ziekte van Chagas
ziekte van Chagas of Amerikaanse trypanosomiasis is een systemische parasitaire ziekte veroorzaakt door het flagellated protozoan Trypanosoma cruzi (T. cruzi). De ziekte van Chagas wordt beschouwd als een verwaarloosde tropische ziekte of armoedeziekte, endemisch in 21 landen van Amerika. De T. cruzi wordt overgedragen aan de mens en andere zoogdieren door insect vectoren hemiptera van de subfamilie Triatominae, bloedzuigers, in de volksmond bekend als de vinchucas, bedwantsen, chinchorros, conenosewantsen, cherimachas, kuswantsen en andere lokale populaire namen. Triatominen van gedomicilieerde soorten kunnen slecht gebouwde woningen in landelijke, voorstedelijke en stedelijke gebieden koloniseren.
etiologie
de ziekte van Chagas is de meest voorkomende ziekte van overdraagbare tropische ziekten in Latijns-Amerika. De belangrijkste vectoren zijn triatoma infestans in Argentinië, Bolivia, Brazilië, chili, Paraguay, Uruguay en Peru; R. prolixus in Colombia, Venezuela en Midden-Amerika; T. dimidiata in Ecuador en Midden-Amerika; en Rhodnius pallescens in Panama.
infectiebron
triatomineinsecten kunnen knaagdieren, buideldieren en andere wilde zoogdieren infecteren. Deze triatomine insecten kunnen ook huisdieren zoals honden en katten infecteren en T. cruzi (ziekteverwekker) in menselijke woningen dragen.
transmissiewijze
T. cruzi is een parasiet die wordt overgedragen door uitwerpselen die geïnfecteerd zijn met hematofaag triatomine insecten. Deze insecten, meestal gevonden in Amerika, kunnen leven in de scheuren en groeven van slecht gebouwde huizen in landelijke of voorstedelijke gebieden. Ze verbergen zich meestal overdag en worden ‘ s nachts actief, als ze zich voeden met bloed, zelfs menselijk. Ze steken meestal een blootgestelde gebied van de huid of slijmvliezen (lippen, conjunctiva, enz.), en het insect poept in de buurt van de beet. Parasieten komen in het lichaam wanneer de persoon instinctief krassen uitwerpselen van het insect bij de beet, en vervuilt de ogen, mond, of een letsel dat de integriteit van de huid in gevaar brengt.
hoewel minder vaak T. cruzi kan worden overgedragen door middel van bloedtransfusies (20% van de gevallen) of orgaantransplantatie, verticaal van geïnfecteerde moeder op kind tijdens de zwangerschap (1% van de gevallen), en door accidentele inname van voedsel dat besmet is met T. cruzi.
klachten en symptomen
de ziekte van Chagas heeft twee stadia of klinische fasen: een acute fase en een chronische fase. Veel mensen (70 tot 80% van de geïnfecteerden) zijn hun hele leven asymptomatisch, maar tussen 20 en 30% van de patiënten evolueert deze ziekte naar chronische symptomen geassocieerd met letsel aan het hart, spijsverteringskanaal en / of zenuwstelsel.
de acute fase wanneer de symptomen enkele weken na de infectie aanhouden. Tijdens de acute fase circuleren grote aantallen parasieten in het bloed.
tekenen en symptomen van acute ziekte van Chagas kunnen afwezig of mild zijn en omvatten:
- symptomen van parasiet
- bij de voordeur netelroos of papels op de huid (inoculatie chagoom)
- ooglidoedeem met satelliet lymfeklieren (teken van Romagna)
- koorts
- hoofdpijn
- misselijkheid, diarree of braken
- vergrote lymfeklieren
- ademhalingsproblemen
- pijn van spieren, buikstreek of borst.
een eerste zichtbaar teken kan een huidlaesie zijn, het zogenaamde “inoculatie chagoma”, een subcutane knobbeltje met regionale adenitis op de plaats van de beet; en in gevallen van oculaire inoculatie, zeer typisch maar zeldzaam (2% van acute symptomatische gevallen) is het mogelijk om het “teken van Romagna”, unilateraal bipalpebraal oedeem, met retroauriculaire adenitis te identificeren. Als de infectie niet wordt behandeld, kan het overgaan tot de chronische fase.
gedurende enkele jaren en zelfs decennia heeft de ziekte van Chagas het centrale zenuwstelsel en het enterische zenuwstelsel, het spijsverteringsstelsel en het hart aangetast. Medische behandelingen en chirurgie kan nodig zijn.
tekenen en symptomen van de chronische vorm van Chagas kunnen de volgende zijn:
- ongeveer 30% van de mensen zal hartbeschadiging ontwikkelen:
- cardiomyopathie
- hartritme-en geleidingsstoornissen
- apicaal aneurysma.
