Ik kwam oorspronkelijk met het idee om Crocs overal te dragen voor een week-werk, diner, fitness—omdat ik dacht dat het grappig zou zijn. Omdat het krokodillen zijn.
voor de niet-ingewijden zijn Crocs klompen gemaakt van een eigen schuim genaamd Croslite, waardoor ze uniek comfortabel, duurzaam en iets wat je nooit zou willen dat iemand die zou kunnen doorgaan als een cast lid van Euphoria om je te zien dragen. Tim Gunn (The voice of reason in fashion) zei ooit dat de krokodil verwant is aan een “plastic hoef.”
Als iemand die niet eens in de buurt aan het spelen in de grote competities van “goede dressoirs” bij sommige real Sammy Sosas (vergeef me, ik stopte volgende honkbal in 2002), ik dacht dat het diep ironisch sashay in mijn gebouw is mooi marmeren vloer, smoosh in de lift naast de strappy de zomer sandalen en teeny, trendy tassen en stuiven door de gangen, poetsen schouders met mijn stijlvolle collega ‘ s tijdens het dragen van de kleermakers equivalent van clown schoenen.
zie je, een krokodil is slechts een nederige schoen als hij in een tuin, een dokterskantoor of een speeltuin staat. Maar naast mode-dat is de Anna Wintour-versie van het woord, met een intimiderende hoofdletter “F”—wordt de bescheiden krokodil grotesk en werpt een schaduw van lelijkheid op de wereld eromheen. Stel je Daniel Day-Lewis voor als Reynolds Woodcock van Phantom Thread in zijn Londense herenhuis. Het is 1953, en hij is gekleed in een onberispelijk pak. Hij staat in zijn studio, naald in de mond, blik op de zoom van een aangepaste zijden wollen jurk te worden gedragen door een elegante debutante. Zwak winterlicht stroomt vanuit de ramen naar binnen en wordt zacht verspreid door de geplooide gordijnen.
nu, pannen. Hij zit in Crocs.
Crocs zijn een aanval op schoonheid. En wat is waardevoller dan schoonheid in deze korte tijd die we op aarde hebben? Zeker, Mijn eerste premisse voor dit experiment was gemotiveerd door humor, maar het was echt geboren en gegroeid uit mijn geloof—of wat ik dacht dat mijn geloof was—dat krokodillen de antithese van schoonheid zijn. En daarom moeten ze slecht zijn. Toch?
Nou, laten we eens kijken.
de voorbereiding
om dit experiment tot leven te brengen, stuurden de goede mensen bij Crocs me vier paar van hun beroemde schoenen: Crocband™ Platform Rainbow Clog ($49), twee klassieke tie-dye stijlen ($45) en een Jibbitz versierde paar klassieke witte Crocs ($45). Wees geduldig, we komen later wel bij de Jibbitz. Het moet ook worden opgemerkt dat ik wilde deze $90 biker Crocs exclusief verkocht bij Barneys New York, maar het leven is wreed en ze waren niet beschikbaar.
nu kwam de kwestie van de zomerhitte, metro reizen en rubberen schoenen vaak ter sprake toen ik dit project aan vrienden en familie noemde. Omdat mijn voeten zweterig worden, legde ik ze uit, dat ik een enkelsok zou dragen met de krokodil tijdens het woon-werkverkeer, en dan die enkelsok een keer zou verwijderen op mijn kantoor. Na te denken over dit nu, het is schattig ik dacht dat het nemen van mijn sokken uit zou de mode keuze meer inwisselbaar te maken. Wat ik zou leren, is dat er geen verlossing is als je in de rubberachtige wereld van krokodillen duikt.
de hypothese
Het dragen van Crocs overal zal hilarisch zijn omdat Crocs lelijke schoenen zijn. Dus, Ik zal waarschijnlijk niets over mezelf te leren, maar Ik zal een aantal grappige foto ‘ s te nemen.
Het Experiment
maandag
ik zal niet liegen, op de eerste dag was ik een beetje zenuwachtig te dragen Crocs aan het bureau en volledig vernietigen mijn reputatie met mijn collega ‘ s, dus ging ik met één van mijn subtielere paren: een pastel-tie-dye-versie. Met de Don ’t-look-at-me-it’ s-not-like-I ‘ m-wear-Crocs-to-work vibe, heb ik ze gekoppeld met een casual shirt dat ik van TJ Maxx pakte en de Everlane jeans die ik in principe elke dag draag.
eenmaal in mijn chique kantoorgebouw, voelde ik me meer zelfbewust dan normaal. Alsof ik iedereen belachelijk maakte die zich netjes voor het werk probeerde te kleden. Toen ik in de lift stapte met één andere vrouw die ik niet kende, begon mijn hart te kloppen. Het voelde alsof ze naar me keek. En het bleek dat ze dat was. Maar tot mijn verbazing zei ze: “die zijn zo leuk!”Tuurlijk, je zou kunnen denken dat het een van die complimenten die je flapte uit omdat iets is zo afschuwelijk dat je reflexief schreeuwen,” Ik hou van dat permanent!!!”Maar in mijn botten voelde ik haar waarheid. Er ging iets tussen ons door, een kleine stroomstoot van haar naar mij die me verzekerde dat wat ik deed, hoe klein ook, een kleine daad van revolutie was.
