speciale outdoor pennen werden gebruikt om eetbare dormice te fokken, waar ze eikels, kastanjes en walnoten kregen. Als het tijd was om de knaagdieren te mesten, werden ze verplaatst naar Terracotta containers genaamd dolia. Deze potachtige vaten zijn speciaal ontworpen om de holte van een boom te repliceren, met beperkte ruimte om beweging te ontmoedigen en het opslaan van vet aan te moedigen. (De eetbare Zevenslaper kan voor de overwintering verdubbelen in grootte.)
eenmaal vet genoeg om te eten, werden slam op verschillende manieren bereid. Petronius adviseerde hen te bestrooien met honing en maanzaad, terwijl Apicius adviseerde hen te vullen met varkensvlees, peper, liquamen (vissaus), noten en hun eigen ingewanden.
overmatige consumptie
consumptie van Slam werd zo overmatig geacht dat het eten ervan expliciet verboden was in Romeinse weelderwetten. Deze wetten werden vanaf de 2e eeuw ingevoerd om de excessen van de rijken te beteugelen en sociale onrust te voorkomen. Andere veroordeelde vleeswaren waren Fazant, Pauw, en de immer populaire Hog ‘ s testicles. vandaag de dag wordt de eetbare Zevenslaper nog steeds gegeten in Slovenië en Kroatië, waar het deel uitmaakt van het traditionele boerendieet, evenals in Calabrië, Zuid-Italië, waar ze ‘ s nachts uit hun holten worden gerookt, zodat ze kunnen worden geschoten en gegeten.
maar het is niet alleen kommer en kwel voor deze verrukkelijke knaagdieren. In 1902 in Tring, Hertfordshire, ontsnapte een aantal dormice uit de menagerie van Walter Rothschild en werd een succesvolle invasieve soort. In 2010, werd gemeld dat er nu ongeveer 30.000 van hen in Groot-Brittannië.
helaas kunnen Britten niet op jacht gaan naar eetbare Slam om te roosteren en te eten omdat alle soorten Slam onder de EU-wetgeving beschermd zijn. Dus voor nu, moeten we alleen maar vertrouwen op Romeinse rekeningen van hun heerlijkheid.