Ishvara pranidhana gaat niet over wat je yoga voor je kan doen, maar over het benaderen van je beoefening in de geest van het offeren.
toen ik een Ashtanga student was in Mysore, hield ik ervan om de verschillende blokken naar Pattabhi Jois ‘ s yoga shala (school) te wandelen voor 4:30 A.M. Training. In de rustige duisternis voor de dageraad, de zijstraten zouden worden bezaaid met Sari-geklede vrouwen van de buurt Knielen op de aarde voor hun huizen tekening rangoli, ingewikkelde Heilige diagrammen (ook bekend als yantras) gemaakt door het zeven van rijstmeel tussen de vingers. Soms eenvoudig, soms uitgebreid, waren deze offers aan Lakshmi, de godin van geluk en voorspoed, altijd levendig-en voorbestemd om te worden gewist zodra de straten vol waren met verkeer. Ik werd geïnspireerd door de toewijding, creativiteit en het gebrek aan gehechtheid aan hun prachtige creaties. Toen ik bevriend raakte met enkele vrouwen uit de buurt en ze me een paar eenvoudige rangoli leerden, leerde ik dat deze Offers niet alleen plicht of decoratie zijn, maar creatieve meditaties die namens iedereen een verbinding met het Goddelijke oproepen. Zoals een moeder me vertelde met een glimlach en een uitgestrekte golf van haar hand: “deze offers herinneren me aan het grote geheel, dat me helpt om met liefde voor de kleine dingen te zorgen.deze ochtendoffers, zoals zoveel dagelijkse rituelen in India, belichamen de yogapraktijk van Ishvara pranidhana-overgave (Pranidhana) aan een hogere bron (Ishvara). Ishvara pranidhana is een “big picture” yogapraktijk: het initieert een heilige verschuiving van perspectief die ons helpt om de genade van het leven te onthouden, te verenigen en te ontvangen.
maar voor veel moderne westerlingen lijkt het idee van overgave als een deugd vreemd. Velen van ons hebben alleen ervaren dat we ons overgeven aan een hogere bron als laatste redmiddel, wanneer we schijnbaar onoverkomelijke problemen hebben geconfronteerd of op een andere manier de rand van onze individuele wil en vermogens hebben geraakt. Maar in de Yogasoetra transformeert Patanjali “overgave” van dit soort laatste redmiddel, noodrespons in een essentiële voortdurende praktijk. Patanjali benadrukt herhaaldelijk Ishvara pranidhana als een van de vijf Niyama ‘ s, of innerlijke praktijken, van de ashta-anga (acht-limbed) pad (Hoofdstuk II, vers 32) en, samen met discipline (tapas) en zelfstudie (svadhyaya), als onderdeel van kriya yoga, de drievoudige yoga van actie (II.1).voor Patanjali is Ishvara pranidhana een krachtige methode voor het oplossen van de eindeloze agitaties van de geest, en dus een middel tot de ultieme Verenigde Staat van yoga: samadhi. Waarom? Omdat Ishvara pranidhana ons perspectief verschuift van de obsessie met”ik” —met onze beperkte individuele zorgen en perspectief—die zoveel afleiding van de geest veroorzaakt en een gevoel van afscheiding van onze bron creëert. Aangezien Ishvara pranidhana zich niet richt op het ego maar op de heilige grond van het zijn, herenigt het ons met ons ware zelf. Zoals de Indiase yogameester B. K. S. Iyengar in zijn licht over de Yogasutra ‘ s zegt: “door overgave wordt het ego van de aspirant uitgewist, en…genade…stort neer op hem als een stortregen.”Net als de afdaling door lagen van spanning om te rusten in het loslaten van Savasana (lijkhouding), biedt Ishvara pranidhana een pad door de obstakels van ons ego naar onze goddelijke natuur—genade, vrede, onvoorwaardelijke liefde, helderheid en vrijheid.
