Education system change: Perspectives from Kenya

mijn intriges met het onderwijssysteem dateert van meer dan drie decennia toen ik begon als een verse afgestudeerde leraar met de ambitie om letterlijk het klaslokaal te ontsteken. Ik had eindelijk de licentie en de bevoegdheid om te onderwijzen en het management vertrouwde me om leerlingen te groeiden om te zijn “geweldig!”Kort in het avontuur naar grootheid, realiseerde ik me dat het proces was al vooraf bepaald en ik werd verwacht om te sleutelen aan de klas interacties binnen de grenzen van de syllabus. Het doel was om de syllabus te dekken—en elke gedachte aan het introduceren van nieuwe inhoud werd afgekeurd. Er was geen ruimte voor kennis omwille van kennis, een leraar was in de klas om les te geven en hoe goed men onderwezen was duidelijk door de examens van studenten. Maar ik wilde de leerlingen prikkelen, hen kennis laten maken met nieuwe concepten en ideeën, hen aan het denken zetten en verlangen om meer te weten.

al snel verwachtten de ouders en voogden meer van scholen: ze hadden hoge verwachtingen dat de school hun kinderen zou veranderen. In sommige gevallen zagen ze de leraar zelfs als een soort wonderdoener, een leraar kon immers een kind laten leren. Een gemeenschappelijke veronderstelling was dat scholing de kinderen zou vormen en de leraar zou de enige persoon zijn om ervoor te zorgen dat dit gebeurde. De zaken waren echter niet zo eenvoudig en de praktijk was inderdaad anders dan de theorie die in Universitaire collegezalen werd behandeld.

geleidelijk drong het tot me door dat het systeem misschien andere resultaten zou opleveren als het voorzien van de unieke klaslokaal omstandigheden die de leraar geconfronteerd. Ik had meer verwacht van de leerlingen, en bij uitbreiding verwachtte ik meer te bieden als leraar. Deze overtuiging leidde me onbedoeld op een reis om te proberen de manier waarop klassikaal onderwijs werd uitgevoerd te veranderen, door middel van curriculumontwikkeling en-hervorming. Als onderzoeker en curriculumspecialist heb ik het curriculum ondervraagd en onderzocht en ben ik begonnen met het aanpakken van de zorgen die leraren, academici, het maatschappelijk middenveld, ouders en lerenden naar voren brachten.

Dit leidde tot mijn besef dat beleidsvorming ingewikkeld was, en elke verandering van het curriculum zou uitgebreide besluitvorming op nationaal niveau vereisen. Uiteindelijk ging ik verder om een onderwijsambtenaar te worden en lid te worden van het nationale team van hoge overheidsfunctionarissen die verantwoordelijk zijn voor het beheer en de administratie van het onderwijs. Dit opende contacten met een breed scala van belanghebbenden: wetgevers, veldfunctionarissen, ondernemers, ouders, werkgevers, industriëlen, het maatschappelijk middenveld, geloofsorganisaties, academici, pastoralisten en ontwikkelingspartners. Het idee van verandering resoneerde, maar de meeste inspanningen hadden geen vruchten afgeworpen. Het was een nederig besef om terug te kijken en mijn pad te volgen van een leraar in de klas naar een curriculumspecialist en nu als senior Education officer. Het idee was om bij te dragen aan het veranderen van het systeem en het beter te maken voor het kind, de leraar en uiteindelijk het land.

nieuw systeem voor nieuwe vaardigheden

als directeur beleid, partnerschappen en Oost-Afrikaanse gemeenschapszaken bij het Ministerie van Onderwijs van Kenia denk ik veel na over hoe innovatie onze scholen kan helpen. Hoe kunnen nieuwe benaderingen leraren helpen om het beste te voldoen aan de unieke omstandigheden waar ze dagelijks mee te maken hebben in de klas? Hoe kan het onderwijssysteem het best tegemoetkomen aan de behoeften van een zich ontwikkelende economie en het de hoogten van de industrialisatie aandrijven? Ik richt me vaak tot innovaties buiten de onderwijssector voor inspiratie.

