iedereen in Parijs met een internetverbinding en een liefde voor uit eten gaan kent en volgt Paris by mouth, een samenwerkende voedselwebsite die is samengesteld door gerenommeerde voedselschrijvers, maar er is weinig bekend over de oprichter, meg zimbeck.wat haar zeven jaar geleden naar Parijs bracht, was echter niet de voedselscene, maar een baan bij het beheer van een Europees onderzoekproject inzake overheidsbeleid. Ze vond zichzelf al snel ondergedompeld in reizen en acuut bewust van de buitengewone voedsel om haar heen, in tegenstelling tot alles wat ze had geproefd in de Verenigde Staten. Haar culinaire nieuwsgierigheid motiveerde haar om een database van restaurants en winkels samen te stellen die uiteindelijk het skelet voor PBM werd dat ze ontwikkelde met de hulp van collega-foodie Barbra Austin. Bijna twee jaar later, de site blijft in de voorhoede van alle Paris food news en regelmatig bevat reviews door Dorie Greenspan, Alexander Lobrano, Clotilde Dusoulier, Patricia Wells onder andere ervaren handen.
vandaag brengt deze erudiete foodie, schrijfster en docent ons enkele van haar favoriete plekken in Parijs en onthult Paris By Mouth ‘ s nieuwste hete nieuwe project. Het is een eer om je voor te stellen aan Meg!
beschrijf wat je leuk vindt aan Frankrijk in drie woorden.brood, wijn en kaas, de zogenaamde “Drie-eenheid van de Franse tafel.”Dit zijn de drie dingen die ik vreselijk zou missen als ik Frankrijk ooit zou verlaten. Hier in Parijs vindt men ongelooflijk stokbrood, kaas en wijn (ook gebak) voor niet veel geld. Het blijft me verbazen dat ik een fermier kaas kan kopen voor een paar euro, een ongelooflijk stokbrood voor iets meer dan €1, en een goede fles van een vertrouwde wijnwinkel voor minder dan €10. Terug in de Verenigde Staten, zijn dit luxe artikelen die niet beschikbaar zijn voor de massa ‘ s. In Frankrijk zijn ze nog steeds geprijsd voor iedereen om van te genieten. Hetzelfde kan men niet zeggen over Franse restaurants in Parijs, waar men over het algemeen €30 moet uitgeven om de ophef te begrijpen.
favoriete plek voor een hapje van traditionele Franse gerechten in Parijs? na zeven jaar draag ik nog steeds een fakkel voor Le Bistrot Paul Bert. Van de licht gebarsten en peeling decor aan het krijtbord menu aan de bruuske service, het voelt gewoon voor mij als een Parijs bistro (voor bobos) moet voelen. Het koken is wellustig en gul, en de wijnkaart nooit faalt om iets goeds te leveren. Minder bekend is Chez Casimir, het zusterrestaurant van Chez Michel. Ze gebruiken dezelfde keuken en dezelfde ingrediënten als het meer bekende restaurant naast de deur, maar rekenen € 20 minder per persoon. De kaasplank is een killer, voor degenen die geïnteresseerd zijn in fromage.
voor bezoekers met beperkte tijd, wat mag er niet gemist worden en wat moet er overgeslagen worden in de hoofdletter? Ik zal me hier concentreren op dineren, en zeggen (met grote droefheid) dat de Paris brasserie niet langer aantrekkelijk is. Ik trek die verklaring graag in als iemand me een brasserie kan laten zien die geen toeristenval is. De restaurants die we hebben geselecteerd als Editors ‘ Picks zijn een veel betere inzet, maar de overgrote meerderheid vereist een reservering.
voedselliefhebbers met beperkte tijd moeten hun tafels vooraf reserveren (indien nodig hun hotelconciërge om hulp vragen) en de spontaniteit bewaren voor een middagwandeling. Er is niets deprimerender dan hongerig rondsluipen in de straten en eindigen in een zielloze duik die magnetron maaltijden serveert aan toeristen. Voor degenen die een geconcentreerde dosis heerlijke willen, bieden wij proeverijen door enkele van de meest gastronomisch begaafde wijken van de stad. In een drie uur durende sessie krijgen bezoekers snel een idee waarom het eten zo bijzonder is in Parijs. Dat, en misschien een pond of twee…
beste reden om de kou te trotseren en Frankrijk in de winter te bezoeken?minder bezoekers = minder concurrentie voor restaurantreserveringen! Men moet nog reserveren, maar het is een stuk makkelijker om Frenchie te boeken in Februari dan in juni. De vliegtickets en hotels zijn ook goedkoper in deze tijd, waardoor meer geld voor essentiële items (zie vraag #1).
meest amusante ontmoeting met de Fransen? ik kwam aan in Frankrijk terwijl ik weinig Frans sprak, dus er waren veel fouten met de taal. Misschien wel het meest amusante vond plaats in een fietsenwinkel, waar ik probeerde een bel te kopen. De jongeman aan de balie hielp andere klanten om hun gekochte artikelen in elkaar te zetten. Ik hoopte dat hij de bel op mijn fiets kon zetten. Dus ik zei “bonjour,” c ‘ est possible de me monter?”Ogen om me heen verbreed, kaken laten vallen, en de man reageerde” je bent niet verlegen.”Wat ik had moeten vragen, had ik iets geweten over lijdend voorwerp voornaamwoorden was” c ‘ est possible de la monter pour moi?”Wat ik wel vroeg was of hij me kon bestijgen.