- hartfalen veroorzaakt door progressieve afbraak van de hartspier.
- minder dan 10% van de patiënten heeft dilatatie van het colon of de slokdarm als gevolg van gastro-intestinale motorische stoornissen
- dilatatie van de slokdarm of het colon
- Maagledigingsstoornissen
- galblaas en motorische colonaandoeningen.
diagnose
diagnose van Chagas is altijd klinisch, epidemiologisch en laboratoriumonderzoek (parasitologie en serologie).
tijdens de acute fase kan de ziekte van Chagas worden gediagnosticeerd met behulp van parasitologische methoden in het bloed, gezien de rijkdom aan parasitemie. In de acute fase richten de studies zich op het zoeken en herkennen van Trypanosoma cruzi in een direct onderzoek en kleuring van bloedspreads (methodologie: directe parasitologische), en in het bepalen van de seropositivisatie van de serologie.
voor het chronische stadium van de ziekte is de diagnose gebaseerd op klinische evaluatie, serologie en epidemiologische geschiedenis. De definitieve diagnose van t-infectie.cruzi is afhankelijk van het positieve resultaat van ten minste twee verschillende serologische tests (ELISA, indirecte immunofluorescentie of indirecte hemagglutinatie) die specifieke antilichamen in het serum van de patiënt detecteren.
preventie en bestrijding
Er is geen vaccin voor de ziekte van Chagas. Geïntegreerde vectorbestrijding is de meest effectieve methode om de ziekte van Chagas in Latijns-Amerika te voorkomen, met inbegrip van chemische bestrijding door insecticiden in besmette huizen, verbetering van huizen en hun peridomicile om vectorbesmetting te voorkomen, persoonlijke preventieve maatregelen zoals muskietennetten, en voorlichting en communicatie met de gemeenschap over dit onderwerp.
serologische screening bij bloeddonoren is noodzakelijk om infectie door transfusie en orgaantransplantatie te voorkomen.
Screening van Chagas bij zwangere vrouwen tijdens prenatale controles van de zwangerschap, om te werken vanaf het moment van de bevalling op de diagnose van de pasgeborene van besmette moeders, zonder de studie van hun vroege oudere broers en zussen te vergeten.
goede fabricagepraktijken met betrekking tot hygiëne bij de bereiding van levensmiddelen bij Vervoer, Opslag en consumptie.
behandeling
de ziekte van Chagas kan etiologisch worden behandeld om de T. cruzi-infectie met Benznidazol of Nifurtimox te elimineren. Als de behandeling wordt gestart tijdens de acute fase, beide geneesmiddelen zijn effectief bij het doden van de parasiet. Alle geïnfecteerde kinderen moeten worden behandeld.
De werkzaamheid van beide neemt echter af naarmate een persoon langer geïnfecteerd is, hoewel alle patiënten, met inbegrip van chronische gevallen, baat hebben bij betere klinisch-pathologische ontwikkelingen indien zij etiologisch worden behandeld. Benznidazol en Nifurtimox mogen niet aan zwangere vrouwen worden gegeven.
De potentiële voordelen van medicatie in chronische gevallen om de ontwikkeling van de ziekte van Chagas te voorkomen of te vertragen, moeten worden afgewogen tegen mogelijke bijwerkingen (incidentie tot 40% van de behandelde patiënten), leeftijd, bijkomende aandoeningen en andere belangrijke kenmerken van elke patiënt.
correct gediagnosticeerde patiënten moeten ook medische of chirurgische, pathofysiologische of symptomatische behandelingen ondergaan, die specifiek zijn voor elk geval en het laesieuniversum.
