Geen Song is Veilig bij Ons

Van Hanako Yamaguchi, Lincoln Center, Directeur van Muziek Programmering (Grote Artiesten, Mostly Mozart Festival, Wit Licht Festival):

Het is ongelooflijk hoe deze eenvoudige klaaglijke melodie die begint met een opmerking materialisering uit het niets, hangend in de ruimte, is dit niet van invloed op me diep. Telkens als ik George Frideric Händels aria “Ombra mai fu” hoor, ben ik getransformeerd. Het werk illustreert de enorme kracht die Muziek heeft om je geest op te tillen en te bewegen.in deze aria uit Händels opera Serse, voor het eerst uitgevoerd in 1738, zingt de Perzische koning voor zijn geliefde plataan en prijst de schoonheid ervan. Het wordt voorafgegaan door een korte recitatief (“Frondi tenere e belle”), die subtiel de pastorale sfeer zet. Samen duren ze iets meer dan drie minuten en in die korte tijd worden jullie naar een andere wereld getransporteerd. Het lied is een eenvoudige ode aan een boom, maar daarin is alles—een moment van vaderloze gratie en een bijna 300 jaar oud voorbeeld van hoe bewust zijn het buitengewone in het gewone kan onthullen.ik herinner me nog levendig de eerste keer dat ik een live en verrukkelijk verslag hoorde van het werk op het Mostly Mozart Festival van 1998 van de Franse contralto Nathalie Stutzmann en Concerto Köln. Sindsdien zijn er zoveel briljante optredens geweest. Echter, de twee die mij opvallen zijn van countertenor Andreas Scholl en wijlen mezzosopraan Lorraine Hunt Lieberson-Andreas, voor zijn pure en engelachtige bevalling, en Lorraine voor het belichamen van de hele mensheid in haar rijke, aardse en soulvolle omhelzing. Luister en ik daag je uit om niet bewogen te worden.Andreas Scholl, Akademie für Alte Musik Berlin, 1999 (voor de beste kwaliteit stel ik de Harmonia Mundi opname voor.)

Lorraine Hunt Lieberson, Harry Bicket, Orchestra of the Age of Enlightenment, 2004