humaan papillomavirus
pathogeen veiligheidsinformatieblad – infectieuze stoffen
sectie I – infectieus agens
naam: humaan papillomavirus
synoniem of kruisverwijzing: HPV, cervicale kanker, cervicale en uteriene carcinoom, cervicale dysplasie, genitale wratten (condyloma acuminatum, venerische wratten, anale en anogenitale wratten), de gemeenschappelijke wrat ( wrat vulgaris ), papilloma venereum, de gemeenschappelijke types zijn 6, 11, 16, 18, 31, 45, en 58.
kenmerken: HPV maakt deel uit van de Papillomaviridae-familie en is een gesloten cirkelvormig dubbelstrengs DNA-virus dat zich bevindt in een niet-omhulde icosahedrale capside met een diameter van 55 nm(1,2). Er zijn meer dan 100 typen HPV geïdentificeerd, 80 typen zijn gesequenced en er wordt aangenomen dat er meer dan 200 typen bestaan op basis van gedeeltelijk gesequenced fragmenten(3). Het is een veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening, met meer dan 50 verschillende soorten die anogenitale infecties veroorzaken (4). 25 daarvan zijn bewezen of waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens(5).
Sectie II-GEVARENIDENTIFICATIE
pathogeniteit / toxiciteit: HPV-virussen infecteren de basale epitheliale cellen van cutane en mucosale keratinized epithelia. Cutane infecties beà nvloeden meestal de handen en voeten, terwijl mucosale infecties richten op het slijmvlies van de mond (kleine knobbeltjes kunnen ontwikkelen tot kankercellen), keel, luchtwegen, en anogenitaal epitheel(1). Wanneer slijmvliesinfecties niet spontaan vanzelf verdwijnen, kunnen ze overgaan in cervicale intra-epitheliale neoplasma, wat kan leiden tot baarmoederhalskanker(6). IARC heeft 25 bewezen of waarschijnlijke hoogrisicotypen geïdentificeerd, waaronder HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 58, wat kan leiden tot hoofd -, nek-en mucosale anogenitale kanker (5). Alle baarmoederhalskanker en 4% van alle kankers zijn het resultaat van HPV-infecties(6,7). Genotypen met een laag risico, zoals 6 en 11, kunnen goedaardige of lage graad cervicale weefselschade en wratten (waaronder gemeenschappelijke, genitale en anogenitale) veroorzaken in regio ‘ s van de baarmoederhals, vagina, vulva, anus, penis of scrotum(8); echter, 90% van de infectie met zowel hoog risico en laag risico types spontaan duidelijk binnen 2 jaar en de meeste zijn asymptomatisch.
epidemiologie: HPV-infecties komen wereldwijd veel voor, met een hogere prevalentie in bepaalde bevolkingsgroepen en regio ‘ s, zoals Afrika bezuiden de Sahara, Zuid-Centraal-en Zuidoost-Azië, Latijns-Amerika en het Caribisch gebied(8). Het is een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen in Noord-Amerika, met prevalentie zo hoog als 25 miljoen gevallen, en 1 – 5,5 miljoen nieuwe gevallen die zich per jaar in de Verenigde Staten(1,9,10). Infectie met genitale wratten komt vooral voor in de leeftijdsgroep 18-30 (6).
gastheer bereik: alleen waargenomen bij mensen, papillomavirussen zijn volledig soortspecifiek (6).
infectieuze dosis: onbekend.
wijze van overdracht: infectieuze cellen kunnen worden overgedragen door direct contact met viruscellen, zoals huid-huidcontact, seksuele activiteit en langdurige blootstelling aan verontreinigde kleding, aangezien het virus op fomieten kan worden overgedragen(1). Transmissie kan ook plaatsvinden van moeder op pasgeborene via verticale transmissie, zij het zelden (11).
incubatietijd: onduidelijk omdat het kan variëren van een maand tot meerdere jaren, maar het is meestal 3 weken tot 8 maanden, en de meeste wratten ontwikkelen 2-3 maanden na infectie (9); de meeste gevallen van infecties zullen echter nooit symptomen vertonen (8).
