duizenden apurine/apyrimidineachtige (ap of abasische) sites vormen zich elke dag in elke cel. Deze eenvoudige laesie van DNA kan diepgaande gevolgen voor cellulaire functie, genoomstabiliteit, en ziekte hebben. Als machtige blokken aan polymerases, interfereren zij met het lezen en het kopiëren van het genoom. Aangezien zij geen codeerinformatie verstrekken, zijn zij machtige bronnen van verandering. Wegens hun reactieve chemie, zijn zij tussenpersonen in de vorming van letsels die uitdagender zijn om met inbegrip van dubbel-bundel onderbrekingen, interstrand crosslinks, en de eiwitcrosslinks van DNA te herstellen. Gezien hun prevalentie en schadelijke gevolgen hebben cellen meerdere mechanismen om deze letsels te herstellen en te verdragen. Terwijl de basisuitsnijdingsreparatie van abasische plaatsen in dubbelstrengdna decennialang is bestudeerd, is nieuwe interesse in abasische plaatsenverwerking gekomen van recentere inzichten in hoe zij in enigstrengdna worden verwerkt. In dit overzicht bespreken we de bron van abasische sites, hun biologische gevolgen, tolerantiemechanismen en hoe ze worden gerepareerd in dubbel en enkelstrengs DNA.