Abstract en Inleiding
Inleiding
Op oktober 16, 2009, de Food and Drug Administration licentie quadrivalent humaan papillomavirus vaccin (HPV4; Gardasil, Merck & Co. Incl.) voor gebruik bij mannen in de leeftijd van 9 tot en met 26 jaar voor de preventie van genitale wratten veroorzaakt door humaan papillomavirus (HPV) typen 6 en 11. HPV4 was eerder goedgekeurd voor gebruik bij vrouwen in de leeftijd van 9 tot en met 26 jaar voor de preventie van HPV 6, 11, 16 en 18-gerelateerde resultaten (d.w.z. vaginale, vulvaire en cervicale voorkandidaten en kanker en genitale wratten). Het Advisory Committee on Immunization Practices (ACIP) adviseert routinematige vaccinatie van vrouwen op de leeftijd van 11 of 12 jaar en inhaalvaccinatie voor vrouwen van 13 tot en met 26 jaar. Op Oktober 21, 2009, ACIP verstrekt begeleiding dat HPV4 kan worden gegeven aan mannen van 9 tot en met 26 jaar om hun kans op het verwerven van genitale wratten te verminderen; ACIP raadt hpv4 niet aan voor routinematig gebruik bij mannen. In dit verslag wordt de ACIP-beleidsverklaring gepresenteerd en worden Achtergrondgegevens samengevat. Onderwerpen die door ACIP werden beoordeeld waren onder meer de werkzaamheid, immunogeniciteit en veiligheid van het hpv4-vaccin bij mannen, epidemiologie van HPV en de last van HPV-geassocieerde ziekten en kankers bij mannen, kosteneffectiviteit van vaccinatie bij mannen en programmatische overwegingen.
HPV-typen 6 en 11 veroorzaken ongeveer 90% van de genitale wratten en de meeste gevallen van recidiverende respiratoire papillomatose. Ongeveer 500.000 gevallen van genitale wratten worden geschat op elk jaar in de Verenigde Staten bij seksueel actieve mannen en vrouwen. Directe medische kosten in verband met genitale wratten worden geschat op $ 200 miljoen per jaar; bovendien kan genitale wratten een negatief effect hebben op de kwaliteit van leven. HPV-geassocieerde kankers bij mannen omvatten bepaalde anale, penile, en orofaryngeale en mondholte kankers voornamelijk veroorzaakt door HPV 16.
HPV4 heeft een hoge werkzaamheid voor de preventie van genitale wratten. In het Fase III-werkzaamheidsonderzoek werden 4.065 mannen van 16 tot en met 26 jaar opgenomen. Deelnemers werden ingeschreven uit Noord-Amerika, Zuid-Amerika, Europa, Australië en Azië. De werkzaamheid ter preventie van genitale wratten gerelateerd aan HPV-typen 6, 11, 16 of 18 bij mannen die alle 3 vaccindoses kregen en seronegatief waren op dag 1, en DNA-negatieve dag 1 tot en met Maand 7 voor het respectievelijke HPV-type (per protocolpopulatie) was 89,4%; de werkzaamheid voor HPV 6 of 11-gerelateerde genitale wratten alleen was ongeveer hetzelfde (tabel). De werkzaamheid voor de preventie van HPV 6, 11, 16 of 18-gerelateerde genitale wratten bij mannen die ten minste 1 vaccindosis kregen en ongeacht DNA of serologie op baseline (intent to treat-populatie), was 67,2% en de werkzaamheid voor de preventie van genitale wratten gerelateerd aan elk HPV-type was 62,1% (tabel). Er werd geen bewijs van werkzaamheid waargenomen bij mannen die bij aanvang geïnfecteerd waren met het respectievelijke HPV-type. De mediane duur van de follow-up op het moment van de tussentijdse analyse van het onderzoek was ongeveer 2,3 jaar.
gegevens over immunogeniciteit bij mannen zijn beschikbaar uit het Fase III-onderzoek dat is uitgevoerd bij mannen van 16 tot en met 26 jaar en uit overbruggende immunogeniciteitsstudies die zijn uitgevoerd bij mannen van 9 tot en met 15 jaar. De seroconversiepercentages waren hoog voor alle vier de HPV-typen (HPV 6, 11, 16 of 18) waarop hpv4 was gericht, en de antilichaamtiters na vaccinatie waren significant hoger bij mannen van 9 tot en met 15 jaar in vergelijking met mannen van 16 tot en met 26 jaar.
zoals eerder waargenomen bij vrouwen, waren in de klinische studies bij mannen de meest voorkomende bijwerkingen reacties op de injectieplaats, waarvan de meeste licht of matig van aard waren. Hoofdpijn en koorts waren de meest gemelde systemische bijwerkingen in beide behandelingsgroepen. Postlicentiegegevens bij vrouwen wijzen erop dat hpv4-bijwerkingen vergelijkbaar zijn met bijwerkingen die zijn gemeld na toediening van andere vaccins aan adolescenten.
wiskundige modellering suggereert dat het toevoegen van mannelijke HPV-vaccinatie aan een HPV-vaccinatieprogramma voor vrouwen alleen niet de meest kosteneffectieve vaccinatiestrategie is om de totale last van HPV-geassocieerde aandoeningen bij mannen en vrouwen te verminderen wanneer de vaccinatiegraad van vrouwen hoog is (>80%). Wanneer de dekking van vrouwen minder dan 80% bedraagt, kan vaccinatie voor mannen kosteneffectief zijn, hoewel de resultaten van de verschillende modellen aanzienlijk verschillen. Omdat de gezondheidsdruk bij vrouwen groter is dan bij mannen en uit tal van modellen is gebleken dat vaccinatie van adolescente meisjes een kosteneffectief gebruik van de middelen voor de volksgezondheid is, zou een betere dekking bij vrouwen in de leeftijd van 11 en 12 jaar mogelijk een effectievere en kosteneffectievere strategie kunnen zijn dan toevoeging van vaccinatie bij mannen.
mannen die seks hebben met mannen (MSM) lopen in het bijzonder risico op aandoeningen geassocieerd met HPV-typen 6, 11, 16 en 18; ziekten en kankers die een hogere incidentie hebben onder MSM omvatten anale intra-epitheliale neoplasieën, anale kankers en genitale wratten. HPV4 heeft een hoge werkzaamheid voor de preventie van anale intraepitheliale neoplasieën bij MSM; deze informatie was echter niet beschikbaar voor de ACIP-vergadering van oktober 2009 en is nog niet door de FDA beoordeeld.