“Papa” Jo Jones: Drumming ‘ s angstaanjagende vaderfiguur

"Papa" Jo Jones : Modern Drummermen zegt dat het moderne drummen zijn eerste stap naar volwassenheid maakte toen Jo Jones in 1936 in New York aankwam met de Count Basie band. Binnen een paar jaar, “Papa” Jo werd het idool van honderden drummers in het hele land die de stijl die hij geperfectioneerd navolgen.Jonathan David Samuel Jones werd geboren in Chicago in 1911 en begon te werken met regionale bands in de late jaren 1920. Maar het was in het kader van de Basie band van 1936 tot 1948 dat hij zijn onuitwisbare stempel zou drukken op de hele jazz drumwereld. Met Basie op piano, Freddie Green op gitaar, en Walter Page op bas, wat bekend kwam te staan als “The All American Rhythm Section” de standaard voor al deze secties te volgen.meer dan enige andere drummer in de geschiedenis ontwikkelde Jo Jones de hi-hat tot een instrument met grote ritmische en tonale variatie. Zijn hi-hat stijl is gekarakteriseerd als slingeren en rijden, maar nooit opdringerig. Vroege opnamen met de Basie band laten duidelijk een gladde, opbeurende hi-hat zien die een langere, meer open klank benadrukte. Het resultaat was een gevoel van grote stuwkracht die zich perfect leende aan het karakter en de ritmische flow van de band.naast zijn historische prestaties met de Basie band, werkte Papa Jo Jones met Jazz bij het Philharmonic, Illinois Jacquet, Lester Young, Billie Holiday, Teddy Wilson, Lionel Hampton, Benny Goodman, Ray Bryant, Milt Buckner, Coleman Hawkins, en zijn eigen trio en sextet. In augustus 1985 werd hij opgenomen in de International Jazz Hall of Fame in Kansas City, Missouri. Hij overleed twee weken later, op 3 September.misschien was Jo Jones ‘ grootste prestatie om drummers te wijzen op een meer muzikale manier van denken over het instrument. Zijn bijdragen plaatste hem hoog onder de grote jazzdrummers aller tijden, en leverde hem het respect op van muzikanten van elke school.

hoe Papa speelde

Jo Jones zei altijd dat hij niets wist van techniek, maar eerder “speelde de mensen en de ervaringen” die zijn leven als persoon en als muzikant vorm gaven. Toch gebruikte hij” trucs ” die allemaal van hemzelf waren. In de januari 1984 MD cover verhaal over Jo, auteur Chip Stern beschreven het zien van de master spelen laat in zijn leven.”Jo speelde met een schommelende, hiel-tot-teen, Teen-tot-hiel beweging, en hij leek de klopper in het hoofd te duwen. Hij sloeg en dempte in dezelfde beweging. Op deze manier was hij in staat om schaduw, accent en kleur, het krijgen van meer melodie en toonhoogte van die ene drum dan de meeste spelers konden krijgen van een set van concert toms. Zijn bekkensspel was nog opmerkelijker. Hij benaderde zijn cimbalen voorzichtig, bespelend ze met een brede, vegen beweging. Zijn stok leek te stijgen zodra het contact maakte, wat deels verantwoordelijk is voor zijn kristalheldere articulatie en zijn smetteloze beheersing van boventonen en opbouw.

“in truth,” ging Stern verder, ” wat Jo Jones bijna zestig jaar lang neerlegde is tijdloos: zijn gevoel voor ruimte en terughoudendheid-weten wanneer te springen en wanneer te lay-out; de eindeloze reeks van persrollen, rimshots, en timbres die hij uit zijn instrument ontlokte; de manier waarop hij reed een band; en de hypnotiserende kracht van zijn solo. Of het demonstreren van show-stoppen cross-sticking techniek of gewoon het maken van kwart noten swingen, zijn muziek is niet gedateerd. Het is stijlvol en klassiek.”

Jo zelf stelde de dingen anders. Hij zei: “begin altijd met basic en je zult nooit fout gaan. Nadat u de controle over uw instrument hebt, kunt u doen wat u wilt. Denk aan het verschil tussen de woorden ‘play’ en ‘beat.’Als het om percussie-instrumenten gaat, sla je niet op de drum; je speelt op de drum.”

Discography/Videography

Jo Jones: Classic Drum Solos And Drum Battles Vol. 2 (DVD),
The Everest Years
Count Basie: The Complete Decca Recordings; the Essential Count Basie Volumes 1, 2, & 3
Lester Young: Lester Young Meets The Jazz Giants
Coleman Hawkins: The Hawk Flies High
Art Tatum: The Tatum Group Masterpieces Vol. 6
Duke Ellington & Johnny Hodges: Back To Back: Duke Ellington & Johnny Hodges Play The Blues

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.