de nanoschaal verdamping van vloeistoffen speelt een sleutelrol in verschillende toepassingen, waaronder koeling, luchtweerstandreductie en vloeistoftransport. Dit onderzoek onderzoekt het Leidenfrost effect op nanoschaal als functie van substraatmateriaal, druppelgrootte en temperatuur aan de hand van moleculaire dynamica modellen. Waterdruppels variërend van 4 nm tot 20 nm werden gesimuleerd op goud – en siliciumsubstraten bij 293 K, 373 K, 473 K en 573 K. Een significante toename van de kinetische energie (>5000 kcal mol-1) werd waargenomen voor moleculen in de nabijheid van de substraten, wat wijst op de aanwezigheid van een dampbarrièrelaag tussen substraat en vloeistof. Hogere druppelsnelheden werden gevolgd voor hydrofobe gouden substraten in vergelijking met hydrofiele silicium substraten die de invloed van de oppervlakte bevochtigbaarheid op het Leidenfrost-effect aangeven. Druppels over Silicium substraten hadden een hoger aantal fluctuaties (pieken en dalen) in vergelijking met goud als gevolg van het cyclische gedrag van damp vorming. Een toename van de interfaciale kinetische energieën en translatorische snelheden (>10 m s-1) werd waargenomen toen de druppelgroottes kleiner werden, wat het Leidenfrost-effect op 373 K bevestigt.dit onderzoek geeft inzicht in het Leidenfrost-effect op nanoschaal, dat verschillende toepassingen in warmteoverdracht en druppelvoortstuwing kan beïnvloeden.