het vinden van uw verbinding met het universum
om Ishvara pranidhana te beoefenen, moeten we eerst beginnen met onze eigen intieme verbinding met het universum. In yoga wordt dit je Ishta-Devata genoemd. Het yogaconcept van Ishta – Devata erkent dat we ieder onze eigen, persoonlijke relatie met en smaak van het Goddelijke hebben en dat dit dient als een krachtig middel van yoga (unificatie) voor ons. Traditioneel hebben veel sadhoes (monniken) in India de god Shiva vereerd in zijn rol als de archetypische yogi. Veel andere Indianen vereren Vishnu, vooral in zijn incarnaties als Rama of Krishna. Weer anderen worden aangetrokken door vrouwelijke manifestaties van goddelijkheid, zoals Lakshmi of Kali of Durga. Maar Sri T. Krishnamacharya, waarschijnlijk de meest invloedrijke figuur in de verspreiding van yoga naar het Westen, pleitte ervoor dat westerse yoga beoefenaars hun eigen taal, beelden en namen van het Heilige gebruiken om hun verbinding met Ishvara te verdiepen.ik ben altijd van nature aangetrokken geweest tot de Indiase cultuur, maar ik ben er zeker van dat ik ook beïnvloed werd door de toewijding van mijn Katholieke grootmoeder aan Moeder Maria. Toen ik een kind was, vond ik mijn oma vaak verrukt in gebed, terwijl ze haar rozenkrans zei terwijl ze op haar bed lag onder een foto van de Heilige Moeder. Uw Ishta-Devata kan ook een meer abstracte vorm aannemen; mijn vader, een kunstenaar, beschrijft licht als zijn manier om het Goddelijke te zien in de natuur, in de ogen van de mensen, in de kunst. In yoga wordt Ishvara begrepen als zijnde voorbij één vorm maar uitgedrukt door alle vormen, en wordt daarom vaak voorgesteld als de Heilige lettergreep Om, als zuivere vibratie. Je Ishta-Devata is de vorm die vibratie aanneemt in je eigen hart.in de Yogasoetra verwijst Patanjali naar deze innerlijke aanwezigheid van Ishvara als onze belangrijkste leraar (I. 26). Door intiem te luisteren naar deze stem in ons, beginnen we een relatie te hebben met innerlijke leiding in alle aspecten van ons leven. Als ik denk aan mijn belangrijkste leraren, inclusief mijn ouders, dan zie ik dat ze er niet alleen waren voor de grote lessen, maar ook op duizend kleine manieren.ze lieten me constant zien wanneer ik op het juiste pad was of begon af te dwalen, opende mijn wezen voor nieuwe vergezichten en herinnerde me eraan wanneer ik mezelf sloot voor het leven. Mijn ervaring met mijn innerlijke leraar is vergelijkbaar: naarmate mijn afstemming op dit innerlijke gevoel van richting groeit, leidt het steeds meer mijn gedachten, spraak en handelingen.
offerandes maken
als Ishvara het Innerlijke Kompas is, herinnert pranidhana zich eraan verbonden te blijven met die essentie, niet alleen af en toe, maar gedurende de hele dag. Ishvara pranidhana wordt ook vertaald als ” het aanbieden van de vruchten van iemands handelingen aan het Goddelijke.”Als we bedenken hoe we Ishvara pranidhana tot een levend onderdeel van onze yoga kunnen maken, is het nuttig om naar India te kijken, waar de daad van het aanbieden de cultuur doordringt. Ik vond dat het leven daar, zelfs met al zijn uitdagingen, me echt hielp begrijpen hoe Ishvara pranidhana kan worden geïntegreerd in het dagelijks leven.overal in India zijn beelden van het Goddelijke te vinden, en mensen van alle leeftijden maken voortdurend offers van fruit, wierook en gebaren, van Anjali Mudra (handen samen in het hart) tot volledige lichaamsverbindingen. Bij de lokale fruitkraam biedt de koopman het geld van zijn eerste verkoop aan bij het altaar op zijn kar; uw riksja chauffeur raakt de voeten van een afbeelding van Krishna voordat hij uitzoomt; een buurtmoeder plaatst de eerste lepel van de maaltijd voor haar keukenschrijn. As Ashtanga Vinyasa meester Sri K. Pattabhi Jois gaat de yogaruimte binnen, zijn voorhoofd toont altijd de markeringen van zijn tilak, het teken dat hij zijn ochtend puja (offer) heeft gemaakt. Al deze praktijken cultiveren een onderliggende verbinding met de bron; “Ik, Ik, Ik” begint zich naar de achtergrond te verplaatsen, en het spirituele leven beweegt zich meer naar voren en naar het centrum.begin Ishvara Pranidhana te beoefenen voor Amerikanen, die zelden opgroeien met zo ‘ n constant ritueel leven, kan het vestigen van Ishvara pranidhana wat extra aandacht en intern luisteren vereisen, net als het proces van leren om lang, langzaam en constant te ademen in asana. Zoals dieper ademen, zou Ishvara pranidhana zich niet vreemd of ongemakkelijk moeten voelen. De praktijk is niet echt vreemd voor iedereen, hoewel het kan voelen een beetje onbekend voor westerlingen. Iedereen, ongeacht de spirituele oriëntatie, kan Ishvara pranidhana beoefenen, en elke actie kan door deze oefening worden versterkt. Er is geen innerlijke staat, emotie of obstakel dat de positieve invloed van Ishvara pranidhana te boven gaat. Onthoud, of je nu een natuurlijke bhakti (devotionele) yogi bent of een complete scepticus, of je nu een eenvoudige handeling verricht zoals het koken van een maaltijd of een uitdagende taak zoals een moeilijk gesprek, of je gemoedstoestand vreugdevol of verward is, de hele mandala van het leven is het rijk van Ishvara pranidhana.
