elk land heeft er een: een nationaal voedsel waar ze op zijn opgegroeid, een kwestie van nationale trots, dat elke andere nationaliteit denkt dat het meest walgelijke voedsel moet zijn dat ze nooit hebben geproefd. In Australië is het Vegemite. In Schotland is het haggis. In Brazilië is het feijoada. In Colombia is het aguapanela.
voor niet-ingewijden is aguapanela Colombiaanse ’thee’. Het is gemaakt van panela, een ongeraffineerd suikerriet sap, dat op hoge temperatuur wordt gekookt en vervolgens mag cristaliseren. Combineer de gekristalliseerde suikerriet, warm water en citroen of melk en je hebt aguapanela. Listo.
Het is een verworven smaak, zou je kunnen zeggen.
Panela is big business in Colombia. Zelfs de VN denkt van wel. Het is gegroeid in meer dan 200.000 hectare Colombiaanse grond. De productie omvat 350.000 mensen en is goed voor meer dan 6% van het BBP. Colombianen consumeren 32 kilo per jaar, per persoon.
je krijgt het idee: ze houden van het spul.
Vraag elke Colombiaanse die hun gewicht in suikerriet waard is en zij zullen u de talrijke voedingsvoordelen van aguapanela uitleggen. Blijkbaar zit het boordevol vitaminen en mineralen. Het zal je hopen energie geven en je groot en sterk laten opgroeien. En welke arme kleine Colombiaanse niño met een snuifje is niet verzorgd met een kopje aguapanela con limón, met dank aan zijn abuelita?
van de manier waarop Colombianen het spul vereren, begon ik me af te vragen of het een soort wonderdrank was. Ik begon visioenen te krijgen van een Colombiaanse versie van Popeye die een mok aguapanela naar beneden slingerde voordat ik uit het dichtstbijzijnde raam sprong, biceps die uitpuilden.
dus besloot ik wat onderzoek te doen om te zien waar alle hype over ging.
helaas, hoe meer ik lees, hoe meer mijn Colombiaanse Popeye ‘ s biceps begonnen te verschrompelen. Aguapanela bevat wel vitamine C, ijzer en calcium. Maar de hoeveelheden zijn zo laag dat om de aanbevolen dagelijkse inname van vitamine C te consumeren, bijvoorbeeld, je 26 kopjes van het spul zou moeten drinken. Zelfs Colombianen vinden het niet zo leuk!
wat het wel heeft is energie. Niet verwonderlijk, gezien het eigenlijk gewoon suiker is. Het is een relatief goedkoop en lokaal geproduceerd verbruiksartikel. De realiteit is dat het eigenlijk een belangrijke bron van calorieën voor veel van de armen in Colombia. Dat is niet per se een slechte zaak, tenzij het wordt gebruikt als een belangrijke voedselbron, in welk geval het kan leiden tot ondervoeding, vooral bij kinderen.
maar het is niet allemaal kommer en kwel. Blijkbaar heeft een experiment op ratten aangetoond dat panela helpt bij ademhalingsproblemen geassocieerd met vervuiling! Misschien is het allemaal propaganda gepromoot door Panela exporteurs. Of misschien, heel misschien, kan mijn Colombiaanse Popeye achterover leunen, rustig ademen en leven om nog een aguapanela te drinken.