Bonham ‘ s drumsolo werd vaak gespeeld op Led Zeppelin concerten van de eerste Noord-Amerikaanse tour in november 1968, als zijn solo performance showcase op concerten tot 1977. In deze periode ging het door drie verschillende naamsveranderingen. Tijdens hun vroege tours van 1968-1969 stond het bekend als “Pat’ s Delight” (een verwijzing naar Bonham ‘ s vrouw), van 1969-1975 was het “Moby Dick” en tijdens Led Zeppelin ‘ s North American tour van 1977 was het “Over the Top”, omdat de solo begon met de openingsriff naar “Out on the Tiles” voordat het een lange drumsolo werd (in dezelfde tijd eindigend met een “Moby Dick” riff). De laatste keer dat “Moby Dick” werd gespeeld door Led Zeppelin was op 17 juli 1977 in het Seattle Kingdome en is te vinden op diverse audio en video bootleg opnames.de drumsolo van Bonham duurde slechts 6 minuten of, vaker, 30 minuten, terwijl de rest van de band het podium zou verlaten na de introductie. Tijdens de voorstelling zette Bonham vaak zijn drumsticks opzij of gooide hij ze in het publiek en zette vervolgens de solo met zijn handen voort (soms bloedtrekkend).live versies van Moby Dick zijn opgenomen op het live album How the West Was Won (19: 20). Forum 25 juni 1972) en op Led Zeppelin ‘ s concertfilm uit 1976 blijft het lied hetzelfde als een deel van Bonhams fantasyreeks. Het werd ook opgenomen op de begeleidende soundtrack van de film. Beiden werden gesneden naar een kortere versie. De Led Zeppelin DVD heeft ook een 15 minuten durende versie die werd uitgevoerd en opgenomen in de Royal Albert Hall in 1970.