Dat gezegd hebbende, de rest van de dag was saai. Naast een paar beminnelijke ” Crocs week!”schreeuwen van collega’ s, er waren geen balken of oogrollen. Toen ik naar Soho ging om wat tijd te doden voor het eten, leken geen Tieners me aan te wijzen en uit te lachen. En toen het stroomde toen ik snel naar een chique pizzarestaurant liep voor het diner, bleef mijn gezond verstand intact omdat mijn rubberen schoenen onaangetast bleven door de storm. Ja, ze piepten tegen mijn voeten, maar in tegenstelling tot mijn TJ Maxx shirt en Everlane jeans, droogden ze opvallend snel af.
dinsdag
om er echt voor te gaan. Ik koppelde mijn funkiest paar (ze zijn voorzien van een indrukwekkende regenboog platform) met een levendige jurk die ik kocht van Instagram. De outfit lezen: een maand te laat En dollar kort voor Pride. op weg naar mijn werk belde ik mijn vriendin die in Israël woont en vertelde haar over het experiment. Ze antwoordde: “Weet je nog dat iedereen dezelfde krokodillen droeg op het kantoor van onze vader?”Ik lachte, hield een schok van ziekelijke realisatie tegen. Déjà vu. Ik was hier eerder geweest. “Dat was ik. Ik heb het Crocs ding al gedaan, ” mompelde ik.
in 2006 (ook het jaar dat ik een heel deel van mijn haar over mijn door acne geteisterde voorhoofd kamde alsof het een moeiteloze knal aan de zijkant was) werkte ik deze zomer bij de tandartspraktijk van mijn vader. Ik weet niet helemaal zeker waarom—misschien delen van het geheugen zijn nog steeds onderdrukt—maar ik maakte het mijn missie om iedereen in het kantoor te krijgen om vreselijke, beige krokodillen te dragen. Zonder enig onderzoek, verkocht ik het idee aan mijn vader promengend, “als je bloed op hen je kunt eigenlijk gewoon weken ze in een bad met bleekmiddel.”En toen kreeg ik mijn eerste paar krokodillen.
“Yeah,” mijn vriend zei, “Ik vind dit ‘experiment’ niet verrassend. Ik heb het gevoel dat je altijd in krokodillen zit.toen ik daar voor Penn Station stond, de slechtste, lelijkste plek in glamoureuze New York City, realiseerde ik me dat een donkere mantel van schaamte me ervan had weerhouden mijn authentieke ik te zien. Bovenop de funky stijlen die de Crocs me hadden gestuurd, had ik nog twee paar Crocs thuis: De beige overgebleven van de tandartspraktijk (nog steeds in ongerepte vorm, 13 jaar later) en een die ik had gekocht voor mijn man weg terug toen omdat—nogmaals—ik dacht dat het grappig zou zijn! In de loop der jaren zijn deze schoenen uitgegroeid tot het meest begeerde item van schoeisel in ons huishouden voor het uitlaten van honden, planten water geven, noodgevallen Toiletpapier kopen, enz.
wie had ik voor de gek gehouden? Ik ben een Croc-head (neem contact op met mijn handelsmerk advocaat, die zin is van mij).
woensdag
In deze headspace of radical acceptance ik besloot om mijn krokodillen mode te laten voelen. Met mijn nieuwe Scotch en Soda blauwe top (gekocht in de uitverkoop, duh), mignonne Gavigan bloem oorbellen en Everlane jeans, droeg ik de meest belachelijke uitziende van alle Crocs—de Jibbitz-bedekt degenen met mijn naam, een taco, hotdog en vele andere, uh, zelfstandige naamwoorden, versierd over de top.
Wat zijn Jibbitz, vraagt u? Vaak verward met ingewanden, de eetbare organen van pluimvee, Jibbitz zijn charmes die je kunt plakken in de gaten van uw krokodillen als een vorm van maatwerk. Ze zijn totaal grillig, dom en, oh, werden overgenomen door Crocs Inc. in 2006 voor een cool, casual $ 10 miljoen.
