drie keer per week begint Viranel Clerard zijn dag om 5 uur ’s ochtends, waar hij opstaat en foto’ s maakt van de kunst in de stad Detroit. “Mijn doel is door de eerste sneeuwval van dit jaar is om 3000 muurschilderingen op de blog.”
” Het zijn veel muurschilderingen om nu op te staan. Het doel is om alle muurschilderingen gedocumenteerd op de blog.”
Clerard, 23, beheert Clerard.com, een ad-free site gewijd aan het chroniclen en catalogiseren van Detroit ‘ s kunstscene, van street art – zijn primaire focus – galerietentoonstellingen, samen met interviews met kunstenaars en persoonlijke snapshots. Het doel? Word Detroit ‘ s one-stop shop (en in sommige kringen is het al) voor kunstenaars die nieuwsgierig zijn naar Detroit, evenals waar consumenten de creatieve stad kunnen volgen.”voordat Basquiat was wat hij nu is, was hij een straatartiest die SAMO heette”, zegt hij. “Stel je voor dat je alle SAMO foto’ s in de stad kunt zien voordat (de kunstenaar) groot wordt.”
op de site worden muurschilderingen gesorteerd op buurt. (“In Regent Park, is er een man die eigenaar is, hij begon naar verwoeste huizen te gaan en ze op te boarden en er motiverende dingen op te schilderen, en er zijn ongeveer 10 huizen van die aard,” noteert hij over de trendlijnen van kunstenaars. “De trend is om naar de buurten te verhuizen.”) Er is pagina van kunsttentoonstellingen in de Inner State Gallery, Het Museum of Contemporary Art Detroit, n ‘ Namdi Center for Contemporary Art en meer. Ook documenteert hij kunstenaars tijdens het creatieve proces en volgt ze tot het eindproduct.
Clerard beschouwt zichzelf als een smaakmaker op de scène; hij komt regelmatig in galeries en shows, is bevriend met reizende kunstenaars die contact hebben gezocht voor overleg, en heeft een wie-wie van Ik-kende-ze-befores (“ik was een paar keer in de studio met DeJ Loaf”, merkt hij op). Maar in een stad waarvan de kunstscene robuust is, maar de dekking kan dun zijn, wordt zijn werk steeds belangrijker.
” Ik heb nog nooit een formele kunstles gehad, maar eerlijk gezegd ben ik ervan overtuigd dat ik een soort post-grad kunststudent ben,” zegt hij.
Clerard ‘ s interesse in kunst begon jong. Hij bracht zijn vroegste jaren door aan de oostkant in het Von Steuben-gebied. “Mijn buurt opgroeien was raar. Seven (Mile) en Hoover was ruw…maar er waren veel auto-industrie gepensioneerden die werkten in de fabrieken, en alleen ons blok was goed onderhouden.
dan ga je een blok naar links of een blok naar rechts en er was een heel andere omgeving. Dus mijn ouders zeiden:” Je kunt rondrijden in dit deel van de straat, maar niet voorbij”, voegt hij toe. hij ging naar de Von Steuben-basisschool, waar op een gegeven moment alle twaalf klassen waren ondergebracht. “Ik was op de basisschool in dezelfde gangen aan het lopen met 12de klassers, wat een heel vreemde omgeving was. Zijn familie verhuisde naar Eastpointe, waar hij vervolgens naar East Detroit Public Schools ging.
Er waren geen kunstprogramma ‘ s in zijn Detroit school, en nauwelijks in de East Detroit scholen, zegt hij. “Scholen richten zich niet op de kunst tot heel laat in je middelbare school carrière, totdat het is als” Hey, neem dit als een keuzevak.Clerard had ook te maken met een vroege golf van zwarte inwoners die Detroit ‘ s east side verlieten en landden in Eastpointe, wat een snelle toename van zwarte inwoners heeft gezien in de laatste tien jaar en een half. omdat ik een Detroit transplantatie naar een buitenwijk school ging, was ik een van de eerste zwarte kinderen die naar mijn school gingen. Ik was behoorlijk verstoten, ik paste er helemaal niet in. Ik had daar veel problemen mee, ” zegt hij.
Art, en het online consumeren, werd een escape. Clerard onderhouden banden met de eastside ondanks het feit dat aan de andere kant van acht mijl, opknoping met een losse groep van hypebeasts in Kanye West (“toen ik voor het eerst ging naar Eastpointe was toen ‘het College Dropout’ viel,” merkt hij op), mode, fotografie en de kruising van het allemaal.