ongeveer één op de zes paren (17%) die niet succesvol waren met IVF of ICSI zal een baby krijgen, volgens een op populatie gebaseerde retrospectieve cohortstudie.(1) het percentage bleek iets lager te zijn (15%), maar vergelijkbaar voor degenen bij wie de vruchtbaarheidsbehandeling eerder succesvol was geweest.deze eerste uitgebreide studie naar ‘behandelingsonafhankelijke’ geboortecijfers en beïnvloedende factoren was gebaseerd op gegevens van meer dan 2000 Britse vrouwen met kunst in één centrum. De bevindingen tonen aan dat jongere vrouwen en degenen die hadden geprobeerd om zwanger te worden voor een relatief korte tijd hebben de grootste kans op conceptie, onafhankelijk van de vruchtbaarheid behandeling die ze krijgen.de auteurs van de Universiteit van Aberdeen in Schotland zeggen dat het onderzoek therapeuten zal helpen stellen een indicatie te geven van hun waarschijnlijke kans op ouderschap – zowel voor degenen die kinderloos blijven na de behandeling als voor anderen die succesvol waren maar nog een baby willen. Zij bevelen aan dat degenen die onvruchtbare vrouwen begeleiden deze informatie opnemen wanneer IVF of ICSI is beëindigd, aangezien de kans op natuurlijke bevruchting in de eerste jaren na de vruchtbaarheidsbehandeling een piek begint te vertonen.”onze resultaten zullen clinici helpen onvruchtbare paren te adviseren over de kenmerken die geassocieerd worden met een levende geboorte na een mislukte of succesvolle IVF uitkomst,” zei coauteur David McLernon van de Universiteit van Aberdeen. de huidige gegevens over zwangerschap vanaf de conceptie na ART en de bijbehorende factoren zijn beperkt. Een Franse studie in 2016 bleek dat ongeveer 17% en 24% van de vrouwen spontaan verwekt na respectievelijk mislukte of succesvolle behandeling.(2) uit Nederlands Onderzoek bij bijna 1000 paren, dat naar één centrum werd verwezen, bleek dat bij 28% van alle paren spontane zwangerschappen optraden, en dat er 32% ‘behandelingsafhankelijke’ zwangerschappen waren; vrouwen met onverklaarbare onvruchtbaarheid hadden een betere prognose van de afwachtende bevruchting dan vrouwen wier onvermogen om zwanger te worden werd toegeschreven aan andere oorzaken.(3) de studies die tot nu toe zijn uitgevoerd, zijn echter grotendeels gebaseerd op kleine steekproefomvang, een korte duur van de follow-up of op enquêtes met een slechte respons. Aldus, zeggen de auteurs van Aberdeen, is het moeilijk geweest om de nauwkeurige kans op een zwangerschap te bepalen onafhankelijk van vruchtbaarheidsbehandeling of de klinische factoren die dit resultaat beïnvloeden.hun studie omvatte 2133 vrouwen die allemaal IVF hadden tussen 1998 en 2011 op de Aberdeen Assisted Reproduction Unit. Ongeveer de helft (n=1060) had een levende geboorte bereikt na succesvolle IVF of ICSI, en de rest (n=1073) had ofwel geen zwangerschap of zwangerschapsverlies gehad. De twee groepen werden gevolgd vanaf de datum van de laatste embryotransfer tot de eerste behandelingsonafhankelijke levende geboorte of eind December 2012 (afhankelijk van wat het eerst kwam). Het primaire resultaat was het spontane Geboortecijfer na één, tweeënhalf, vijf en tien jaar follow-up.
de resultaten toonden een levend geboortecijfer van 17%, onafhankelijk van de behandeling en binnen vijf jaar na de follow-up voor patiënten die niet succesvol waren met dit ART, 15% voor degenen die eerder met succes waren verwekt met ART. een kortere duur van onvruchtbaarheid, jongere vrouwelijke leeftijd en IVF in beide groepen werden geassocieerd met een hogere kans op een natuurlijk verwekt kind. De kans op een post-IVF geboorte werd verminderd in gevallen van tubale factor bij zonder succes behandelde vrouwen, en voor drie of meer eerdere IVF/ICSI overdrachten voor degenen in de succesvolle groep. ICSI werd ook geassocieerd met een verminderde kans op natuurlijke conceptie na behandeling in beide groepen, zelfs na rekening te houden met de oorzaak van de vruchtbaarheid, mogelijk, suggereren de auteurs, omdat clinici ICSI koos voor paren met een relatief slechte prognose.de onderzoekers zeggen dat hun studie een beter inzicht geeft in de langetermijnprognose van behandelingsonafhankelijke levende geboorte en aanverwante factoren. Een van de beperkingen is echter een gebrek aan gegevens over het gebruik van anticonceptie door vrouwen of actieve pogingen om zwanger te worden. Beide factoren, wijzen zij erop,kunnen invloed hebben gehad op de levende geboortecijfers buiten de vruchtbaarheidsbehandeling.
1. El Mokhalalati1 Y, Van Eekelen R, Bhattacharya S, MCLERNON DJ. Behandelingsonafhankelijke levende geboorte na in-vitro fertilisatie: een retrospectieve cohortstudie bij 2.133 vrouwen. Ik Heb Een Vraag Over Dit Artikel.
2. Troude P, Santin G, Guibert J, et al. Zeven van de 10 paren die behandeld worden door IVF bereiken het ouderschap na behandeling, natuurlijke bevruchting of adoptie. Reprod Biomed Online 2016; 33: 560-567.
3. Donckers J, Evers J, Land J. Het resultaat op lange termijn van 946 opeenvolgende paren die in 2001-2003 een vruchtbaarheidskliniek bezochten. Fertil Steril 2011; 96: 160-164.