Abstract
midden februari 1878 werd het Britse publiek opgeschrikt door de sensationele aankondiging in een aantal Londense kranten dat een Zeeslag had plaatsgevonden in de Dardanellen bij Constantinopel en dat een Brits gepantserd schip was gezonken door Turkse kustbatterijen. Hoewel dit al snel een overdrijving bleek te zijn, kan dit soort nieuws geloofwaardig klinken op het moment dat wij van mening zijn dat Groot-Brittannië een vitaal belang had in de Turkse straat. Het valse rapport zou zevenendertig jaar later grimmig werkelijkheid worden, hoewel dit natuurlijk de menselijke voorspellingen te boven ging. Toch was de situatie uiterst kritiek en verslechterde ze van dag tot dag. Rusland, in zijn expansionistische aspiraties op het Balkan schiereiland door Engeland en Frankrijk in de Krimoorlog, vond een voorwendsel in 1877 om de oorlog aan Turkije te verklaren en viel aan het Balkanfront aan met zes legerkorpsen. Na zware verliezen in de winter gevechten, werd het Turkse leger gedwongen om zich terug te trekken en, op 9 januari 1878, de weg die door Shipka Pass. De weg naar de Turkse hoofdstad was nu open voor de Russen. De onderhandelingen over een staakt-het-vuren begonnen aan het einde van dezelfde maand, maar werden verlengd door de Russen toen ze hun troepen naar Constantinopel stuurden in gedwongen marsen.