Cutane lupus erythematosus van ellebogen: een aparte entiteit? | Tanger

CASE REPORTS

alle gevallen die van September 2012 tot mei 2013 bij de dermatologiekliniek waren voor klinische kenmerken die wijzen op lupus erythematosus werden onderzocht op Cle-laesies over de ellebogen . Alle gevallen van Cle-laesies op de ellebogen werden beoordeeld op systemische betrokkenheid en de ernst van CLE-laesies werd beoordeeld aan de hand van cutane lupus Disease Area and Severity Index (CLASI) activiteit en schadescores; en systemische betrokkenheid werd beoordeeld aan de hand van systemische Lupus Erythematosus Disease Activity Index (SLEDAI) – scores. Histopathologisch onderzoek van de aangetaste huid werd uitgevoerd in twijfelgevallen.

De meeste patiënten waren vrouwen (10, 83,3%) met een gemiddelde leeftijd van 28,75 jaar (spreiding: 15-50 jaar oud). Van de twaalf patiënten hadden drie patiënten alleen ellebooglaesies en onder hen had één patiënt (geval 1) geen huidlaesie opgemerkt en had zich gemeld voor voortijdige grijs worden van het haar en bij onderzoek bleek CLE-laesies over de ellebogen te hebben . De overige negen patiënten hadden CLE-laesies op andere plaatsen dan de elleboog, waarvan vijf ellebooglaesies hadden voorafgaand aan huidlaesies elders in het lichaam en drie patiënten waren niet op de hoogte of ellebooglaesies voorafgingen aan of opvolgden CLE-laesies op andere plaatsen, en één patiënt had 9 maanden voorafgaand aan de ellebooglaesies malaire uitslag opgemerkt. De vijf patiënten die ellebooglaesies hadden voorafgaand aan andere huidlaesies, de laesies voorafgegaan door 4 dagen, 1 week, 3 weken, 4 weken en 5 maanden. Alle patiënten op één na hadden jeuk geassocieerd met de huidlaesies over de elleboog. Ze presenteerden met erythemateuze papels en plaques in alle gevallen. Schaalvergroting werd gezien in 11 gevallen en atrofie in acht gevallen op het moment van onze beoordeling. Zeven gevallen waren geassocieerd met erosies van het mondslijmvlies, zeven patiënten hadden diffuse alopecia en dunner worden en grofheid van het haar, en één patiënt had voortijdig grijs worden van het haar. Alle patiënten waren positief voor antinucleaire antilichamen, hadden systemische betrokkenheid en voldeden aan de criteria voor systemische lupus erythematosus (SLE).

vier gevallen bleken auto-immune hemolytische anemie (AIHA) te hebben, waarvan er twee eerder werden gediagnosticeerd en in behandeling waren en geen hematologische afwijking hadden op het moment van onze beoordeling. Vijf gevallen hadden lupus nefritis. De gemiddelde (SD) CLASI-activiteit en schadescores waren respectievelijk 8,25 (7,29) en 5,83 (4,32). De gemiddelde clasi-activiteitsscores waren matig van ernst, terwijl de gemiddelde clasi-schadescores mild van ernst waren. De gemiddelde SLEDAI-score was 14 (6,82) op het moment van het onderzoek van de patiënt.

huidbiopsie (elleboog) werd uitgevoerd voor histopathologisch onderzoek bij zeven van de 12 patiënten. Histopathologische bevindingen d] zijn samengevat in Tabel 2. In bijna alle gevallen werd licht tot matig perivasculair en periadnexaal infiltraat waargenomen. Periadnexale mucinedepositie werd in alle gevallen waargenomen, terwijl in twee van de zeven gevallen ook mucine interstatief aanwezig was. Collageenhomogenisatie werd in alle gevallen gezien en zo was schaars interstitiële histiocytische infiltraat. Leukocytoclasis werd gezien in vier van de zeven gevallen. In alle gevallen werden op één na epidermale veranderingen waargenomen.