al iets meer dan twee jaar kijken studenten toe hoe de nieuwe Mary Gates Hall opsteeg uit het skelet van het oude natuurkundegebouw.
nu, na eindeloze maanden van omwegen, gips stof en klaagmaterieel, is het project bijna voltooid. Buiten, bakstenen metselaars leggen de laatste paar niveaus van de gevel; terwijl binnen, bemanningen werken aan de laatste hand aan de kantoren en klaslokalen van het gebouw te installeren.
na afloop zal Mary Gates Hall het adviescentrum, het Centrum voor Career Services, het kantoor van de decaan van Undergraduate Studies, een computerlaboratorium met 180 stations en tientallen klaslokalen huisvesten, waaronder een auditoriumzaal op de derde verdieping.Mary Gates Hall is “een van de grootste bouwprojecten die de Universiteit ooit heeft gedaan”, aldus Doug Jennings, architect en projectmanager van uw capitol projects.Een reden voor verandering het project werd oorspronkelijk bedacht in de vroege jaren ‘ 90. Op dat moment was de natuurkundeafdeling op zoek naar een nieuw thuis. Het gebouw dat het toen bewoonde was in twee fasen gebouwd – de eerste in 1928 en de tweede in 1948.
” Het bleek dat de gebouwen zo oud waren dat ze volledig ontoereikend waren voor het doen van moderne natuurkunde, ” zei Fred Campbell, decaan van Undergraduate Studies. “De draagkracht van de vloer genoeg om moderne apparatuur te ondersteunen.in de vroege jaren ’90 verliet de afdeling natuurkunde wat nu Mary Gates Hall is en verhuisde naar hun huidige locatie in het Physics and Astronomy Building.
Campbell maakte deel uit van het oorspronkelijke comité dat besloot wat te doen met het nu leegstaande natuurkundegebouw. Er was vastgesteld dat het gebouw zou worden gerenoveerd en een andere toevoeging gebouwd, maar er was enige discussie over wie de nieuwe, 180.000 vierkante meter ruimte zou bezetten.
“het gebouw was geprogrammeerd undergraduate onderwijs zou de primaire huurder,” Campbell zei. “Een deel ervan was om een hoeveelheid klaslokaal ruimte op te nemen – we worstelen voortdurend voor klaslokaal ruimte op de campus.”
met dat doel in gedachten, ontwerpers creëerden een plan dat Mary Gates Hall een Academisch Centrum voor undergraduate studenten zou maken. De blauwdrukken omvatten een enorme “grand entrance”, die opent in een commons gebied.
Het commons gebied is een van de brandpunten van het gebouw. De gewelfde, twee-en-een-half-verdieping plafond is afgedekt door oevers van ramen die laten in natuurlijk licht. Op de tweede verdieping is de commons aan drie kanten open, waardoor studenten over de leuningen kunnen gluren en de activiteit hieronder kunnen bekijken.
” Ik denk dat dit een echte hub zal worden – een speciale plek voor studenten om zich te mengen, ” zei Jennings.Het aanbrengen van versterkingen op natuurlijke wijze, het verbouwen van een 70-jaar oud gebouw, terwijl het koppelen in een enorme toevoeging leverde een aantal interessante uitdagingen.
het eerste probleem was dat van de veiligheid. Naast het feit dat structureel ontoereikend voor zware fysica-apparatuur, het oorspronkelijke gebouw was ernstig tekort in aardbevingsbestendige versterking. Om het in orde te brengen, moest het gebouw tot op de kale botten worden uitgehold.
de beslissing om een deel van de structuur intact te houden was puur nostalgisch.
“Er is niet veel kostenbesparing – we hebben niet gewoon bespaard om kosten te besparen, omdat het niet zou hebben uitgeschreven,” Jennings zei. “Veel van de redenen zouden de interesse van de Universiteit in geschiedenis zijn geweest.”
De UW huurde KPFF, een structureel bedrijf, in om het gebouw te programmeren en manieren te formuleren om de nieuwe sectie te integreren met de oude. Ze goot verschillende betonnen afschuifmuren om het gebouw te stabiliseren in het geval van een aardbeving. De afschuifwanden strekken zich uit van de fundering tot aan de dakbalken.
De afschuifwanden dragen het gewicht van het gebouw niet totdat er een aardbeving komt. In plaats daarvan steunen ze het gebouw van binnenuit, waardoor het stabieler wordt en minder vatbaar voor instorting. Deze muren hebben hun eigen aparte funderingen ontworpen om hun massieve gewicht te ondersteunen.
de vorm van het oorspronkelijke natuurkundige gebouw maakt de muren bijzonder cruciaal.
“L-vormige Gebouwen zijn geen goede configuratie om aardbevingskrachten te weerstaan,” zei Greg Schindler, projectmanager bouwkunde.
de vorm van het oorspronkelijke gebouw leidde ook direct tot een tweede belangrijke structurele beslissing: hoe de nieuwe toevoeging aan het oude gebouw te bevestigen.
belangrijke toevoegingen worden vaak onafhankelijk van het oorspronkelijke gebouw gebouwd. Hoewel de gebouwen één massieve entiteit lijken te zijn, hebben de twee delen een aparte fundering en kunnen ze elk structureel op zichzelf staan. Dit is belangrijk in gebieden die gevoelig zijn voor frequente aardbevingen.