Ik denk aan M-Pesa, de tien jaar oude mobiele geldovermakingsdienst gericht op Kenianen zonder toegang tot bankdiensten, die is uitgegroeid tot een belangrijk onderdeel van niet alleen de Keniaanse economie, maar de wereldeconomie. Mobiel geld is een innovatie die verandering bracht in een lokale context, maar een wereldwijde impact heeft gehad. Hoe kunnen we dan innovaties in de onderwijssector tot stand brengen en een uitzonderlijke systemische impact bereiken die hele generaties ten goede komt?

beschouwingen over het onderwijssysteem in Kenia hebben betrekking op de aard van het bredere systeem: hervormingen van beleid en wetgeving, hervormingen van leerplannen, onderwijsinnovaties, op vaardigheden gebaseerde benaderingen, verbanden tussen bedrijfsleven en klaslokalen, verwerving van inzetbare vaardigheden, levenslang leren en het verstrekken van onderwijs aan de leerling van de 21e eeuw. Het is de vraag naar verandering die onderwijssystemen stimuleert om vernieuwers, uitvinders, makers, probleemoplossers, ondernemers, wereldburgers, veranderaars en kritische denkers van een land te produceren.het is altijd de wens geweest van opeenvolgende regeringen in Kenia om systeemhervormingen door te voeren die in overeenstemming zijn met de nationale en continentale aspiraties. Op het niveau van de Afrikaanse Unie zijn de lidstaten het eens geworden over Agenda 2063, die onder meer betrekking heeft op het streven naar onderwijs om een revolutie op het gebied van onderwijs en vaardigheden op gang te brengen en wetenschap, technologie, onderzoek en innovatie actief te bevorderen, met als doel kennis, capaciteiten en vaardigheden voor de toekomst van Afrika op te bouwen. Dit wordt gestimuleerd door de visie van de Afrikaanse Unie van een geïntegreerd, vreedzaam en welvarend Afrika, dat door zijn eigen burgers wordt gedreven om zijn rechtmatige plaats in de mondiale arena in te nemen. Dit vereiste het nastreven van een veranderingsproces geleid door evidence-based besluitvorming, ondersteunende wetgevingskaders en toewijzing van middelen aan het eigenlijke onderwijs-en leerproces in de klas.het delen van strategieën en lessen met collega ‘ s op het hele continent is altijd een nuttige weerspiegeling geweest van ons werk in Kenia. Als onderdeel van de regionale Oost-Afrikaanse Gemeenschap zijn peer learning en peer support altijd een belangrijk onderdeel van het voortbouwen op de sterke punten van de partnerstaten om de levenskwaliteit van de burgers in de regio te verbeteren. Bijvoorbeeld, als een van de Learning Champion landen betrokken bij de global Learning metrics Task Force, nam ik deel aan een Oost-Afrikaanse workshop die mijn denken sterk beïnvloed. Hoe konden we verwachten dat onze kinderen de volledige breedte van vaardigheden zouden ontwikkelen die nodig zijn om te gedijen in de 21e eeuw als ons nationale curriculum in 30 jaar niet veranderd was?

Curriculumhervorming als onderdeel van de verandering van het gehele systeem

vandaag ontwikkelt Kenia een nieuw curriculum voor een nieuw tijdperk. Het nationale beleid inzake Curriculumhervormingen wordt geleid door de visie van “het stimuleren van het potentieel van elke leerling” en wordt op het hoogste politieke niveau verdedigd door het Keniaanse staatshoofd, Zijne Excellentie Uhuru Kenyatta en de minister van Onderwijs, Dr.Fred Matiangi. In overeenstemming met Kenya Vision 2030 en de Grondwet van Kenia 2010, is het algemene doel van het nieuwe curriculum om burgers uit te rusten met vaardigheden voor de 21e eeuw en hangt af van de wereldwijde verschuiving naar onderwijsprogramma ‘ s die een optimale ontwikkeling van menselijk kapitaal stimuleren. Onderwijs moet worden bekeken in een holistisch spectrum dat scholing en de co-curriculum activiteiten die het kind te voeden, mentor, en vormen tot productieve burgers omvat. Er is de nadruk op het karakter van de leerling, patriottisme, burgerschap, en het vermogen om naast elkaar te bestaan als een verantwoordelijke burger zonder sektarische neigingen.

