Inleiding
Co-immunoprecipitation, Co-IP in het kort, is een veel gebruikte techniek om fysiologisch relevante eiwit-eiwitinteracties te identificeren door gebruik te maken van doeleiwitspecifieke antilichamen om indirect eiwitten vast te leggen die aan dit specifieke doeleiwit gebonden zijn. Als uitbreiding van IP, kan Co-IP niet alleen het primaire doel vangen en zuiveren, maar ook andere macromoleculen die aan het doel door inheemse interactie binden. Het verschil tussen IP en co-IP is de focus van het experiment. IP is gericht op het primaire doel, dat het antilichaam bindt. Terwijl, richt Co-IP de secundaire doelstellingen, die met de primaire proteã nen, in plaats van antilichaam in wisselwerking staan. Na immunoprecipitation, worden de proteã nen gevangen op de parels gewassen en geëlueerd om gezuiverde primaire en secundaire doelproteã nen te bereiken. Deze doelproteã nen kunnen in diverse methodes, zoals WesternBlot en massaspecanalyse onder Jachtgeweer strategie worden gekenmerkt, om partnerproteã ne IDs, bindende affiniteiten, kinetica van bindende en onontdekte functies van de primaire proteã ne te identificeren.
kritische factoren over Co-IP:
als krachtige techniek wordt Co-IP regelmatig gebruikt door biochemici om eiwit–eiwitinteracties te onderzoeken. Terwijl de co-IP-methodologie eenvoudig is, is het identificeren van fysiologische eiwit-eiwitinteractie door co-IP-reactie niet gemakkelijk, wegens de instabiliteit van de interactie, niet-specifieke band aan IP-reagentia en antilichaamverontreiniging. Alle bovenstaande problemen kunnen negatieve gevolgen hebben voor de detectie van eiwit-eiwitinteracties.
Co-IP van eiwitcomplexen
aangezien Co-IP afhankelijk is van eiwit-eiwitinteracties om de gebonden eiwitten te detecteren, is de bindingsaffiniteit en stabiliteit van de fysiologische interacties gedurende het hele Co-IP-proces zeer belangrijk. De ontoereikende bindende tijd en de uitgebreide wasstappen kunnen de bindende efficiency verminderen en een mislukking van opsporing van eiwitinteractie veroorzaken. Daarom, voor proteã nen, die om week bindende affiniteit of dynamische interactie worden voorspeld te hebben, is de vooruitgang stabilisatie van eiwit-eiwitinteractie noodzakelijk, bijvoorbeeld, kunnen crosslinking processen vóór Co-IP worden uitgevoerd.
niet-specifieke interacties
breuk van celmembraan en organellen zorgt ervoor dat grote hoeveelheden eiwitten, die door de grens gescheiden zijn, in contact komen. Daarom is het onvermijdelijk dat niet-specifieke interacties, met andere woorden, vals-positieve interacties, kunnen voorkomen, die interfereren met de gegevensanalyse. Dit is vooral gemeenschappelijk voor proteã nen die zich hebben ontvouwd of flexibele gebieden, die vrij kleverig zijn en niet specifiek andere proteã nen bindt. De manieren om dergelijke problemen te herbeleven kunnen preclearance van lysate zijn gebruikend primaire antilichamen om niet-specifieke proteã nen te verwijderen, en het veranderen van de Ionische sterkte van de buffer om de niet-specifieke band te verminderen.
Creative Proteomics kan experimenteel ontwerp op maat leveren en Co-IP-parameters verfijnen op basis van de behoeften van klanten. Wij beloven betrouwbare Co-IP analyse van eiwit-eiwit interacties met onze ervaren wetenschappers en technici.
kenmerken van Co-IP-service:
- onderzoek de interacties tussen eiwitten en eiwitcomplex
- Monitor dynamics of protein interaction
- onderzoek eiwit-eiwitinteractie in een bijna fysiologische niet-denaturerende toestand
- Mapping van de interacterende domeinen van eiwitten
onze Co-IP-service bevat:
- Experimentontwerp gebaseerd op uw specifieke projectbehoeften: buffers, parels, antilichamen, enz.
- Parameters optimalisatie, zoals bindingstijd
- cellysis, IP, washing & elutie
- WesternBlot/ massaspectrometrie, afhankelijk van de projectbehoeften
- gegevensanalyse & rapportage
bestelprocedure:
