J-6A

het toestel is vrij kwetsbaar, met eventuele hits waarschijnlijk schade aan de motoren als gevolg van hoeveel ruimte ze in beslag nemen in het vliegtuig. Wanneer spaded een motor heeft genoeg vermogen om je terug naar de basis, maar terwijl voorraad is het een beetje moeilijker en je kan uiteindelijk crashen. Een voordeel van de J-6A is echter dat de liften gescheiden zijn van elkaar in het schademodel, en daarom is een slag op de staart waardoor een liftverlies optreedt niet het einde van de wereld, aangezien de resterende goed genoeg is om de strijd voort te zetten. Een ander punt om op te merken is dat verlies van olie in beide Motor snel zal leiden tot motorstoring, dus het is het beste om terug te keren naar de basis ASAP wanneer beschadigd.

Modifications and economy

Repair costBasic → Reference

AB5 600 → 7 531

RB6 820 → 9 172

SB28 000 → 37 659

Total cost of modifications290 000

856 000

Talisman cost2 600

Crew training290 000

Experts1 000 000

Aces2 400

Research Aces950 000

Reward for battleAB / RB / SB

130 / 240 / 580 %

220 / 220 / 220 %

Modifications

Flight performance	Survivability	Weaponry
Fuselage reparatie Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370 Compressor Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370 Nieuwe boosters Onderzoek: 16 000 Kosten: 47 000 310 Vleugels reparatie Onderzoek: 37 000 Kosten: 110 000 720 G-suit Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370 Engine Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370	Casco Onderzoek: 16 000 Kosten: 47 000 310 Hoes Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370	FAB-100 Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370 NR_30_belt_pack Onderzoek: 16 000 Kosten: 47 000 310 S5K Onderzoek: 16 000 Kosten: 47 000 310 FAB-250 Onderzoek: 37 000 Kosten: 110 000 720 NR_30_new_gun Onderzoek: 19 000 Kosten: 56 000 370 PL-2 Onderzoek: 19 000 Cost: 56 000 370

Armaments

Offensive armament

De J-6A is gewapend met:

• 2 x 30 mm Type 30-1 kanonnen, op de vleugel gemonteerd (70 RPG = 140 totaal)

De J-6A draagt twee 30 mm Type 30-1 kanonnen, gemonteerd in de vleugelwortels. Ze zijn gelicentieerde kopieën van de MiG-19 ‘ S NR-30 kanonnen en bieden identieke prestaties. Elk geweer heeft 70 kogels, wat in totaal 140 kogels oplevert. De type 30-1 kanonnen zijn erg snel afvuren dus dit is niet veel munitie, en je kunt het je niet veroorloven om te spuiten. De kanonnen zijn echter extreem krachtig, en slechts een paar kogels die een vijandelijk vliegtuig raken zullen hen ernstig verlammen, zo niet ronduit doden. De schelpsnelheid is erg hoog en je hebt niet veel lood nodig om een doel te raken.

De aanbevolen riemen voor dit vliegtuig zijn “gepantserde doelen”, ze zijn betrouwbaarder dan de” Air targets “gordel en hebben de neiging om vleugels en grote secties af te nemen en motoren met één treffer te vernietigen, in vergelijking met de” Air targets ” riemen die de neiging hebben om externe modules te vonken of gewoon te beschadigen. De ground belts bevatten APHE rondes met 60 mm penetratie, maar het is niet echt de moeite waard om te gaan voor gronddoelen als de beperkte munitie en hoge snelheid van het vliegtuig maakt het erg moeilijk om iets te raken of te doden.

Opgeschort bewapening

De J-6A en kan worden uitgerust met de volgende opties:

• zonder belasting
• 16 x S-5K-raketten
• 32 x S-5K-raketten
• 2 x PL-2-raketten
• 2 x 100 kg ab-100-bommen (200 kg totaal)
• 2 x 250 kg AB-250-270-bommen (500 kg totaal)

De J-6A kan worden uitgerust met PL-2-raketten, kopieën met vergunning van de Sovjet R-3 ‘ s met identieke prestaties. Vanaf Update 1.95 “noordelijke Wind”, is de MiG-19PT niet langer in staat om de meer geavanceerde R-13M raket uit te rusten, waardoor de J-6A op gelijke voet met hem staat.

de ideale use-case voor de PL-2 is wanneer je op zeer hoge snelheid, het volgen van iets als een Phantom van ongeveer een mijl. De raket zal het doel bereiken voordat ze kunnen reageren, en met grote doelen zoals de Phantom, kunnen ze niet hard genoeg trekken om de raket te ontwijken. Het is niet aan te raden om de raket af te vuren in elke vorm van beurt als ze gewoon spoor verliezen.

gebruik in gevechten

De J-6A heeft een grote verticale energieretentie en versnelling, dus je moet dit in je voordeel gebruiken. Het nemen van de vijanden verticaal is de beste zet als ze snel energie verliezen, terwijl je het kunt handhaven. Eenmaal op hoge snelheid, zal de J-6A bijna alle andere vliegtuigen sneller accelereren, dus als je eenmaal op de staart van een vijand zit zullen ze niet veel opties hebben. De airbrake is ook een zeer effectief hulpmiddel, zodat u achter iemand te blijven als ze proberen om je te dwingen om over te schieten en het vliegtuig rolt ook goed genoeg dat u kunt deelnemen aan rollende schaar indien nodig.

Het wordt aanbevolen om te voorkomen dat de motor wordt ingedrukt, omdat deze een extreem lange spoeltijd heeft tot hij maximale stuwkracht produceert en dit zal je tegenstander van je weg laten komen terwijl je moeite hebt om te accelereren.

