Wat Is de Modified Dietz Method?
de gewijzigde Dietz-methode is een manier om het historische rendement van een portefeuille te meten op basis van een gewogen berekening van de kasstroom. De methode houdt rekening met de timing van de kasstromen en gaat ervan uit dat er een constant rendement is over een bepaalde periode.
de gewijzigde Dietz-methode wordt als nauwkeuriger beschouwd dan de eenvoudige Dietz-methode, die ervan uitgaat dat alle kasstromen afkomstig zijn uit het midden van de periode die wordt geëvalueerd.
inzicht in de gewijzigde Dietz-methode
de gewijzigde Dietz-methode wordt beschouwd als een nauwkeurige weergave van het persoonlijk rendement van een investering. Er wordt rekening gehouden met de marktwaarde van de aangehouden activa aan het begin van een periode; de marktwaarde ervan aan het einde van de periode; alle kasstromen gedurende die periode, en de tijdsduur dat elke cashflowgebeurtenis in de rekening werd aangehouden.
Key Takeaways
- de gewijzigde Dietz-methode wordt nu veel gebruikt door beleggingsmaatschappijen bij het rapporteren van resultaten aan cliënten.
- het wordt beschouwd als een nauwkeuriger weergave van het rendement van het individu.
- de methode sluit externe factoren uit die anders de getallen zouden kunnen scheeftrekken.
- cashflow kan in dit geval bijdragen, opnames of vergoedingen zijn.
het aantal dat met behulp van de modified Dietz-methode wordt bereikt, wordt soms de modified internal rate of return (MIRR) genoemd.
ongeacht het gebruik, het punt van het meten van de interne opbrengstvoet is om externe factoren uit te sluiten die de resultaten kunnen scheeftrekken.
waarom deze methode werd toegepast
waakhonden in de financiële sector en beleggers streven steeds meer naar meer transparantie in de wijze waarop beleggingsrendementen worden berekend en gerapporteerd. De aangepaste Dietz-methode wordt algemeen erkend als een stap in de richting van een verbeterde rapportage over de attributie van beleggingsportefeuilles en wordt nu algemeen gebruikt in de sector van beleggingsbeheer.
het resultaat van het gebruik van de gewijzigde Dietz-methode wordt soms aangeduid als de gewijzigde interne opbrengstvoet.
de methode is een naar dollar gewogen analyse van het rendement van een portefeuille. Dat maakt het een nauwkeurigere manier om het rendement op een portefeuille te meten dan de eenvoudigere geometrische rendementsmethode, hoewel het in problemen kan komen tijdens perioden van zware volatiliteit of als er meerdere kasstromen binnen een bepaalde periode zijn.
Deze benadering van de rendementberekening is vergelijkbaar met de naar dollar gewogen rendementsmethode, maar heeft het voordeel dat de oplosser niet verplicht is om de exacte rendementspercentage te vinden.
De methode is vernoemd naar Peter O. Dietz, een academicus en auteur van invloedrijke werken in de jaren 1960 over het meten van het rendement van pensioenfondsinvesteringen. Zijn oorspronkelijke idee was om een snellere manier te vinden om een IRR te berekenen dan de methoden die toen beschikbaar waren, die gebaseerd waren op computers die volgens de huidige normen primitief waren.
vandaag is het relatief eenvoudig om een echt Tijdgewogen rendement te berekenen door een dagrendement te berekenen en geometrisch te linken om een rendement te krijgen voor een maand, een kwartaal of een andere periode. De gewijzigde Dietz-methode blijft echter nuttig vanwege de voordelen van de prestatietoewijzingsberekening, die bij Tijdgewogen berekeningsmethoden niet beschikbaar zijn.
deze methode voor de berekening van het rendement is een kenmerk van modern portefeuillebeheer. Het is een van de methoden voor het berekenen van rendement die door de Investment Performance Council (IPC) worden aanbevolen als onderdeel van hun Global Investment Performance Standards (GIP ‘ s). Deze normen zijn bedoeld om consistentie te bieden in de manier waarop portefeuillerendementen internationaal worden berekend.