de chemische structuur van polyesterweefsels, de basissamenstelling van polyester is polyethyleentereftalaatester, moleculaire formule n, omdat er een groot aantal estergroepen in de moleculaire keten zijn, de zogenaamde polyestervezel (PET), de moleculaire chemische structuurformule met lange keten is H (OCH2CCOCO) NOCH2CH2OH, gebruikt voor vezels, is het relatieve molecuulgewicht van polyester over het algemeen 18 000. Ongeveer 25000, wol zoals polyester heeft een lager moleculair gewicht en een hoger moleculair gewicht van industriële polyester. In feite zijn er een klein aantal monomeren en oligomeren. Deze oligomeren hebben een lage graad van polymerisatie en bestaan in een ringvorm. Polyethyleentereftalaat (PET) kan worden bereid door directe verestering van tereftaalzuur (PTA) en ethyleenglycol (EG), en vervolgens polycondenseerd.
uit de moleculaire samenstelling van polyester bestaat het uit korte alifatische koolwaterstofketens, estergroepen, benzeenringen en hydroxylgetermineerde alcoholen. De hydrofiliciteit van polyestervezel is zeer slecht omdat er geen andere polaire groepen behalve twee alcohol-getermineerde hydroxylgroepen in polyestervezel. Polyester moleculair bevat ongeveer 46% estergroep, estergroep kan worden gehydrolyseerd en gepyrolyseerd boven 200 C, verzeept wanneer sterke alkali, zodat de mate van polymerisatie wordt verminderd, de gemeenschappelijke hoeveelheid detergent detergent poeder onder 100 C heeft geen effect op polyestervezel; polyester moleculair bevat ook alifatische koolwaterstofketen, het kan polyester moleculair bepaalde flexibiliteit maken, maar de reden is dat Polyester macromolecule in principe een stijve molecule is, en de moleculaire keten is gemakkelijk lineair te handhaven. Daarom is polyester macromolecule gemakkelijk om kristallisatie onder deze voorwaarde te vormen, zodat de kristalliniteit en oriëntatie van polyestervezel hoger is.