1. Inleiding
De term nieuwe psychoactieve stoffen (NPS) verwijst naar “misbruikstoffen, in zuivere vorm of in een preparaat, die niet onder het Enkelvoudig Verdrag inzake verdovende middelen van 1961 of het Verdrag van 1971 vallen”, zoals gedefinieerd door het UNODC . Anders dan de “traditionele” drugs van misbruik (bijv. opiaten, cocaïne, cannabis, amfetaminen), waarvan de farmaco-toxicologische aspecten al lang bekend zijn dankzij een breed scala aan internationale studies op het moment dat NPS op de markt worden gebracht, is zeer slechte informatie beschikbaar over hun werkingsmechanisme, misbruik aansprakelijkheid en toxiciteit . Daarom, wat meestal gebeurt is dat NPS farmacokinetiek, farmacodynamiek, toxiciteit en misbruik potentieel direct worden getest door de consumenten en alleen gemeld in webfora. Om de hierboven genoemde redenen kan elke nieuwe NPS die aan het licht komt, een ernstig probleem voor de volksgezondheid vormen, zoals bij illegale fentanylanalogen . In die specifieke situatie werd het gevaarlijke effect aanvankelijk onderschat omdat de gebruikers zich niet bewust waren van het geconsumeerde product (vaak in plaats van heroïne verkocht), moeilijkheden ondervonden bij het analytisch identificeren van ongeplande verbindingen (waarvan de zuivere normen niet direct beschikbaar waren) en bij het correct onderzoeken van vergiftigingen (simpelweg geclassificeerd als heroïnegerelateerde sterfgevallen) .
in het algemeen worden NPS gesynthetiseerd in plaats van illegale chemische of structurele analogen om nationale en internationale verbodswetten te omzeilen. De “bestendigheid op de straat – en webmarkten en hun commerciële prijs hangen vooral af van de” tevredenheid van de consument ” in termen van het evenwicht tussen het aantal en de lengte van positieve subjectieve effecten Versus eventuele bijwerkingen. Terwijl deze twee laatste termen in webfora kunnen worden gerapporteerd, zijn acute vergiftigingen die ziekenhuisopname en dodelijke slachtoffers vereisen niet onmiddellijk beschikbaar en zijn NPS-gebruikers vaak niet op de hoogte van de meest bedreigende gevolgen van NPS . Zo zijn de “commercieel succesvolle” synthetische cathinonen nog steeds wijdverbreid op de illegale markt en zijn zij de eerste meest geconsumeerde NPS als een bevredigend alternatief voor cocaïne, ecstasy en amfetaminen, Ondanks verscheidene gevallen van vergiftiging en dodelijke slachtoffers die in de internationale literatuur zijn gepubliceerd .
met betrekking tot neurofarmacologie van NPS is het merendeel van de onderzoeken in vitro en op diermodellen uitgevoerd en alleen op de meest representatieve en gebruikte moleculen van de verschillende NPS-klasse. Daarom worden de werkingsmechanismen van de nieuwere verbindingen momenteel slechts verondersteld en wanneer hun werkingsmechanismen worden opgehelderd, zodat de gezondheidsimpact op de bevolking, bestudeerde verbindingen worden vervangen door nieuwere die in de illegale markt ingaan.
In vitro en dieronderzoek naar de belangrijkste synthetische cathinonen (bijv. mephedrone, 4-methylmethcathinon, 3,4-methyleendioxypyrovaleron) hebben aangetoond dat ze hun werking vertonen door de aantasting van monoamineplasmembraan transporters voor serotonine (5-hydro-xytryptamine, 5-HT) dopamine (DA) en norepinefrine (NE), waardoor hun concentratie aanzienlijk toeneemt en als psychomotorische stimulantia werkt .
terwijl verschillende studies zijn uitgevoerd naar klassieke fenethylaminen (bv. amfetaminen, methyledioxyderivatieven), hebben slechts enkele studies zich gericht op de nieuwe (bv. MMA, 2C-I, 2C-T-2, 2C-T-7, TMA-2, 5-IT en 4-MA) en zij zijn voornamelijk in vitro, op diermodellen of toxiciteitsrapporten . Bijgewerkte literatuur benadrukt dat nieuwe fenetylamines een uitgebreide reeks effecten kunnen hebben, afhankelijk van de substituenten die verbonden zijn met de aromatische ring, variërend van entactogene en psychostimulerende werking tot hallucinogene effecten. Hun werking kan globaal worden toegeschreven aan de interferentie met monoamine heropname dragers, maar sommige van hen tonen agonisme met α1-adrenerge receptor en werking op de trace amine-associated receptor (TAAR) .
