Words: Shelby Carpenter
Jimmy Chin ‘ s werk is nooit voor de zwakkeren van hart geweest. als een atleet gesponsord door The North Face, kan Chin snijden en versnipperen met de beste van hen. In 2006, Hij nam deel aan de eerste Amerikaanse ski afdaling van Everest met Kit Deslauriers—en niet alleen skied de berg, maar diende als expeditie fotograaf documenteren van het hele ding. Hij is ook een van de medeoprichters van Camp 4 Collective, een filmproductiebedrijf voor bergsporters door bergsporters, en werkt als fotograaf voor National Geographic on the side. onlangs bundelden Chin en anderen van Camp 4 hun krachten met Sherpas Cinema om Into the Mind, een van de meest geestverruimende skifilms van het seizoen, te creëren. Lees verder als Chin deelt de geheimen van zijn proces, en wat we nog meer kunnen verwachten van Sherpas en Camp 4 in de toekomst.
POWDER: u begon als atleet, maar ging daarna uw avonturen filmen en fotograferen. Waarom besloot je te documenteren wat je doet?
Chin: ik heb nooit Fotografie gestudeerd. Maar een vriend van mij was een aspirant fotograaf. Hij gaf me zijn camera in Yosemite op een dag en liet me zien hoe het te gebruiken.
Later die maand probeerde hij een aantal van die foto ‘ s te verkopen, en dit bedrijf kocht er maar één, en het was degene die ik nam. Mijn vriend was jaloers. Ik kreeg 500 dollar of zo. Op het moment dat ik woonde uit mijn auto en $500 zou betalen voor maanden van het leven op de weg, klimmen en skiën. Dus ik dacht dat ik maar één foto per maand kon maken en dit voor de rest van mijn leven kon doen.
hoe was het om Mount Everest te skiën?
Ik was al eerder naar Everest geweest in 2002 en 2004. In 2006 vroeg Kit Deslauriers of ik met haar en haar man, Rob Deslauriers, naar de zuidkant van de berg wilde gaan. Tegen dat punt, Ik had vele jaren obsessief over—toen ik was het beklimmen van het in 2004, ik zou kijken en gaan, ” die sectie ziet er skiable, die andere sectie ziet er skiable.”Het was een van die schandalige doelen die totaal onmogelijk klinkt. Die doelen zijn mijn favoriet.
toen ik weer op Everest was, was het moeilijkste deel zeker het skiën op de Lhotse gezicht, omdat we net de dag daarvoor hadden summited en skied terug naar kamp vier. Dus de volgende dag ben je totaal vernietigd, en val je in een 5,000-voet gezicht van 50-graden no-fall-zone skiën op 26,000 voet. En dan ga je liggen,en je leeft nog. Het is ongelooflijk.
wanneer u op reis bent, hoe balanceer je dan een lid van het team zijn met je rol als een buitenstaander die het team documenteert?
Het kan heel moeilijk zijn om een foto te maken tijdens ski-expedities. Soms vervoer je een slee of een hoop andere shit. Je moet je van tevoren voorbereiden, vaak moet je sneller zijn, voor iedereen staan. Als je vier seconden langer nodig hebt om je water te drinken, dan ben je ineens achter in de groep, maar vaak wil je vooraan in de groep staan om de injectie te krijgen. Omhoog schieten aan de achterkant van mensen is meestal niet zo interessant of mooi als schieten naar beneden naar de gezichten van mensen met een enorme uitzicht of piek op de achtergrond.
dus het gaat over hyper-efficiënt zijn met alles wat je doet. Waar zijn je Geheugenkaarten? Waar zijn je batterijen? Je moet super gekozen worden, want dat extra moment is vaak het verschil tussen het krijgen van het schot en het niet krijgen van het schot.
hoe raakte u betrokken bij het filmen van Into The Mind?
Ik kende Dave Mossop en Eric Crosland al een tijdje—ze waren vrienden in de industrie en echt creatief. In de Geest was eigenlijk Dave en Eric ‘ s geesteskind, en ze wilden kamp 4 erbij halen om te helpen met de Nepal secties, alleen maar omdat we heel bekend zijn met dat gebied, die ruimte, en de mensen.
De Oude Sherpa die in de film wordt gebruikt was iemand die Renan Ozturk en ik al vele jaren kenden, dus brachten we hem naar de tafel. En dan waren er bepaalde secties waar we de berg beklimmen—de metaforische ultieme berg—en ze wilden gewoon meer het gevoel van skiën bergbeklimmen laten zien, dus we werkten met hen aan het co-produceren van dat segment.
is er die scène in Into The Mind waar je partner—de skiër in het paars-naar beneden valt en in een lawine terecht komt? Dus … dat is echt gebeurd?
de wipeout-scène in de film was echt. Het was een van de ergste crashes die een van de jongens van de Sherpa ‘ s ooit had gezien. Dus zetten ze het in de film om de vraag te stellen: Wat zijn mensen bereid te riskeren om te doen wat ze doen?
vertel ons waar u nu aan werkt? Ga je in de toekomst meer met Sherpa ‘ s doen?ik werk aan een documentaire met Renan Ozturk over deze expeditie naar de haaienvin in Noord-India in de Garhwal Himalaya. Het gaat over risico, opoffering en vriendschap.
we hebben een kortere weg van dit gedaan voor Reel Rock, maar het kwam niet in een groot deel van de echte achtergrond van wat er aan de hand was. Dit wordt een documentaire. Het doel is om een kern avonturenfilm uit te brengen naar het mainstream publiek. Het is moeilijk om te doen. Je moet een heleboel elementen hebben om dat te laten gebeuren… voornamelijk een echt boeiend verhaal. Het helpt als het prachtig is geschoten.
en ja, we werken samen met veel verschillende productiebedrijven, zoals Brain Farm en Sherpas. Er komen een aantal mooie grote projecten aan waar ik nog niet over mag praten … Stay tuned!Jimmy Chin hielp Sherpas Cinema met Into the Mind, dat genomineerd is voor film van het jaar tijdens de 14e jaarlijkse POWDER Awards op vrijdag 6 December in het Depot in Salt Lake City. Meer informatie over tickets en de show op PowderAwards.com.