overzicht
een levend geboren baby vóór 37 weken zwangerschap wordt als prematuur beschouwd. Premature zuigelingen worden onderverdeeld in subcategorieën naar zwangerschapsleeftijd:
- extreem prematuur (minder dan 28 weken)
- zeer prematuur (28 tot 32 weken)
- matig tot laat prematuur (32 tot 37 weken)
geïnduceerde bevalling en keizersnede dienen niet te worden gepland vóór 39 weken zwangerschap, tenzij medisch geïndiceerd.
het probleem
ongeveer 15 miljoen baby ‘ s worden elk jaar vóór de bevalling in de wereld geboren, dat wil zeggen meer dan een op de tien geboorten. Ongeveer een miljoen premature baby ‘ s sterven elk jaar aan geboortecomplicaties 1. Veel van de premature baby ‘ s die overleven lijden aan een of andere vorm van levenslange handicap, met name leergerelateerde handicaps en visuele en gehoorproblemen. over de hele wereld is prematuriteit de belangrijkste oorzaak van sterfte bij kinderen jonger dan vijf jaar. In bijna alle landen met betrouwbare gegevens neemt het aantal vroeggeboortes toe.
overlevingscijfers vertonen aanzienlijke verschillen tussen landen in de wereld. In een situatie met een laag inkomen sterft de helft van de baby ‘ s die met 32 weken (twee maanden voor de termijn) zijn geboren, omdat ze geen eenvoudige en kosteneffectieve zorg hebben gekregen, zoals het bieden van voldoende warmte aan de pasgeborene, ondersteuning bij borstvoeding en basiszorg om infecties en ademhalingsproblemen te bestrijden. In landen met een hoog inkomen overleven vrijwel al deze baby ‘ s. Slecht gebruik van technologie in middeninkomensituaties leidt tot een verhoogde last van invaliditeit onder premature baby ‘ s die de prenatale periode overleven.
oplossing
meer dan driekwart van de premature baby ’s kan worden gered met een eenvoudige en kosteneffectieve, consistente, bijvoorbeeld, bieden een reeks essentiële gezondheidsdiensten tijdens de bevalling en de postnatale periode, voor alle moeders en baby’ s, het toedienen van prenatale steroïde injecties (bij zwangere vrouwen met een risico op vroegtijdige bevalling, om de longen van de baby te versterken); het toepassen van de techniek van de “kangoeroemoeder” (de moeder houdt de baby naakt in direct contact met uw huid en de borst vaak).; en antibiotica geven om pasgeboren infecties te behandelen. Zo is aangetoond dat zorg onder leiding van verloskunde het risico op prematuriteit met ongeveer 24 procent vermindert wanneer effectieve verloskundige diensten beschikbaar zijn. het voorkomen van complicaties en overlijden bij vroeggeboorte begint met een gezonde zwangerschap. Kwaliteitszorg voor de zwangerschap, tijdens de zwangerschap en tussen de zwangerschappen zorgt ervoor dat zwangerschap een positieve ervaring is voor alle vrouwen. De WHO-richtlijnen voor prenatale zorg omvatten essentiële ingrepen die premature geboorte helpen voorkomen, zoals advies over gezonde voeding en optimale voeding, tabak en ander middelengebruik; ultrasone metingen van de foetus, die helpen de zwangerschapsleeftijd te bepalen en meerlingzwangerschappen te detecteren; en een minimum van 8 contacten met gezondheidswerkers gedurende de zwangerschap om andere risicofactoren, zoals infecties, te identificeren en te behandelen. Het vergemakkelijken van de toegang tot voorbehoedsmiddelen en het bevorderen van hun empowerment kan ook bijdragen tot een afname van het aantal vroegtijdige geboorten.
waarom vroeggeboorte optreedt
vroeggeboorte komt om een aantal redenen voor. De meeste vroeggeboortes komen spontaan voor, hoewel sommige worden veroorzaakt door vroege inductie van baarmoedercontracties of keizersnede, of het nu om medische of niet-medische redenen is.
