discussie
chronische hepatitis C-virusinfectie treft ongeveer 170 miljoenen mensen wereldwijd. Levercirrose en levercarcinoom zijn de ernstigste complicaties gerelateerd aan chronische infectie, maar geassocieerde extrahepatische manifestaties kunnen optreden, zoals cryoglobulinemie, porfyrie cutanea tarda, lichen planus ennecrolytisch acraal erytheem.4
Necrolytisch acraal erytheem werd in 1996 bij zeven Egyptische patiënten beschreven als een aspecifieke cutane manifestatie van infectie met het hepatitis C-virus.Een recent gepubliceerde studie toonde een aprevalentie van 1,7% voor necrolytisch acraal erytheem bij patiënten met infectiescaused door hepatitis C-virus.1 de meest voorkomende locatie van laesies is de achterkant van de voeten en tenen, maar ze kunnen ook invloed hebben op het oppervlak van de achillespees, de malleolus, benen en knieën. Geassocieerde symptomen zijn pruritus, pijn, branderig gevoel en dysesthesie.6 In het gerapporteerde geval presenteerde de patiënt lesionen met compatibele morfologie, locatie en histologie en rapporteerde ook pijn op de site van laesies.
de histologische bevindingen zijn niet pathognomonisch, daarom is het noodzakelijk dat de diagnose wordt gesteld. Onder de histologische veranderingen, kunnen we waarnemen, in de beginfasen, acanthosis, spongiose en oppervlakkige perivasculair infiltraat. In de late fase, de laesies aanwezig psoriasiform hyperplasie en intensepapillomatose met parakeratose. Het is mogelijk om, in sommige gevallen,subcorneale puist en necrotische keratinocyten in chronische laesies waar te nemen.
patiënt kreeg een bloedtransfusie en de laesies namen af, waarschijnlijk als gevolg van zincpresent in het getransfundeerde bloed. Later, orale therapie met zink werd voorgeschreven, enpatient bleef zonder laesies, hoewel ze niet de behandeling van de infectie doorhepatitis C virus. De pathogenese van necrolytisch acraal erytheem is onbekend,niettemin wordt aangenomen dat de metabole verandering veroorzaakt door hepatitis C virus een verandering in de regulering van zink kan veroorzaken. Moneib e. a. publiceerden een studie waaruit bleek dat serumspiegels van zink, lesionale en perilesionale niveaus alle verminderden bij patiënten met necrolytisch acraal erytheem.8 hoewel sommige studies verbetering na zinksuppletie laten zien, melden andere auteurs geen voordelen van deze behandeling. Aldus, zijn er controverses betreffende de vereniging tussenennecrolytic acral erythema en zinkdeficiëntie.
Necrolytisch acraal erytheem kan andere dermatosen nabootsen, zoals psoriasis,pellagra, acrodermatitis enteropathica en necrolytisch migrerend erytheem.Wanneer deze diagnoses worden vermoed bij patiënten met een infectie met het hepatitis C-virus, moet de dermatoloog alert zijn op de mogelijkheid van deze specifieke cutane manifestatie in verband met een dergelijke virale infectie.