zie ook het pad van devotie: Bhakti Yoga
omdat de reikwijdte van Ishvara pranidhana zo groot is, verwelkomen Westerse yoga beoefenaars vaak een paar praktische richtlijnen om hen aan de slag te helpen. Hier zijn enkele arena ‘ s waarin ik Ishvara pranidhana bijzonder nuttig vond: aan het begin van elke actie, als een manier om je perspectief te veranderen wanneer je geconfronteerd wordt met moeilijkheden, en als een methode om de eenvoudige handelingen van het leven volledig te ervaren. De yogamat of meditatiekussen is een prachtige “veilige ruimte”, een” gesloten cursus”, waarop je Ishvara pranidhana kunt testen. Zoals met elke actie in de wereld, kan de manier waarop je je praktijk begint een enorm verschil maken in hoe je yoga stroomt. Innerlijk luisteren, je intentie instellen, chanten en visualisatie zijn allemaal formele manieren om Ishvara pranidhana te initiëren. Ik begin vaak met mijn beoefening uitgestrekt op mijn buik in volle buiging en visualiseer de lotusvoeten van de godin, mijn Ishta-Devata, voor mij. Ik adem en leeg de rest van de dag en merk dat ik al snel gevuld ben met een intuïtief gevoel van richting, inspiratie en helderheid die ik ervaar als een innerlijk kompas, een leraar wiens aanwezigheid verdiept door de hele praktijk. Surya namaskar (Zonnegroet) kan ook een methode van Ishvara pranidhana zijn; in zijn oorsprong was het een ontroerend gebed waarin elke adem de energie van de yogi terugbracht naar de zon.
terwijl je asana beoefent, kun je uitdagende yoga-poses gaan behandelen als microkosmos van de moeilijkheden van het leven, en dus grote kansen om de kunst van het aanbieden te beoefenen. In mijn eigen praktijk ben ik steeds meer in staat om spanning te herkennen als een signaal; vasthouden en grijpen zijn tekenen dat mijn verbinding met Ishvara pranidhana minder wordt. Terwijl ik mijn spanning weer aan de bron aanbied, leegmakend en me weer overgeef, ervaar ik heel vaak een boost van kracht of een verdieping van mijn adem en flexibiliteit. Nog belangrijker, ik ervaar een verschuiving van mijn kleine, drukke innerlijke wereld naar een groter beeld van leven. Dan, net als bij de Mysore vrouwen rijst-meel offers, De genade van het proces blijft zelfs wanneer de pose is opgelost.omdat Ishvara pranidhana elke actie verbindt met haar heilige bron, zou Krishnamacharya het beschreven hebben als de belangrijkste yogapraktijk voor de Kali Yuga waarin we leven, een “ijzertijd” waarin de hele mensheid is weggevallen van genade. Net zoals de boeddhistische inzet om bewustzijn te brengen bij elke actie mindfulness practice wordt genoemd, zou Ishvara pranidhana “heartfulness practice” kunnen worden genoemd; het wekt onze constante toewijding aan de bron van het leven en houdt ons hart open voor het Goddelijke op elk moment, ongeacht wat er ook gebeurt.
zie ook Ishvara Pranidhana opnemen in uw Yoga praktijk