de meest voorkomende oorzaken van vroeggeboorte zijn meerlingzwangerschappen, infecties en chronische ziekten zoals diabetes en hypertensie; de oorzaak wordt echter vaak niet geïdentificeerd. Er is ook een genetische invloed. Een beter begrip van de oorzaken en mechanismen van vroeggeboorte zal het mogelijk maken om de ontwikkeling van preventieoplossingen te bevorderen.
waar en wanneer vroeggeboorte optreedt
terwijl meer dan 60% van de vroeggeborenen in Afrika en Zuid-Azië voorkomt, is dit een echt mondiaal probleem. In landen met een laag inkomen wordt gemiddeld 12 procent van de kinderen vroeg geboren, tegenover 9 procent in landen met een hoger inkomen. In één land lopen armere gezinnen een groter risico op vroeggeboorte.
de tien landen met het hoogste aantal premature geboorten zijn de volgende 2:
- India: 3 519 100
- China: 1 172 300
- Nigeria: 773 600
- Pakistan: 748 100
- Indonesië: 675 700
- de verenigde Staten van Amerika: 517 400
- Bangladesh: 424 100
- de Filippijnen: 348 900
- Democratische Republiek Congo: 341 400
- Brazilië: 279 300
De 10 landen met de hoogste tarieven van premature geboorten per 100 levendgeborenen zijn de siguientes2:
- Malawi: 18,1 van premature geboorten per 100 geboorten
- de Comoren: 16,7
- Congo: 16,7
- Zimbabwe: 16,6
- Equatoriaal-Guinea: 16,5
- Mozambique: 16,4
- Gabon: 16.3
- Pakistan: 15.8
- Indonesië: 15.5
- Mauritanië: 15.4
een stijging van de Premature geboortecijfers in de afgelopen 20 jaar
van de 65 landen met betrouwbare trendgegevens hebben alle op drie na een stijging van de Premature geboortecijfers in de afgelopen 20 jaar gezien. Dit kan onder andere worden verklaard door verbeterde beoordelingsmethoden; verhoogde maternale leeftijd en onderliggende maternale gezondheidsproblemen, zoals diabetes en hypertensie; toegenomen gebruik van onvruchtbaarheidsbehandelingen, wat leidt tot een hoger aantal meerlingzwangerschappen; en veranderingen in obstetrische praktijken, zoals een toename van keizersnede die wordt uitgevoerd voordat de zwangerschap volgroeid is.
Er zijn grote verschillen in overlevingskansen voor premature baby ‘ s, afhankelijk van waar ze geboren zijn. Zo sterft bijvoorbeeld meer dan 90% van de extreem premature zuigelingen (minder dan 28 weken) die geboren zijn in landen met een laag inkomen binnen de eerste levensdagen.; in landen met een hoog inkomen sterft echter minder dan 10% van de baby ‘ s van dezelfde zwangerschapsduur.
WHO response
in Mei 2012 publiceerden de WHO en partners een rapport getiteld Born too soon. Global Action Report on Premature Births, waarin de eerste schattingen van premature geboorten per land zijn opgenomen.
