” Ik hou niet van Belgische bieren.”Of tenminste dat is wat mensen je zullen vertellen. De realiteit is dat Ik hou van Belgische bieren, maar het is een gemakkelijke stijl om te overdrijven in termen van de complexiteit van het recept en smaakprofiel. “Complex “hoeft echter niet” luid ” te betekenen, en deze week zullen we kijken naar wat misschien wel de minst Belg van de Belgische stijlen is: de Belgian Pale Ale.Belgische Pale Ale (BPA) is een belangrijke afwijking van de abdijbierfamilie en wordt veel minder aangedreven door esters, fenolen en alcoholen. In plaats daarvan vertrouwt BPA meer op zijn grist om de smaak te dragen, met de andere kenmerken (hop en fermentatie karakter) overgang van leidt tot ondersteunende rollen. Ze zijn natuurlijk nog steeds belangrijk—en de fruitesters zijn, naar mijn mening, wat dit bier echt maakt—maar in plaats van als het volledige orkest te fungeren, zijn ze meer als een echt solide kwartet.
wanneer het goed gebalanceerd is, moet dit bier een vitrine zijn van brood, toast, biscuit en karamel. Het is (ironisch genoeg) niet bleek, maar eerder een mooie, rijke amber, met enkele voorbeelden die zich stevig in het rode bereik vestigen. Het kan ook bitterder zijn dan de meeste andere Belgische stijlen, hoewel zelfs een “bitter” Belgisch bier niet op die manier zal overkomen, dankzij het Gedempte niveau van waargenomen bitterheid van de grist en de esters (die, naast fruitig, zoet lijken voor de meeste smaakpapillen). Dit is een geweldig instapmodel Belgisch bier voor degenen die een beetje overweldigd zijn door de meer voorkomende Dubbels en Tripels die er zijn, en het is de stijl die ik adviseer als mensen me vertellen dat ze “niet van Belgen houden” (en hier neem ik aan dat ze de bieren bedoelen, niet de mensen…).
ingrediënten
begin dit bier met een gezonde dosis Pilsner en Munich malts, ongeveer 50/50 voor de basis (ongeveer 6 lbs /2,7 kg van elk). Daarbovenop voeg ik graag 4 oz (113 g) elk van Crystal 80 (of, als je je avontuurlijk voelt en het bij de hand hebt zoals ik meestal doe, Fawcett Dark Crystal), Caramunich en biscuitmout toe. Je zwaartekracht zou rond 1.058 moeten zijn, maar weersta de drang om hoger te gaan. Iets meer dan 6 procent alcohol betekent dat je wat van die drinkbaarheid verliest als je niet voorzichtig bent.
voor hoppen, ik hou van het aardse karakter van Fuggles vermengd met de lichte fruitige smaak van gletsjer, en ik voeg ze beide op 30 minuten te laat in de kook (je wilt 25 IBUs’ waarde). Ik reserveer ook een klein beetje van de blend om in te gooien bij flame-out (ongeveer twintig-ish pellets—gewoon een scheutje, eigenlijk).
tot nu toe hebben we de karamel en de toast en de kruiden / aardse smaak – maar hoe zit het met het fruit? Dit wordt een klus voor je gist. Voor mij is er maar één: Wyeast 3522 Belgian Ardennes/White Labs WLP550 Belgian Ale. Deze stam gaat twee dingen voor ons doen. Ten eerste biedt het een bijna kogelvrij niveau van esters en fenolen—het is zeer terughoudend voor een Belgische gist, maar het esterprofiel past perfect bij de koren, waardoor merkbare-maar-niet-dominante peer -, sinaasappel-en abrikozennoten worden toegevoegd en een zeer lichte peperachtige smaak. En ten tweede, deze gist doet zijn werk en dan gaat het slapen. Dit is een zeer hoog flocculerende gist die snel fermenteert, zelfs bij relatief lage temperaturen; het eindigt en verdwijnt in vrijwel geen tijd.
Voilà. Een eenvoudig recept voor een aangenaam complex maar niet-belachelijk-overdreven Belgisch bier.
proces
uw normale puree (152°F / 67°C) is prima om een goed gefermenteerd wort te krijgen. Ik veronderstel dat je, theoretisch, ketel karamelize deze stijl, hoewel ik heb nog nooit gedaan (en ik zou zorgen over het maken van het bier te rijk). Neem nota van de hopping procedure hierboven-Ik hou ervan dat het zorgt ervoor dat er slechts een vleugje van de hop in het aroma, maar de focus moet zijn op het genereren van een matig niveau van hop smaak in plaats van louter bitterheid.
maar zoals zoveel bieren, wordt deze gemaakt in de fermentor.
Ik heb veel mensen gelezen en gehoord die me vertellen om warm-tot-heet op mijn Belgen te gisten om er zeker van te zijn dat ik het gist karakter uit krijg. Dat is bijna nooit een goed advies (een mogelijke uitzondering: saison, waarvan de gisten in sommige gevallen beter presteren in ronduit warme gistingsomstandigheden). Ik gist dit bier op wat we “normale” temperaturen zouden kunnen noemen, hoewel ze hoger zijn dan mijn “normale” (die meestal aan de koelere kant is). Een goede temperatuur is 67-68°F (20 ° C), en ik heb nooit de noodzaak gevonden om de temperatuur op te voeren om een volledige fermentatie te krijgen of diacetyl te beperken. De spanning lijkt het gewoon niet nodig te hebben, maar als het deel uitmaakt van je proces ben ik er relatief zeker van dat het geen kwaad zal doen.
Het moet snel klaar zijn en uitvlokken, en 14 dagen na het pitchen moet je goed zijn om het in te pakken en op te drinken!
in het slot
BPA zorgt voor een geweldige seizoensovergang bier. Het is licht genoeg om te drinken bij warmer weer, maar ook rijk genoeg om je door de herfst te dragen. Dit is ook een biertje dat je snel kunt omdraaien, dus wees niet bang om het nu te brouwen voor je late zomerfeesten! Ik ben (letterlijk) dit recept aan het brouwen voor mijn Zwarte Woud Pale volgende week—dus veel geluk voor ons allemaal.
leer hoe u uw waterchemie kunt evalueren en maak aanpassingen om het best mogelijke bier te brouwen met CB&B ‘ s online cursus, Brewing Water: A Practical Approach. Registreer je vandaag nog!