mijn naam is Paul en ik ben een herstellende perfectionist.
Ik ben ook herstellende van depressie. De twee zijn verbonden.
Ik probeerde te veel te doen, te goed, te veel mensen te behagen, te lang te veel van mezelf te verwachten, te veel druk op mezelf te zetten, te veel stress te creëren. Dat is een hoop â € too muchesvoor één persoon. Mijn gevoel van eigenwaarde nam een klap, ik keek niet meer uit naar iets en ik voelde me alsof ik nutteloos en hopeloos was.
Dit klinkt misschien alsof mijn depressie mijn schuld was, maar hoe wreed ik de afgelopen jaren ook tegen mezelf ben geweest, Ik ga mezelf niet de schuld geven van een ellendige ziekte die één op de vier mensen treft.
pas nu ik langzaam uit mijn zwarte wolk kom, kan ik terugkijken en zien hoe perfectionisme zijn rol speelde.
Ik heb mezelf sinds mijn jeugd buitensporig hoge normen gesteld. Ik herinner me tweede in de klas op het Engels op de leeftijd van 11 en denken chagrijnig dat het meisje die â € beat ‘ me was een swot. Twee jaar later, Ik gaf het hebben van klarinet lessen op school, omdat het interfereerde met mijn aardrijkskunde lessen en ik ‘slechts’ kreeg 70% in mijn laatste examen.
in mijn volwassen leven heeft dit perfectionisme een thuis gevonden in mijn baan als uitgeversmanager. Het is nogal een nuttige eigenschap wanneer uw werk gaat om een hoge mate van nauwkeurigheid, maar het betekent dat als ik spot de kleinste fout-zoals een dubbele ruimte of een rogue komma-in iets wat ik heb geschreven, bewerkt of gecontroleerd, ik onterf het.
Ik ben ook in mijn dorp pantomime, en vind het onmogelijk om een van mijn optredens op DVD te kijken zonder iets te vinden om te krimpen of te bekritiseren.
Het is een feit van het leven dat niemand perfect is. Het is ook waar dat niemand de beste kan zijn in iets-en zeker niet in alles-de hele tijd. Het heeft twee rondes van counseling voor mij nodig om deze dingen te realiseren.
dus wat heb ik nog meer geleerd?
- Als u iets fout doet, wordt u soms geen mislukking. Meestal is een kleine fout absoluut niet van belang. Bewaar je perfectionisme voor als iets echt de moeite waard is.
- geen perfectionist zijn betekent niet dat je je hoge standaarden moet opofferen, maar erken dat er soms een standaard is die â € goed genoeg is â € ” iets dat volledig aanvaardbaar is voor iedereen, dus kan het net zo goed aanvaardbaar zijn voor jou ook.
- pas op voor “zwart-wit denken”. Zeer weinig dingen zijn zo duidelijk als â € absoluut succes ‘of â € totale mislukking’. Bijvoorbeeld, het eten van twee chips als je op een dieet betekent niet dat je moet jack in het hele dieet daar en dan omdat je het gevoel dat je hebt gefaald. Ook mijn schurkenstaat komma maakt een heel stuk werk totaal nutteloos.
- geef jezelf niet de schuld als iets niet precies gaat zoals je wilt. Het heeft echt geen zin. Geef jezelf de tijd om na te denken over de vraag of je eigenlijk iets beter had kunnen doen, en als je kon, ervan leren. Als je het niet kon, accepteer het dan en ga verder.
Deze dingen klinken eenvoudig. Dat zijn ze niet. Niet voor mij en niet voor veel andere mensen. Maar mijn goede gezondheid hangt ervan af dat ik ze leer en eraan vasthoud. Dat is iets wat ik echt goed moet doen.