Paho / WHO subregionale initiatieven
de ziekte van Chagas wordt geassocieerd met meerdere sociale en omgevingsfactoren die miljoenen mensen aan infectie blootstellen. Een van de belangrijkste bepalende factoren aanwezig in grote gebieden van Latijns-Amerika, ze opvallen: wonen in slecht gestructureerde en ondermaatse woningen-voornamelijk in landelijke en voorstedelijke gebieden -, gebrek aan middelen, leven in armoedegebieden met sociale en economische instabiliteit en vaak met hoge migratiecijfers, en behoren tot groepen die te maken hebben met seizoensgebonden landbouwarbeid in oogsten en oogsten. Deze ziekte draagt bij aan het bestendigen van de armoedecyclus door het verminderen van het leervermogen, de productiviteit en het vermogen om inkomsten te genereren.
sinds het begin van de jaren negentig hebben landen die door de ziekte van Chagas zijn getroffen, voornamelijk landen waar de ziekte endemisch is, zich georganiseerd om een reactie op de volksgezondheid te geven. Samen met de Pan American Health Organization/ World Health Organization werd een horizontaal programma voor technische samenwerking tussen landen ontwikkeld door middel van subregionale initiatieven voor de preventie en bestrijding van de ziekte van Chagas. Deze initiatieven zijn ontwikkeld in de zuidelijke kegel (1992), Midden-Amerika (1997), de Andeslanden (1998), de Amazone-landen (2003) en Mexico (2004), die sinds 2013 is geïntegreerd met de Midden-Amerikaanse landen in het geconsolideerde Midden-Amerikaans-Mexicaanse initiatief. Deze landen hebben bijgedragen tot een aanzienlijke verbetering van de situatie door: de onderbreking van de vectoroverdracht in het gehele of een deel van het grondgebied van de getroffen landen, de verwijdering van uitheemse soorten vectoren, de uitvoering van screening van universele donor van bloed, de detectie van aangeboren gevallen, de vermindering van de prevalentie bij kinderen, de vermindering van de morbiditeit en mortaliteit, de uitbreiding van de dekking voor de diagnose en de toegang tot behandeling, de verbetering van de kwaliteit van de diagnose, klinische zorg en behandeling van geïnfecteerde en zieke mensen.
initiatieven in Amerika hebben geleid tot een aanzienlijke vermindering van het aantal acute gevallen en van de intradomiciliaire aanwezigheid van triatominevectoren in alle endemische gebieden. Het Geschatte aantal besmette mensen wereldwijd steeg van 30 miljoen in 1990 tot 6 tot 8 miljoen in 2010. In die 20 jaar daalde de jaarlijkse incidentie van 700.000 naar 28.000 en de last van de ziekte van Chagas daalde tussen 1990 en 2006 van 2,8 miljoen voor invaliditeit gecorrigeerde levensjaren tot minder dan een half miljoen jaar.hoewel er aanzienlijke vooruitgang is geboekt, zijn niet alle landen erin geslaagd de voorgestelde doelstellingen en nieuwe uitdagingen te bereiken, met name de verspreiding van de ziekte als gevolg van migratiebewegingen van mensen die leven in landen die endemisch zijn in niet-endemische landen, evenals de noodzaak om de duurzaamheid van de programma ‘ s te bereiken, de confrontatie van noodsituaties en opnieuw optreden of natuurrampen, de noodzaak om de dekking van passende diagnose en behandeling uit te breiden en universele toegang tot behandeling te bereiken.
geografische verdeling van de ziekte van Chagas in Noord-en Zuid-Amerika volgens de stand van overdracht door de belangrijkste vector in elk gebied. Jaar: 2014.
resultaten bij de preventie, bestrijding en medische verzorging van de ziekte van Chagas, per subregio:
- zuidelijke kegel. Interruption of vector transmission of T. cruzi by T. infestans and elimination of the vector as a public health problem in Uruguay (1997-2012); interruption of vector transmission of T. cruzi by T. infestans Chile (1999), Brazil (2006), Paraguay (Eastern Region, 2008); Alto Paraguay, 2013), Argentinië (8 provincies tussen 2001 en 2013) en Bolivia (departement La Paz en Dpto.de Potosí, 2011-2013).
- Midden-Amerika. Onderbreking van de vectortransmissie van T. cruzi door R. prolixus in Guatemala (2008), El Salvador (2010), Honduras (2010), Nicaragua (2010), Costa Rica (2010) en Belize (2010); karakterisering van de extramurale transmissie van de wilde cyclus in Panama (2013).
- Andesgebied. Onderbreking van de vectoroverdracht van T. cruzi door T. infestans in Peru (departementen Tacna en Moquegua); en door Rhodnius prolixus in 10 gemeenten van de departementen Casanare, Boyacá, Santander en Arauca in Colombia (2013).
- Amazonegebied. Netwerkbewaking en-preventie in Brazilië, Ecuador, Colombia, Guyana, Frans Guyana en Peru. Reactie op uitbraken van voedsel overgedragen Chagas ziekte.
- Mexico. Eliminatie van R. prolixus is gecertificeerd in Chiapas en Oaxaca.