u hebt ongetwijfeld gehoord van de uitdrukking, “Je schept je eigen werkelijkheid.”Meestal wordt deze kleine platitude gebruikt om ons de schuld te geven van de negatieve ervaringen in ons leven. Opgemerkt moet worden dat positieve ervaringen vaak worden toegeschreven aan geluk.
hoewel het waar is dat je kiest wat je ervaart, maken we allemaal onze selectie volledig onwetend van de gevolgen. Het is als blindelings kiezen van een cadeau op een gift uitwisseling alleen te worden verteld niet te klagen, omdat ” je koos dat.”
zelfs als je geen bewuste keuze maakt, bepaal je nog steeds wat je ervaart.
om te begrijpen hoe dit alles werkt, moet u eerst de aard van de werkelijkheid begrijpen.
wat u ervaart is uniek voor u. Het wordt niet gedeeld, hoewel het zo lijkt. Als iemands visie op het universum hetzelfde is als die van jou, betekent dat niet dat het hetzelfde is voor iedereen. Het betekent gewoon dat je een consensus hebt bereikt.
realiteit is subjectief, en het is niet statisch, of vast.
- hoe de werkelijkheid verandert
- onze hersenen in zijn boek “The Holographic Universe” uit 1991 stelde Michael Talbot voor dat het universum een gigantische 3D holografische projectie zou kunnen zijn. Het is niets meer dan een virtuele werkelijkheid die een fysieke wereld lijkt te zijn.
- het begrijpen van Kwantum onsterfelijkheid
- eindeloze mogelijkheden
hoe de werkelijkheid verandert
bijvoorbeeld, zelfs als je nu als groot wordt beschouwd, was er een tijd dat je een klein kind was. Je perspectief op de wereld om je heen is dramatisch veranderd in je hele leven. Samen met deze evoluerende kijk op de wereld veranderde ook jullie werkelijkheid.
Je bent nu misschien rijk, maar in het verleden had je moeite om de eindjes aan elkaar te knopen. Jullie realiteit van het gemak of de moeilijkheid om jullie financiële doelen te bereiken is als gevolg daarvan ook veranderd. Dit beïnvloedt sterk hoe je de wereld om je heen bekijkt, en je plaats daarin. Je zou jezelf kunnen zien als een beter mens omdat je rijkdom je privileges verleent in de samenleving en mensen behandelen je met een hogere achting. Je ervaringen vertekenen je kijk op de werkelijkheid.
u kunt plotseling vinden onderhandelen menigte moeilijker als mensen lijken in de weg, of belemmeren uw vooruitgang. Er kan een tijd zijn geweest dat winkelen soepeler ging, toen mensen aardiger leken. Dit is niets meer dan je houding die je realiteit verkleurt.
realiteit is vloeiend.het enige wat we zeker kunnen weten is dat onze ervaring van ons universum in het verleden is veranderd en dat het in de toekomst weer zal veranderen.
Wat als u invloed zou kunnen uitoefenen op wat u ervaart?
onze hersenen in zijn boek “The Holographic Universe” uit 1991 stelde Michael Talbot voor dat het universum een gigantische 3D holografische projectie zou kunnen zijn. Het is niets meer dan een virtuele werkelijkheid die een fysieke wereld lijkt te zijn.
onze hersenen bootsen hetzelfde patroon na, en creëren een realiteit in onze hoofden terwijl ons lichaam ons door de constructie transporteert waar we de externe wereld waarnemen. Terwijl iedereen creëert hun individuele realiteit en deze kunnen overlappen, alleen het laden programma wordt gedeeld. Zie het als iedereen op hetzelfde holodek die zijn eigen verhalen vertelt.
onze zintuigen ontvangen miljoenen stukjes informatie en sturen deze gegevens voortdurend door naar de vleescomputer in ons hoofd. We monteren deze gegevens om een virtuele realiteit te creëren die we met ons meedragen.
Dit is een driedimensionale kaart van de wereld die we gebruiken om door het leven te navigeren. Op deze manier creëren we ons eigen unieke beeld van het universum om ons heen en nemen we dat met ons mee waar we ook gaan. Omdat de kaarten van andere mensen vergelijkbaar zijn, geloven we dat deze kijk op het universum objectief is. Maar dat is het niet.veel van de werkelijkheid wordt bepaald door onze verschillende biologie, onze ervaringen uit het verleden, onze vooroordelen en zelfs onze voorkeuren. Geen twee mensen ervaren de wereld op dezelfde manier. Onderzoekers hebben bewezen dat onze ervaringen uit het verleden onze visuele waarneming beïnvloeden.Joseph Carroll van het Medical College Of Wisconsin, een kleurenvisiewetenschapper, zegt dat onze perceptie van kleur niet hetzelfde is. De meeste gegevens die mensen ontvangen komen door onze ogen en onze hersenen zijn bedraad voor visuele gegevensverwerking. Toch volharden we in onze gedeelde waan dat we het eens zijn over hoe de wereld voor onze ogen verschijnt, ondanks het intellectueel begrijpen van deze kijk op de werkelijkheid kan niet mogelijk zijn gezien variaties in individuele biologie.
alles wat we ervaren wordt opnieuw gecreëerd in onze hersenen op zo ‘ n manier om ons te laten denken dat dit buiten onszelf plaatsvindt en daarom zijn we het allemaal eens over wat er gebeurt. Volgens Talbot bestaat de wereld niet ” daarbuiten “maar ” hierbinnen”.”