“”traditioneel scheidt u deze twee gebouwen,” zei Schindler. “Je bevestigt ze met een seismische verbinding waardoor de twee delen afzonderlijk kunnen schudden en wiebelen. Je zou geen gat zien tussen de twee gebouwen, maar er zou wel een gat zijn.”
het probleem was dat het oude natuurkundegebouw L-vormig was, en dat de nieuwe toevoeging ook L-vormig zou zijn. KPFF besloot dat de beste manier om beide componenten te versterken zou zijn om hun infrastructuur te integreren.
de nieuwe toevoeging maakt gebruik van constructiestaal – in tegenstelling tot het staalbeton van de oude natuurkundige secties. Om de twee aan elkaar te binden, bouten ingenieurs grote stalen platen aan de buitenmuren van de oude secties en bevestigden de stalen balken aan die platen.
ze installeerden ook sleepstangen onder de vloerplanken van het oude gebouw. De stalen balken verbinden de oude secties met de nieuwe, en dienen om de kracht van elke seismische activiteit te verspreiden in de vloeren van het gebouw.
Dit was een “extreem ingewikkeld project”, zei Schindler.Bij het ontwerpen van de buitenkant van de nieuwe toevoeging maakte de Universiteit zich vooral zorgen dat de gevels – het nieuwe en het oude – perfect op elkaar pasten. De ironie was dat de ontwerpers niet vanuit één originele gevel werkten, maar eerder vanuit twee: de originele sectie uit 1928 en de latere toevoeging uit 1948.”onze intentie was, denk ik, dezelfde intentie die John Graham (de ontwerper die de toevoeging uit 1948 deed) had, namelijk om het gebouw aan elkaar te binden,” zei Alex Zaras, de primaire ontwerparchitect van het project.hoewel het architectuurcontract werd gegeven aan de firma Bassetti hier in Seattle, werd het ontwerpgedeelte uitbesteed aan Hartman-Cox, een oostkust-firma. Ze kregen de uitdaging van het opnieuw creëren van 1928-stijl collegiale-gotische architectuur door middel van moderne methoden.”het vakmanschap in 1928 was uitstekend,” zei Zaras. “Iedereen gedraagt zich op zijn best. Ze moeten uitstekend werk doen om het passend te maken.”
Er werd veel aandacht besteed aan de detaillering van het gebouw. De originele deuren van de oude natuurkundelokalen werden behouden, en reproducties werden gemaakt om de kamers in de nieuwe toevoeging te passen. Ontwerpers kozen ervoor om de reproducties gedaan uit eiken – de kosten van het maken van hen in de oorspronkelijke mahonie was te prohibitief, Zaras zei.Hartman-Cox nam een lokale firma in dienst om de gietstenen elementen te reproduceren die de gevel moesten versieren. De decoratieve stukken zijn vergelijkbaar met die gevonden op de andere gotische gebouwen op de campus-zoals die rond de Quad.
“wat het gebouw echt architectonisch laat werken is de gegoten steen,” zei Jennings.
de ontwerpers hebben ook veel van de originele elementen in het oude gebouw bewaard. De terrazzo vloeren binnen een van de ingangen van de sectie 1948 is origineel, evenals twee van de trappen in het gebouw. De vloer, hoewel meer dan 40 jaar oud, is nog steeds duurzamer dan de moderne vloer die in de rest van het gebouw wordt geïnstalleerd.
uiteindelijk leidde de bruikbaarheid er echter toe om op sommige gebieden af te wijken van het origineel.
de bakstenen gevel op het oude natuurkundegebouw is eigenlijk geen echte baksteen, maar bakstenen fineer. Het fineer wordt aan de zijkant van het gebouw opgehangen en met bepaalde tussenpozen op zijn plaats verankerd. De intervallen zijn het dichtst bij de ingangen van het gebouw – de ankers zijn opgesteld in een twee-voet-vierkante raster patroon.
volgens Schindler wilde de Universiteit er dubbel zeker van zijn dat er niets per ongeluk viel op mensen die het gebouw probeerden te verlaten tijdens een aardbeving.
De nieuwe toevoeging had een echte gevel van mortelsteen. Tussen de betonblokken en de massieve baksteen zijn de buitenmuren van het nieuwe gedeelte hoofdzakelijk afschuifmuren. Het gebruik van deze muren verhoogt natuurlijk de algehele sterkte van het gebouw dramatically.It Jennings verwacht dat het gebouw klaar is voor het voorjaar. Hij hoopt optimistisch dat de nieuwe huurders voor het begin van het voorjaarskwartier komen wonen, maar geeft geen garanties.
het werk zal worden voortgezet, zelfs nadat de hoofdbezitters zijn verhuisd. Hun is een ander project aan de gang om te verbergen wat oorspronkelijk werd ontworpen als “surge space” – tijdelijke ruimte voor mensen die zijn ontheemd door renovaties in andere gebouwen op de campus – in permanente kantoren en klaslokalen.
” Het is een duidelijk andere activiteit dan wat er momenteel wordt gedaan, ” zei Tom Ryan, de projectmanager.
hoewel het ontwerp zich nog in de beginfase bevindt, zullen de voltooide ruimten de School voor bibliotheek-en Informatiewetenschappen, het Office of Educational Partnerships en het Office of Educational Leaderships huisvesten. Het kantoor van de Vice-provoost van computers en communicatie zal er uiteindelijk ook naartoe verhuizen.
De School voor bibliotheek – en Informatiewetenschappen neemt het grootste deel van de ruimte in beslag – bijna driekwart ervan. De school wordt verplaatst door het komende Suzzallo Library project. De bibliotheek heeft ook dringend behoefte aan aardbevingsbestendigheid
ondanks vertragingen en moeilijkheden blijkt Mary Gates Hall alles te zijn wat de universiteitsplanners nodig hadden. Het biedt gecentraliseerde hulp aan studenten, voldoende ruimte voor klaslokalen en collegezalen en zal de broodnodige tijdelijke huisvesting voor mensen die dakloos door de Suzzallo renovatie.