Er zijn een aantal definities van deze term. Wired Style: Principles of English Usage in the Digital Age definieert de term als ” the whole digital enchilada-interactive, cable, broadband, 500-channel then-Senator Al Gore Jr. introduceerde het op een 1978 bijeenkomst van computer industry folk, als eerbetoon aan zijn vader, Senator Albert Gore Sr.de McGraw-Hill Computer Desktop Encyclopedia, gepubliceerd in 2001, definieert de term als ” een voorgesteld high-speed communicatiesysteem dat werd aangeprezen door de Clinton / Gore administratie om het onderwijs in Amerika in de 21e eeuw te verbeteren. Het doel was om alle burgers te helpen, ongeacht hun inkomensniveau. Het Internet werd oorspronkelijk genoemd als een model voor deze snelweg; echter, met de explosie van het World Wide Web, het Internet werd de informatiesnelweg”.
The Oxford English Dictionary (OED) definieert de term als “a route or network for the high-speed transfer of information; esp. (A) een voorgesteld nationaal glasvezelnetwerk in de Verenigde Staten; (B) het Internet.”The OED citeert ook gebruik van deze term in drie tijdschriften:
- the January 3, 1983 issue of Newsweek:”…informatiesnelwegen worden gebouwd van glasvezelkabel zal Boston, New York, Philadelphia, en Washington, D. C. te verbinden in een 776-mijl systeem aan de oostkust.”
- het nummer van 19 December 1991 van de Christian Science Monitor: “Senator Gore noemt NREN de “informatiesnelweg” -een katalysator voor wat hij hoopt zal worden op een dag een nationaal glasvezelnetwerk.the October 26, 1993 issue of The New York Times: “One of the technologies Vice President Al Gore is pushing is the information supersnelweg, which will link everyone at home or office to everything else-movies and television shows, shopping services, electronic mail and huge collections of data.”
het werkdocument nr.179, 1994, van het Center for Coordination Science aan het Massachusetts Institute of Technology beschrijft het concept als volgt: “de informatiesnelweg verbindt direct miljoenen mensen, elk zowel een consument van informatie en een potentiële leverancier. (…) De meeste voorspellingen over commerciële kansen op de informatiesnelweg richten zich op de levering van informatieproducten, zoals video on demand, en op nieuwe verkooppunten voor fysieke producten, zoals thuiswinkelen. (…) De informatiesnelweg brengt miljoenen mensen samen die informatie met elkaar kunnen uitwisselen. Elke opvatting van een traditionele markt voor het maken van voordelige beurzen, zoals een landbouwmarkt of een handelsput, of elk systeem waarbij individuen reageren op gepost prijzen op een computerscherm is jammerlijk ontoereikend voor het zeer grote aantal vaak complexe transacties die nodig zullen zijn.”