de voorgestelde curriculumhervormingen maken deel uit van systeembrede hervormingen: Kwaliteitsborging op School, het bieden van leidinggevend onderwijs, het verbeteren van de leeromgeving, kwaliteit en kosteneffectief lesmateriaal, standaard learning-infrastructuur, voortdurende professionele ontwikkeling van onderwijsambtenaren en leraren, en het streven naar een inclusief onderwijs. Daarnaast voeren de hervormingen beroepsonderwijs en technisch onderwijs in aan het begin van de middelbare school om het behalen van duale kwalificaties (dat wil zeggen academische en Industrie) en onderwijs aan te moedigen als een continuüm van ontwikkeling voor jonge kinderen (ECD) tot tertiair niveau.

een centrale focus van de hervormingen is hoe we onderwijs en leren rondom het kind benaderen. Dit omvat de plaats van de leraar en de leerling in het veranderingsproces en de vraag of het mogelijk is om het vertrouwen in de leraar te vergroten. Daarom zal de uitvoering van deze hervormingen in de praktijk vereisen herziening van de lerarenopleiding, het upgraden van lerarenopleidingscertificaten tot een minimum van diploma, het bevorderen van specialisatie, het versterken van Stage/onderwijspraktijk, actieonderzoek, mentorschap, gemeenschap van de praktijk en peer education, en de aankoop en levering van kwaliteit instructiemateriaal.om de hervormingen te vergemakkelijken door middel van een empirisch onderbouwd beleidsbesluitvormingsproces, heeft Kenia verschillende interventies getest die nationaal zijn opgeschaald. Zo hebben de uitrol van het Tusome national literacy program en het Primary Education Development project (PRIEDE), gebaseerd op de pilot voor primair wiskunde en lezen (PRIMR), in grote mate bijgedragen aan het bewijs op het gebied van lezen, lezen, rekenen, supervisie, het verstrekken van instructiemateriaal en ondersteuning van docenten. Het doel is om een significant effect van interventies te plannen met het oog op een betere verwerving van vaardigheden en opleiding voor de wereldeconomie.

het hervormingsproces zal naar verwachting leiden tot een flexibel curriculum dat aanvullende alternatieve trajecten mogelijk maakt, die lerenden keuzemogelijkheden op het gebied van specialisatie en interesse bieden. De leidende beginselen van de continentale onderwijsstrategie voor Afrika 2016-2025 stellen holistisch, inclusief en rechtvaardig onderwijs als kern voor duurzame ontwikkeling de vestiging van wetenschappelijke en technologische innovatie, creativiteit en ondernemerschap.

nieuwe kerncompetenties voor basisonderwijs

om deze pan-Afrikaanse visie te realiseren, hebben we onze focus verlegd naar competenties en vaardigheden die verder reiken dan traditionele academici. We stellen kerncompetenties voor het basisonderwijs voor die over vakgebieden gaan en die vakgebieden uitbreiden tot essentiële onderwerpen voor deze eeuw. Dit wordt samengevat in onderstaande tabel:

breed gebied	pertinente en hedendaagse kwestie
	1. Burgerschap	vrede onderwijs, integriteit, etnische en raciale betrekkingen, sociale samenhang, patriottisme en goed bestuur, mensenrechten en verantwoordelijkheden, rechten van het kind, kinderopvang en bescherming, genderkwesties in het onderwijs.
2. Gezondheidseducatie HIV-en AIDS-voorlichting; preventie van alcohol-en drugsmisbruik; levensstijlziekten; persoonlijke hygiëne; Preventieve Gezondheid; gemeenschappelijke overdraagbare en chronische ziekten.
3. Levensvaardigheden en waarden onderwijs	levensvaardigheden, waarden, morele opvoeding en menselijke seksualiteit, etiquette.
4. Onderwijs voor Duurzame Ontwikkeling	Milieueducatie, rampenrisicovermindering, veiligheids-en beveiligingseducatie (handvuurwapens, mensenhandel), financiële geletterdheid, uitbanning van armoede, bestrijding van terrorisme, extreem geweld en radicalisering.
5. Niet-formele programma ‘ s	voorlichtingsdiensten, loopbaanbegeleiding, counseling, peer education, mentorschap, samenleven, clubs en verenigingen, sport en spel.
6. Leerwerk door de Gemeenschap en betrokkenheid van ouders	leerwerk door de Gemeenschap en betrokkenheid van ouders, empowerment en betrokkenheid van ouders.