“. . .als we naar een persoon kijken, is het beeld van die persoon echt op het oppervlak van onze netvliezen. Toch zien we de persoon niet als zijnde op ons netvlies. We zien ze als zijnde in de ‘ wereld-daarbuiten-daar.’Ook als we onze teen stoppen, ervaren we de pijn in onze teen. Maar de pijn zit niet echt in onze teen. Het is eigenlijk een neurofysiologisch proces dat ergens in onze hersenen plaatsvindt.”- “The Holographic Universe”, Michael Talbot
We nemen slechts een klein stukje van de fysieke wereld waar en vaak is onze waarneming gericht op gemak in het bereiken van onze doelen in plaats van nauwkeurigheid. Efficiëntie is de regel die betekent dat onze hersenen vaak onnodige gegevens negeren. We zoeken naar patronen en putten uit ervaringen uit het verleden. Onze hersenen zijn niet trouw aan de waarheid.
bijvoorbeeld, we begrijpen intellectueel dat als we de materiële wereld op een microscopisch niveau zouden kunnen zien, het zou lijken als een grotendeels lege ruimte. Het is gewoon handiger om onze dag te doen alsof materie solide is omdat het nuttig is en dat is een model dat ons doel dient.
Dit gebeurt talloze keren gedurende onze dag om het bewegen door ons universum te vergemakkelijken.
het begrijpen van Kwantum onsterfelijkheid
Kwantum onsterfelijkheid is gebaseerd op hoe het menselijk bewustzijn een tijdlijn zou kunnen ervaren. Het breidt uit op het idee dat wat we ervaren, gescheiden is van andermans kijk op de wereld.Quantum onsterfelijkheid begon als een gedachte-experiment in de late jaren 1980. Het werd verder ontwikkeld door natuurkundige en kosmoloog Max Tegmark. Het suggereert dat we vele malen kunnen sterven in ons leven. Bij elke overgang beweegt ons bewustzijn, glijdt, springt of verschuift naar de dichtstbijzijnde tijdlijn, zeer vergelijkbaar met die waar we stierven. Meestal zouden we de verandering niet merken.hoewel wetenschap en sceptici het misschien niet eens zijn, zijn anderen niet zo snel om het idee van de hand te wijzen. Er zijn meldingen van bijna-doodervaringen die het idee van kwantum onsterfelijkheid ondersteunen.
voorstanders klampen zich vast aan de “veelwereldinterpretatie” van andere realiteiten waar versies van “u” zich bevinden. Elke potentiële uitkomst van verschillende keuzes bestaat in deze rijken als een mogelijkheid, maar niet als werkelijke tijdlijnen waar fysieke kopieën van jullie leven.
net als takken aan een boom beweegt je bewustzijn langs de ledematen en ervaart elke keuze als je werkelijkheid.
eindeloze mogelijkheden
aan het begin van je leven bestaan er talloze mogelijke toekomsten voor je. Deze tijdlijnen zijn als wegen die je door je leven leiden. Je kiest een richting uit deze potentiële paden, wat betekent dat je uiteindelijk beslist wat je zult ervaren.
de mogelijke keuzes zijn wave-achtig totdat u beslist over een actie. Talloze universums van mogelijke toekomsten draaien af elke keer dat je met een keuze wordt gepresenteerd. Wanneer u een koers van actie selecteert, wordt het deeltje-achtig en ” echt.”Je bewustzijn ervaart dan die realiteit. Hoe groter de ervaringen in je leven, hoe groter de opties die voor je beschikbaar zijn.
bijvoorbeeld, stel dat je brood en pindakaas hebt. Je hebt drie maaltijdopties. Je kunt het brood eten, je kunt de pindakaas eten, of je kunt een broodje maken. Je keuzes zijn vrij beperkt. Maar als je gelei koopt, heb je je opties uitgebreid naar zeven — de originele drie plus gelei, een gelei sandwich, PBJ, of pindakaas en gelei alleen.
elke keer dat u een andere mogelijkheid toevoegt, opent u aanzienlijk meer opties in de toekomst. Jullie hebben nog veel meer tijdlijnen om te kiezen om te ervaren.
echter, uw beschikbare selecties zijn nog steeds beperkt tot de mogelijkheden die voor u open staan. Met andere woorden, je kunt niet kiezen voor een steak diner van de ingrediënten van een PBJ.
Dit betekent dat u alleen kunt kiezen uit potentiële futures die worden gepresenteerd en beschikbaar zijn voor u vanaf het punt waar u een beslissing wordt gepresenteerd. Je kunt er niet voor kiezen om morgen naar Saturnus te gaan of een kinderacteur te worden omdat die tijdlijnen niet voor je beschikbaar zijn.
dus hoe ga je verder met het maken van grotere opties? Dat wordt mijn volgende artikel.