Radars

De J-6A is uitgerust met een RP-5 zoekradar, die zich in de neus van het luchtvaartuig bevindt.

De J-6A is uitgerust met een RP-5 track radar, gelegen in de neus van het vliegtuig.

voor-en nadelen

Pros:

• Hogere topsnelheid mogelijk dan de F-100D bij de meeste hoogten, hoewel zeer vergelijkbaar met het op zee-niveau
• zeer hoge stijgsnelheid
• Hard-hitting geweren, lage terugslag effecten te wijten aan de vleugel wortel plaatsing
• Grote verticale energie vasthouden
• Roll tarief superieur is aan de J-4
• Ongelooflijke acceleratie van 600-900 km/h, het herwinnen van energie zeer snel
• Heeft een doel detectie en tracking radar
• Fatsoenlijke wendbaarheid
• De radar heeft een leidende indicator in tegenstelling tot de russische tegenhanger (MiG-19PT); de T-2 is de enige andere jet in-game die het gebruikt

Cons:

• compressie bij hoge snelheid, vleugels bieden niet zoveel lift als de Super Sabre
• vleugels kunnen scheuren bij het rollen en draaien bij hoge snelheid
• slechts twee lucht-lucht raketten, vergrendelingsbereik is 0,5 km minder dan dat van de AIM-9B op F-100D
• slechte manoeuvreerbaarheid bij lage snelheid
• ventrale vin zal de grond raken tijdens het opstijgen als de rotatie voortijdig wordt gestart waardoor de staart afbreekt
• motoren zijn enorm; kan gemakkelijk worden uitgeschakeld door vijandelijk vuur
• Radar suite is niet zo goed als die op de Javelin F.(A. W.) Mk.De Volksrepubliek China ontving aanzienlijke militaire en technologische hulp van de Sovjet-Unie voor het grootste deel van de jaren 1950. aanzienlijke hoeveelheden straaljagers, waaronder de MiG-9, MiG-15bis, MiG-17, en anderen werden gekocht om de anders lukrake en verouderde luchtmacht van het land te moderniseren, die aan het einde van de Chinese Burgeroorlog bestond uit verschillende Amerikaanse en Japanse vliegtuigen. De productievergunningen voor de MiG-17 en MiG-19 werden verkregen en deze twee vliegtuigmodellen werden geproduceerd als de binnenlandse Shenyang J-5 en Shenyang J-6.het J-6A model was bedoeld als een equivalent van de MiG-19P en vloog voor het eerst in 1958. Kwaliteitscontrole problemen, als gevolg van de beperkte ervaring van de Chinese industrie op het moment, betekende dat de prestaties van het vliegtuig was inferieur aan het origineel. Het toestel werd afgewezen door de PLAAF en de productie was beperkt. In het midden van de jaren zeventig werd de productie herstart met nieuwe jigs uit de Sovjet-Unie. Deze nieuwe vliegtuigen waren van een aanvaardbare standaard en kwamen in grote aantallen in dienst van de PLAAF.

  een groot aantal varianten en prototypes werden gemaakt, hoewel hun benamingen en ontwerpen onduidelijk en moeilijk te onderzoeken zijn. De” J-6B ” variant was een kopie van de Sovjet MiG-19PM interceptor model, die ontbrak kanon bewapening en was uitsluitend bewapend met beam rijden lucht-lucht raketten, hoewel de prestaties was onbevredigend zoals de vroege J-6A en slechts een klein aantal werden geproduceerd. Verschillende modellen werden ontworpen na de MiG-19 ‘ s en een handvol kwam in serieproductie. Latere varianten verplaatsten de remparachute naar de basis van het roer. Verschillende prototypes experimenteerden met MiG-21 style shock cones. Er werden ook verkennings-en tweezits-trainervarianten geproduceerd, waarbij de laatste opmerkelijk was omdat de Sovjet-Unie geen MiG-19-trainervarianten produceerde. Een trainer-casco werd gebruikt om het fly-by-wire systeem van de JH-7 jachtbommenwerper te testen.de J-6 diende veel langer in de PLAAF dan de MiG-19 in de VVS. Terwijl het verouderd werd en leed aan tal van problemen met betrekking tot levensduur en kwaliteit, de Chinese vliegtuigindustrie leerde een aanzienlijke hoeveelheid van de ontwikkeling en productie. Het J-6 / MiG-19 ontwerp werd verder ontwikkeld tot de meer bekende Nanchang Q – 5 aanvaller.

  De J-6 werd geëxporteerd naar verschillende landen onder de benaming “F-6” en nam deel aan verschillende conflicten. De F-6 werd bestuurd door Pakistan in de oorlog van 1971 met India, door Vietnam in de Vietnamoorlog (naast de originele MiG-19), en merkwaardig genoeg door zowel Iran als Irak tijdens de Iran-Irak oorlog. In deze conflicten werd de F-6 vaak gedegradeerd tot air-to-ground missies omdat zijn snelheid en avionica ontoereikend waren, hoewel het in staat was subsonische vliegtuigen te verzenden en sneller vliegtuigen in een luchtgevecht te slim af was.op dit moment is de J-6 door de meeste gebruikers uit dienst genomen, waarbij Noord-Korea het grootste aantal vliegtuigen in dienst heeft.

  Media

  uitstekende toevoegingen aan het artikel zijn videogidsen, schermafbeeldingen van het spel en foto ‘ s.

  zie ook

  Links naar de artikelen op de War Thunder Wiki waarvan u denkt dat ze nuttig zijn voor de lezer, bijvoorbeeld:

  • verwijzing naar de serie van het vliegtuig;
  • links naar geschatte analogen van andere landen en onderzoeksbomen.
  • Official data sheet-meer details over de prestaties