede van endocrinologiester Dr.Fuller Albright in 1942. Albright pushte zijn jonge protégé om de hoofdauteur te zijn van het artikel dat de aandoening beschreef, zodat de naam van de jonge Klinefelter voor altijd geassocieerd wordt met het syndroom.

13. Het syndroom van Asperger

De Oostenrijkse kinderarts Hans Asperger beschreef het syndroom dat nu zijn naam draagt in 1944 na het observeren van een groep kinderen die leden aan wat Asperger beschreef als “autistische psychopathie.”Hij noemde zijn patiënten” kleine professoren.”) Interessant, omdat Asperger ‘ s onderzoek allemaal in het Duits was geschreven, werden zijn bijdragen aan de literatuur pas veel later herkend. De term ‘syndroom van Asperger’ werd pas in 1981 gebruikt. Vandaag is het geclassificeerd als een autisme spectrum stoornis.

Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in 2009.