COMMUNICABILITEIT: zichtbare aanwezigheid van genitale wratten kan de kans op infectie dramatisch verhogen, aangezien 65% van de mensen die in contact zijn gekomen met de wratten deze ook zullen ontwikkelen(9).
sectie III-verspreiding
RESERVOIR: mensen (6).
zoönose: geen.
vectoren: geen.
sectie IV-stabiliteit en levensvatbaarheid
GENEESMIDDELGEVOELIGHEID: HPV is niet gevoelig voor antivirale geneesmiddelen. Topische behandeling met behulp van trichloorazijnzuur, ammoniumtrichloor (dioxoethyleen-O,O’) telluraat(AS101) en podophylline op uitwendige vulval en perianale wratten is effectief gebleken met een lage incidentie (12). De immunostimulant imiquimod is ook een effectieve lokale behandeling van genitale wratten.
geneesmiddelresistentie: HPV is resistent tegen de meeste antivirale middelen omdat er tot op heden geen volledige genezing is en de kans op herhaling groot is(12).
gevoeligheid voor desinfectiemiddelen: Blootstelling aan 90% ethanol gedurende ten minste 1 minuut, 2% glutaaraldehyde, 30% Savlon en/of 1% natriumchloride kan de ziekteverwekker desinfecteren(10,13).
fysische inactivering: varieert met verschillende stammen; gevoelig voor UV-straling is verhitting tot 100 °C voldoende voor inactivering (10).
overleving buiten de gastheer: HPV is resistent tegen hitte en droging en kan overleven op levenloze voorwerpen zoals kleding en laboratoriumapparatuur die in contact zijn gekomen met geïnfecteerde patiënten, hoewel de precieze overlevingstijd onbekend is(1,11).
rubriek V – eerste hulp/Medisch
SURVEILLANCE: milde veranderingen in het epitheel veroorzaakt door HPV-infecties kunnen worden gedetecteerd met virologische en cytologische technieken(8). Abnormale groei van plaveiselachtige intraepitheliale laesies (SIL) kan worden geïdentificeerd met behulp van cytologische onderzoeken van cervicale of anale uitstrijkjes (Pap-test), en histologisch onderzoek van cervicale of anale biopten kan worden gebruikt om intraepitheliale neoplasie (CIN of AIN) te detecteren. De persisterende besmetting kan in het virus resulteren die in menselijk DNA integreren, veroorzakend kankerprecursoren, die tot ano – genitale en hoofd-halskanker kunnen leiden indien onbehandeld. Detectie van HPV-DNA kan ook worden gebruikt om infectie bij vrouwen en mannen op te sporen(14).
opmerking: niet alle diagnostische methoden zijn noodzakelijk beschikbaar in alle landen.
eerste hulp / behandeling: Er is geen eerste hulpbehandeling beschikbaar. Vloeibare stikstof kan worden gebruikt voor de behandeling tegen wratten.
immunisatie: Het quadrivalente HPV-vaccin Gardasil (typen 6, 11, 16, 18) en het divalente vaccin Cervarix (16 en 18) bleken zeer effectief in het verminderen van de prevalentie van de typen 6, 11, 16 en 18 genitale laesies bij jongens tussen 9 en 15 jaar en vrouwen tussen 18 en 26 jaar. Gardasil is ook werkzaam bij mannen tussen 18 en 26 jaar oud en kan ook worden gebruikt door vrouwen(9,15). Het vaccin bevat papillomavirus-achtige deeltjes(lege omhulsels van virale structurele eiwitten) die een neutraliserende antilichaamrespons produceren, die vermoedelijk voorkomt dat papillomavirus gastheercellen infecteert (16). Het vertoont ook werkzaamheid tegen condyloma en intra-epitheliale neoplasie van de penis. Gardasil en Cervarix zijn de enige twee HPV-vaccins die in Canada zijn goedgekeurd voor gebruik.
