Polynesische talen, groep van ongeveer 30 talen behorend tot de oostelijke of oceanische tak van de Austronesische (Malayo-Polynesische) taalfamilie en het meest verwant aan de talen van Micronesië en Melanesië. Gesproken door minder dan 1.000.000 personen verspreid over een groot deel van de Stille Oceaan, vertonen de Polynesische talen een relatieve homogeniteit, wat erop wijst dat ze zich pas in de laatste 2.500 jaar hebben verspreid vanuit een oorspronkelijk centrum in het Tonga-Samoa gebied.
de Polynesische talen zijn opmerkelijk vanwege hun schaarste aan medeklinkers; ze maken veel gebruik van klinkers, waarbij ze lange en korte vormen van alle klinkers onderscheiden. Een van de belangrijkste kenmerken van de Polynesische grammatica is het vertrouwen op deeltjes, kleine afzonderlijke woorden die functioneren als grammaticale markers van verschillende soorten, staande voor of na de woorden die ze wijzigen, in sommige opzichten vergelijkbaar met de Engelse voorzetsels, voegwoorden, en artikelen.