WHO zet zich in voor het verminderen van gezondheidsproblemen en het aantal levens dat verloren gaat als gevolg van voortijdige geboorten door de volgende concrete maatregelen te nemen:
- samenwerken met de lidstaten en partners om het actieplan “elke pasgeborene: een actieplan om een einde te maken aan vermijdbare sterfte” uit te voeren, dat in mei 2014 is aangenomen als onderdeel van de mondiale strategie voor de gezondheid van vrouwen en kinderen van de Secretaris-Generaal van de VN;
- samenwerken met de lidstaten om de beschikbaarheid en kwaliteit van gegevens over vroeggeborenen te verbeteren; om de drie tot vijf jaar up-to-date analyses van mondiale premature geboorteniveaus en trends verstrekken;
- samenwerken met partners over de hele wereld om onderzoek te doen naar de oorzaken van premature geboorte, en de effectiviteit en geboortemethoden van interventies te testen om premature geboorte te voorkomen en premature baby ‘ s te behandelen;
- regelmatig klinische richtlijnen bijwerken voor de behandeling van zwangerschap en zorg voor vrouwen met premature weeën of met een risico op premature geboorte, evenals richtlijnen voor de zorg voor premature baby ‘s, met inbegrip van de kangoeroe moedertechniek, het voeden van baby’ s met een laag geboortegewicht, de behandeling van infecties en ademhalingsproblemen, en de monitoring van thuiszorg (zie aanbevelingen van de WHO 2015 over interventies om de resultaten te verbeteren instrumenten ontwikkelen om de vaardigheden van gezondheidswerkers te verbeteren en de kwaliteit te beoordelen van de zorg die wordt verleend aan vrouwen die het risico lopen vroeggeboorte en te vroeggeborenen te krijgen.
- landen ondersteunen bij het implementeren van WHO-richtlijnen voor prenatale zorg, gericht op het verminderen van het risico op negatieve zwangerschapsuitkomsten, inclusief premature geboorte, en ervoor zorgen dat zwangerschap een positieve ervaring is voor alle vrouwen.
Guidelines for improving obstetric outcomes in cases of prematurity
die een reeks nieuwe richtlijnen heeft gepubliceerd met aanbevelingen voor het verbeteren van obstetric outcomes in cases of prematurity. Het is een reeks van belangrijke interventies die de kansen van overleving en gezondheidsresultaten in te vroeg geboren zuigelingen kunnen verbeteren.
de richtlijnen omvatten interventies voor de moeder-bijvoorbeeld het geven van steroïdeninjecties vóór de bevalling, het geven van antibiotica als de moeder het water vroegtijdig breekt en het geven van magnesiumsulfaat om toekomstige neurologische aandoeningen bij het kind te voorkomen – en interventies voor de pasgeborene – bijvoorbeeld zorg voor een geschikte temperatuur, ondersteuning van borstvoeding, de kangoeroe-moedermethode, veilige zuurstofafgiftesystemen en andere behandelingen die het kind helpen sneller te ademen gemak–.
- who guidelines on interventions to improve obstetric outcomes in prematurity
WHO coördineert twee klinische onderzoeken bij vrouwen met een risico op vroeggeboorte – de WHO ACTION (Prenatal corticosteroid treatment to improve outcomes in premature pasgeborenen) trials-waarin zal worden beoordeeld hoe corticosteroid injecties veilig en effectief kunnen worden gebruikt in landen met lage en middeninkomens:
- Plurinationale klinische proef (in Ghana, India, Malawi, Nigeria en de Verenigde Republiek Tanzania) over de onmiddellijke toepassing van de “kangoeroe moeder” – methode (vergeleken met de huidige aanbevelingen om deze methode te starten wanneer het kind gestabiliseerd is). onderzoek naar de toepassing om het gebruik van de “moederkangoeroe” – methode in India en Ethiopië uit te breiden.
1 Liu L, Oza S, Hogan D, Chu Y, Perin J, Zhu J, et al. Mondiale, regionale en nationale oorzaken van sterfte onder de 5 in 2000-15: een bijgewerkte systematische analyse met implicaties voor de Duurzame Ontwikkelingsdoelstellingen. Lancet. 2016;388(10063):3027-35.
2 Blencowe H, Cousens S, Oestergaard M, Chou D, Moller AB, Narwal R, Adler A, Garcia CV, Rohde s, Say L, Lawn JE. Nationale, regionale en wereldwijde schattingen van vroeggeboorte. The Lancet, Juni 2012. 9;379(9832):2162-72. Estimaciones de 2010.