vergeet niet technisch beroepsonderwijs en-opleiding (TVET)

de hervormingen en kerncompetenties in het basisonderwijs zullen naar verwachting zowel op het niveau van het TVET als op dat van het universitair onderwijs overstijgen. Na de strategie voor Wetenschap en innovatie voor Afrika (Stisa) 2024, die tot doel heeft “de overgang van Afrika naar een door innovatie geleide kenniseconomie te versnellen”, zal Kenia en andere Afrikaanse landen een verband moeten vinden tussen basisonderwijs en TVET. De continentale Agenda 2063 heeft tot doel de werkgelegenheid voor jongeren aan te pakken door middel van kwalitatief en relevant onderwijs dat zal resulteren in een vaardighedenrevolutie. Dit zal worden bereikt door een nieuwe naam te geven aan TVET en carrièremogelijkheden aantrekkelijker en zinvoller te maken. We moeten onderwijs en opleiding meetellen door in te spelen op de behoeften van de arbeidsmarkt, jongeren uit te rusten met competenties op het gebied van kritisch denken en creativiteit, kansen voor omscholing van jongeren te creëren en uit te breiden en de mobiliteit van vaardigheden tussen leergebieden te vergroten. Een deel van deze hervormingen zal bestaan in de invoering van beroeps-en technische trajecten op secundair niveau als een manier om de lerenden te oriënteren op de aanvullende opties die beschikbaar zijn op postsecundair niveau. Dit kan ook betekenen dat het secundair onderwijs via deze trajecten zou kunnen leiden tot duale kwalificaties voor de lerenden—waardoor de kansen op werk na het secundair onderwijs worden vergroot.

a Public Good for the 21st Century

onderwijs als publiek goed is bedoeld om kwaliteitsonderwijs te bieden om de verschillen te verkleinen (onderwijs als equalizer). Bij systeemwijzigingen moet aandacht worden besteed aan aspecten van gelijkheid en gelijkheid en aan de bredere kwaliteitseisen. Om dit te bereiken moet het hervormingsproces geïntegreerd, ontwrichtend en transformerend zijn, zodat er tastbare resultaten voor alle lerenden zijn. Het is een complex proces dat alleen kan worden gerealiseerd door samenwerking tussen de overheid en andere belangrijke spelers, zoals ouders, het maatschappelijk middenveld en de particuliere sector. Een mentaliteitsverandering is nodig om een nieuwe cultuur van progressieve verbetering van de status quo te creëren en ik ben bemoedigd door de huidige dynamiek en opwinding in de richting van hervormingen van het onderwijssysteem.wij hopen dat deze gedurfde hervormingen zullen uitmonden in een leeromgeving waarin de belangen van de lerende centraal staan, de rol van de leraren, docenten en lerarenopleiders, de volledige betrokkenheid van de overheid en de huishoudens bij de vereiste toewijzing van middelen, en de kwantum van economische ontwikkeling die wij allen nastreven.

soms verwachten we te veel van oude onderwijssystemen om moderne 21e-eeuwse geschoolde lerenden te leveren. Maar we hebben geen andere keuze dan deze ambitieuze plannen voort te zetten. Kenia heeft, net als Afrika, een aanzienlijk jonge bevolking die een cruciaal deel van de menselijke beroepsbevolking vormt. Tijdens de ADEA Triennale 2017 in Dakar, Senegal, ontmoetten thought leaders elkaar en deelden ze hoe ze de jeugd in Afrika duurzaam kunnen voorbereiden en betrekken. Dr. Akinwumi Adesina, President van de Afrikaanse Ontwikkelingsbank, was van mening dat ” onderwijs de sleutel is die de verwezenlijking van de doelstellingen van duurzame ontwikkeling opent.”De jongeren vormen de kritische massa die klaar staat om Afrika door de volgende Afrikaanse revolutie te dragen, gestimuleerd door onderwijs en training.