Op dit punt zeiden mensen op kantoor dingen als, ” wacht, Ik wil een paar van die!”en” geweldige outfit!”Toen gevraagd werd hoe mijn experiment ging, reageerde ik eerlijk:
“verbazingwekkend.”
niet alleen kreeg ik positieve feedback op mijn hoeven (hartelijk dank, Mr.Gunn), maar mijn lichaam reageerde ook positief. Ik heb meestal enorme voetpijn veroorzaakt door mijn ernstige platte voeten. Hoewel ik meestal sneakers draag naar het werk (hou van me wat Air Max 97s), maakt de smalle teenbox van mijn geliefde Nikes mijn situatie erger, waardoor meer voet-en kniepijn ontstaat.
in al mijn tijd dat ik Crocs droeg en gemiddeld 10.000 stappen per dag liep, voelde ik me eigenlijk alsof ik op wolken liep. Het is niet overdreven als ik zeg dat mijn voeten niet eens pijn deden en mijn knie helemaal geen pijn deed. Magie? Nee, alleen de magie van krokodillen, als je het mij vraagt.
donderdag
Op donderdag voelde ik een nieuwe ik. Dara “Crocs” Katz. Zonder na te denken twee keer, Ik gekoppeld de zeer heldere tie-dye stijl met een lange blouse en Jean shorts om echt te pronken met de schoen. De algehele look te lezen: kamp Counselor neemt een kantoor Baan. Ik voelde me makkelijk, luchtig en ik zat nergens over in mijn hoofd.
deze gemoedstoestand bleek bijzonder nuttig toen Inside Edition door mijn kantoor werd gerold om mij te interviewen. Oh, juist, dus Crocs Week viel ook samen met mijn man vond een in-N-Out Burger Week, een virale Instagram post die verbazingwekkend nationaal nieuws maakte en leidde me naar de duidelijke kans om de Crocs gemeenschap te vertegenwoordigen op de nationale televisie. Het was een eer om de beste, meest comfortabele schoen ooit aan elkaar geplaveid van gepatenteerde plastic te dragen op een show die vooral Jet Ski sterfgevallen benadrukt. Helaas, de Inside Edition editors uiteindelijk gesneden alles wat ik zei, Dus ik verscheen gewoon op TV kijken als een echt ondersteunende vrouw. Ik dacht dat de camera niet eens op mijn krokodillen leek, ik weet in mijn hart dat ze er waren om mijn voeten te ondersteunen, terwijl ik op mijn beurt mijn hamburger-vindende echtgenoot ondersteunde.
Friday
bij het plannen van dit experiment was ik helemaal vergeten dat ik ze moest dragen tijdens het reizen naar een bruiloft in St.Louis. Met mijn hoofd in een Crocs cloud, vroeg ik mijn man of hij dacht dat ik Crocs kon dragen naar de repetitie diner, in de verwachting dat het antwoord een klinkende “Ja.”Maar de blik van teleurstelling in zijn ogen was meteen duidelijk: Ik had dit Crocs ding te ver genomen. Net als Icarus en de zon, krokodillen naar de functies van een bruiloft brengen zou het einde van mij zijn.
maar toen zei hij, ” nou, tenzij je de Rainbow platform degenen draagt.”
na zorgvuldige overweging, heb ik uiteindelijk niet het dragen van een vorm van krokodil naar de bruiloft weekend evenementen, omdat ik niet durfde ruïneren van iemand anders heilig huwelijk met mijn schoenen keuze.
Ik heb echter wel mijn pastel tie-dye paar op het vliegtuig gedragen. Lezer, als u ooit vergeet om uw TSA precheck status in te voeren op uw ticket en MOET uw schoenen uit, Crocs zijn de gouden standaard.
conclusie
misschien was mijn methodologie voor dit experiment niet perfect, maar mijn bevindingen zijn onbetwistbaar: Crocs zijn de beste schoen ooit. Ze zijn ironisch. Ze zijn leuk. Ze zijn comfortabel. Je kunt ze versieren als je er zin in hebt. Je kunt ze in een emmer bleekmiddel dumpen (nogmaals, ik verzin dit misschien) als je er bloed op krijgt.
leven kan lijden zijn, en toch onderging ik met Crocs een ware levenstransformatie. Waarom zou ik gehinderd worden door voetpijn in deze korte tijd op aarde als ik ja kan zeggen tegen troost! Ja tegen plezier! Ja tegen Croslite!!!! Waarom nee zeggen tegen Jibbitz als ik kan zeggen, ” Geef me $10 miljoen waard?!?!”
toen Nietzsche schreef over het idee om van je lot te houden, of het nu Goed, Slecht of lelijk is, denk ik dat de filosoof de creatie van een merkgebonden schuimschoenenrijk voorzag en schreef:
Ik wil meer en meer leren om te zien als mooi wat nodig is in dingen; dan zal ik een van degenen zijn die dingen mooi maken. Amor fati: laat dat voortaan mijn liefde zijn! Ik wil geen oorlog voeren tegen wat lelijk is.iets liefhebben, niet om zijn schoonheid, maar om zijn lelijkheid, is verliefd worden op krokodillen. Mijn lot is gebonden aan een rubberen schoen, en ik heb me nog nooit zo gelukkig gevoeld om te leven.