profylaxe: veelbelovende virusachtige partikelvaccins (VLP), die eiwitschelpen van HPV zijn zonder infectieus DNA, kunnen hoge titers van typespecifieke antilichamen induceren. Profylactisch VLP probeert neutraliserende antilichamen op te wekken, en zou idealiter gericht zijn op adolescente vrouwen voorafgaand aan geslachtsgemeenschap(17). Gardasil en Cervarix voorkomen infectie van de vier meest voorkomende vormen van HPV, waaronder typen 16 en 18 die baarmoederhalskanker kunnen veroorzaken (18). Het verspreiden van bewustzijn en kennis van de risico ‘ s van HPV kan de zelfbescherming verhogen en de prevalentie van infecties verminderen(19). Screening op en verwijdering van cervicale hoogwaardige laesies is een zeer effectieve manier om invasieve kanker bij vrouwen te voorkomen.
rubriek VI-LABORATORIUMGEVAREN
laboratorium-verworven infecties: tot op heden niet gerapporteerd.
bronnen / SPECIMENS: wratten op perianale of veel voorkomende met de huid geïnfecteerde buitenste huidweefsels, en melanoombiopsieweefsels (9,20).
primaire gevaren: accidenteel huidcontact met geïnfecteerd wratweefsel kan leiden tot de ontwikkeling van gemeenschappelijke wrat (wrat vulgaris), als gevolg van goedaardige cutane HPV-typen(21). Accidentele overdracht van genitale HPVs van klinische specimens is niet gemeld en dit moet zeer onwaarschijnlijk worden geacht.
bijzondere gevaren: Geen.
tweede VII – blootstellingscontrole / persoonlijke bescherming
RISICOGROEPINDELING: risicogroep 2 (22).
INPERKINGSEISEN: inperkingsniveau 2 faciliteiten, uitrusting en operationele praktijken voor werkzaamheden waarbij infectieuze of potentieel infectieuze materialen, dieren of culturen betrokken zijn.
beschermende kleding: laboratoriumjas. Handschoenen wanneer direct huidcontact met besmette materialen of dieren onvermijdelijk is. Oogbescherming moet worden gebruikt wanneer er een bekend of mogelijk risico van blootstelling aan spatten bestaat(23).
andere voorzorgsmaatregelen: Alle procedures die aerosolen kunnen produceren, of hoge concentraties of grote volumes impliceren, moeten worden uitgevoerd in een biologisch veiligheidskabinet (BSC). Het gebruik van naalden, spuiten en andere scherpe voorwerpen moet strikt worden beperkt. Bij werkzaamheden met dieren of grootschalige activiteiten moeten aanvullende voorzorgsmaatregelen worden overwogen(23).
sectie VIII-behandeling en opslag
morsen: laat aerosolen bezinken. Tijdens het dragen van beschermende kleding, dek morsen met absorberende papieren handdoek. Breng de juiste desinfectiemiddel, en vanaf de omtrek en veeg naar het centrum. Laat voldoende contacttijd voor het opruimen. verwijdering: ontsmet alle afvalstoffen die het infectieuze organisme bevatten of daarmee in contact zijn gekomen alvorens te worden verwijderd door autoclaaf, chemische desinfectie, gammastraling of verbranding(23).
opslag: goed geëtiketteerde en verzegelde containers.
sectie IX-regelgevende en andere informatie
regelgevende informatie: De invoer, het vervoer en het gebruik van ziekteverwekkers in Canada is geregeld onder vele regelgevende instanties, met inbegrip van de Public Health Agency of Canada, Health Canada, Canadian Food Inspection Agency, Environment Canada, en Transport Canada. Gebruikers zijn er verantwoordelijk voor dat ze voldoen aan alle relevante wet-en regelgeving, richtlijnen en normen.
bijgewerkt: September 2010
voorbereid door: Pathogen Regulation Directorate, Public Health Agency of Canada hoewel de informatie, meningen en aanbevelingen in dit Pathogen Safety Data Sheet zijn samengesteld uit bronnen waarvan wordt aangenomen dat ze betrouwbaar zijn, aanvaarden wij geen verantwoordelijkheid voor de nauwkeurigheid, toereikendheid of betrouwbaarheid of voor enig verlies of letsel als gevolg van het gebruik van de informatie. Nieuw ontdekte gevaren komen vaak voor en deze informatie is mogelijk niet volledig up-to-date.