de bestaande literatuur over nieuwe psychoactieve tryptamines laat zien dat ze als agonisten werken bij meerdere receptoren, 5HT2a-1a-2c, serotoninereceptoren en verschillende ionenkanalen die ook interfereren met taar . Ze vertonen meestal hallucinogene eigenschappen, in plaats van stimulerende of entactogene kenmerken. Echter, het werkingsmechanisme en de effecten van deze klasse van NPS zijn nog steeds fragmentarisch en voornamelijk gebaseerd op in vitro en dierstudies en zelf-gerapporteerde ervaringen van de consument.
het merendeel van de onderzoeken met nieuwe psychoactieve piperazines is gericht op 1-benzylpiperazine (BZP) en is voornamelijk gebaseerd op dierstudies en op toxiciteits-en sterftecijfers . Deze samenstellingen werken gewoonlijk als stimulantia door monoamine transporters interactie maar in andere gevallen, kunnen zij als opioïden handelen, die aan specifieke opioïdenreceptoren binden .
informatie is beschikbaar over de neurofarmacologie van synthetische cannabinoïden (SCs), gesynthetiseerd in de jaren 80 om de liganden van het endocannabinoïde receptor systeem na te bootsen en te bestuderen . Er is een breed scala aan SCs geproduceerd, die elk een verschillende en vaak onbekende bindingsaffiniteit voor cannabinoïde receptoren CB1 en CB2 tot uitdrukking brengen, en daardoor een sterk ongelijke potentie. Echter, SCs lijkt te werken als een directe agonist naar CB receptoren terwijl Δ9-tetrahydrocannabinol (THC) zich gedraagt als een partiële agonist. Er is echter weinig informatie beschikbaar over hun effecten op andere signaalwegen die mogelijk verantwoordelijk zijn voor sommige effecten van deze stoffen .
De klasse van nieuwe synthetische opioïden omvat fentanyl en zijn illegale analogen en niet van fentanyl afgeleide opioïden . Deze moleculen vertonen hun werking op opioïdereceptoren met een groot verschil in bindingsaffiniteit en potentie en slechts weinig verbindingen die in de klasse zijn opgenomen, zijn uitgebreid bestudeerd. Arylcyclohexylamines, tonen hun actie door de interferentie met verscheidene centrale zenuwstelsel (CNS) receptoren, hoofdzakelijk de remming van n-methyl-D-aspartaat (NMDA) receptor. Ondanks gepubliceerde informatie over sommige bestanddelen van deze klasse, zoals Ketamine en fencyclidine, worden andere verbindingen schaars gerapporteerd in de literatuur .
het feit dat een NPS snel op de markt kan komen en even snel uit de markt kan verdwijnen vanwege slechte gedragsmatige en subjectieve effecten, of na frequente en belangrijke bijwerkingen voor de bevolking, die kunnen leiden tot het gebrek aan detectie in biologische vloeistoffen van consumenten en vaak de onmogelijkheid om toxische gebeurtenissen en sterfgevallen te correleren met een specifieke stof . Het is zeer waarschijnlijk dat de gevaarlijkste NPS die snel uit de markt gaan, vanwege ernstige bijwerkingen, zelfs voordat ze in beslag worden genomen.
de snelle analytische identificatie van een nieuw geïntroduceerd NPS wordt beïnvloed door het ontbreken van snelle screeningstests om het op te sporen in spoedeisende hulpdiensten en door het ontbreken van analytische procedures en gecertificeerde referentiematerialen (interne norm) om de analyse uit te voeren . Soms, wanneer een NPS wordt geïdentificeerd door het in de VS en in Europa gevestigde systeem voor vroegtijdige waarschuwing en een zuivere standaard wordt geproduceerd en beschikbaar is om de analyse uit te voeren, is de stof al uit de handel. Bovendien, aangezien voor veel NPS metabolieten onbekend zijn, kan de detectie van NPS-consumptie onmogelijk worden, vooral als de stof wordt gekenmerkt door een snel en volledig metabolisme of als er een breed tijdsinterval is tussen de consumptie en analytisch onderzoek. Bijgevolg is het soms mogelijk dat de eerste gevallen van intoxicatie en overlijden door een bepaalde NPS niet eens worden gedetecteerd.
wanneer een NPS-consumptie uiteindelijk wordt vastgesteld en eventuele bijwerkingen worden bekendgemaakt en gerapporteerd, is er noodzakelijkerwijs een tijdsverschil tussen de identificatie en risicobeoordeling en de opneming ervan in de verbodswetgeving van gereguleerde stoffen. Soms, wanneer de NPS is opgenomen in de lijst van verboden stoffen, is het molecuul al vervangen door een analoog.