Grafschrift door Merrit Malloy

hoe maken we Betekenis van dit alles wanneer iemand van wie we houden sterft?

wanneer de wereld zinloos lijkt en we ons afvragen waarom? Deze vragen zijn een natuurlijk antwoord als we proberen te maken zin van een groot verlies. Langs het geleidelijke pad van verdriet, aanpassing en het accepteren van een verlies in ons leven, maken we vaak onze eigen zeer persoonlijke betekenis die verweven is met de voortdurende band van liefde.een vriend deelde onlangs een gedicht met een zeer mooie boodschap over dood, verdriet en liefde. Het is een meditatie die vaak voor Kaddish wordt gelezen, onderdeel van Joodse rouwrituelen.

grafschrift door Merrit Malloy

wanneer ik sterf, geef dan wat er van mij over is
aan kinderen en ouderen die wachten om te sterven.als je moet huilen, huil dan om je broer en zus die naast je op straat lopen.
en als je me nodig hebt, Sla je armen om iedereen heen en
geef ze wat je aan mij moet geven.

Ik wil u iets nalaten,
iets beters dan woorden of geluiden.

zoek naar mij in de mensen die ik heb gekend of van wie ik hield.
als je me niet weg kunt geven, laat me dan tenminste in je ogen leven,
en niet in je geest.

u kunt het meest van mij houden
Door handen handen te laten raken,
Door harten harten te laten raken,
en door
geesten los te laten die vrij moeten zijn.

Liefde sterft niet, lichamen sterven.dus als alles wat er van me over is liefde is, geef me dan weg.

Dit prachtige gedicht resoneerde zo diep, omdat het prachtig articuleert wat ik wilde bereiken toen ik schreef You Are Not Alone.toen mijn man plotseling overleed aan een aneurysma van de aorta, dacht ik dat mijn leven voorbij was. En het is waar, het leven dat we deelden, het leven dat ik met hem had, was voorbij. Ik moest een nieuw leven opbouwen, en geloof me, het was het moeilijkste wat ik ooit heb gedaan. Het begon met de liefde en steun van velen, de engelen in mijn leven die me vasthielden en me hielpen de stukken van mijn gebroken hart weer in elkaar te zetten. Zoals velen van jullie weten, begint het met kleine stapjes, stap voor stap, adem voor adem.ongeveer zes maanden na de dood van Jim, reden mijn tante Jennee en ik door de uitgestrektheid van de woestijn op een heldere, wolkenloze, warme dag. Ik was op die vermoeiende plaats tussen het niet willen geloven dat dit de realiteit was en de doordringende pijn van acceptatie sluipend rond de randen van mijn koppige ontkenning. Ik kon het niet verdragen om in de lente van New York te zijn, want alle eerste stapels stapelden zich snel op. Ik had de feestdagen doorstaan in een waas van shock, gevolgd door mijn verjaardag, zijn verjaardag, (hij zou 46 zijn geweest) en nu onze trouwdag. Het duwde me over de rand. Jennee was daar om me te vangen in Arizona, ver weg van vertrouwd.

We reden door de red rock mountains, met de uitgestrektheid van de woestijn blauwe hemel schijnbaar uit te breiden voor altijd, en een eindeloos stuk van de weg voor ons. Ik voelde me alsof de weg voor mij ook eindeloos was. Ik vroeg me af of ik ooit nog iets moois zou zien. Ik vroeg me af wat het allemaal betekende. Zijn dood, het verlies van hem. Het moet toch iets betekenen?

Dit was tenminste de tienduizendste keer dat ik mezelf die vraag stelde. En nu, met Jennee aan het stuur, bleef “wat betekent het allemaal” in mijn hoofd cirkelen, alsof ik het universum om het antwoord vroeg. Ik wendde me tot Jennee en zei: “Ik weet nog niet hoe, ik weet nog niet wat, maar op een dag moet hier iets goeds uit komen. Iets dat anderen kan helpen.”Zoals Malloy schreef:” als alles wat er van me over is liefde is, geef me dan weg.”

I was able to put our love in action by writing my book, You Are Not Alone. Aan het einde van het boek, schrijf ik: “Mijn hart breidt zich nog steeds uit, waardoor ik delen van hem en onze liefde in de harten van anderen kan achterlaten.”Het is een erfenis van liefde achtergelaten door Jim.

sinds het werd gepubliceerd in mei 2018, heeft het duizenden mensen geholpen om te weten dat ze niet alleen zijn in hun ervaring. Het heeft talloze anderen laten zien hoe ze degenen die rouwen kunnen ondersteunen. Ik ben dankbaar, nederig en vereerd om deze ruimte met jullie allemaal te delen.met hartelijke dank, liefde en wensen voor een nieuw jaar gevuld met vrede en zegeningen.