door Jayaram V
Historisch licht is universeel geassocieerd met goddelijkheid of goddelijkheid in bijna elke cultuur en beschaving. Terwijl duisternis angst en angst opriep, bood licht hoop en bescherming aan de oude wereld. Vandaar dat jullie in elke cultuur de dualiteit van licht en duisternis zullen vinden die God en het kwaad verpersoonlijken, respectievelijk orde en chaos. Vind hier de archetypische betekenis, culturele betekenis en symboliek van licht (Jyothi, prakash) in het hindoeïsme
in het hindoeïsme symboliseert licht Brahman, het oog, het individuele zelf, goden, goddelijkheid, zuiverheid, opperste gelukzaligheid, goddelijke kracht, goddelijke kwaliteit, elk hemellichaam zoals een ster of een planeet, de wereld van Brahman, de macht van de hemel (prakash), de macht of de kleur van de zon, dag, bevrijding, verlichting van de geest, intelligentie, schittering, geluk, voorspoed, wijsheid, kennis, hogere werelden, gids, intuïtie, roem en lichaamskracht.
volgens de schrift was er in het begin niets, noch de hemel, noch de aarde, noch de zon en de maan. Toen manifesteerde zich de dageraad van het licht als het gouden ei, drijvend in de wateren van het leven. Het luidde de dag van Brahma in, die tot hen sliep. De dageraad, Usha, is de zus van de zon. Ze brengt hoop en goed nieuws aan de sterfelijke wezens en maakt ze wakker. Spiritueel symboliseert ze het innerlijke ontwaken.
licht vertegenwoordigt de goden van de hemel, terwijl duisternis de aanwezigheid van demonen voorspelt. Agni is de vonk van licht. Hij ontbrandt het offervuur tijdens rituelen als de vertegenwoordiger van goden. In het lichaam symboliseert hij de spijsvertering. Vaishvanara, en fungeert als de vertegenwoordiger van de lichamelijke organen.
Indra is de leider van goden. Hij hanteert bliksem als zijn wapen, het krachtigste symbool van licht, waarmee hij zijn vijanden neerslaat en de drie werelden beschermt. Wanneer de hemel verduisterd wordt door demonische, donkere wolken, slaat hij ze met zijn wapen om het regenwater vrij te geven.de demonen zijn bang voor licht en geven de voorkeur aan duisternis. Dus wanneer het kwaad opstijgt, worden de werelden in duisternis gehuld. Wanneer de duisternis ondraaglijk wordt, daalt God neer in de wereld om het evenwicht te herstellen. Een incarnatie is een afdaling van God in de duisternis van de sterfelijke wereld als een bliksemstraal om haar te verdrijven en het licht te herstellen.als de verdrijver van duisternis en demonische krachten, staat licht ook voor de orde en regelmaat van de werelden en de ontwaakte staat van Brahman of de Saguna Brahman. Licht manifesteert zich in het lichaam als lichamelijke kracht (Teja ‘s), spirituele kracht (Oja’ s) en reproductieve kracht (reta ‘ s).
licht in het lichaam maakt het gezond. Haar licht komt van het overwicht van de geaardheid sattva. Voedsel dat rijk is aan sattva is gevuld met het licht van God. Ze maken het lichaam sterk en gezond, en de geest vrij van het kwaad. De zintuigen zijn aspecten van licht, maar gevoelig voor de kwade kracht van de demonen. Echter, adem is ondoordringbaar voor hen. Daarom, wanneer de zintuigen zich terugtrekken tijdens meditatie en verzakingen, beschermt de adem hun licht tegen de duisternis van de onzuiverheden
licht is verborgen in de geluiden van de Veda ‘ s. Wanneer de mantra ‘ s worden gezongen, verlichten ze de ruimte rondom en de ruimte binnenin. Gunstige spraak, zoals het geluid van Aum, is gevuld met licht van Brahman. Het verlicht degenen die erdoor worden geraakt. Gunstige woorden, gebeden, gedachten en aanroepingen die gevuld zijn met het licht van wijsheid en zuivere intenties kunnen de duisternis van tegenspoed en lijden verdrijven. De Gayathri Mantra is een aanroep aan de god van licht, Savitr, om de werelden en de geest te verlichten en ze te bevrijden van onwetendheid en begoocheling.
licht schijnt in de geest als zuiverheid (Sattva). Wanneer de geest zuiver is met sattva, reflecteert het de objecten nauwkeurig en leidt het tot juiste discriminatie, mentale helderheid en schittering. Als de geest vrij is van onzuiverheden, manifesteert zich de oorspronkelijke glans en het licht van het zelf in de geest en verlicht het als de zon die schijnt in de heldere, heldere hemel.het licht van Brahman verdrijft de duisternis van de dood. Het bevrijdt de wezens die erin gevangen zitten, wanneer ze vrij worden van karma en begoocheling. De wereld van Brahman is een eeuwige constante. Daar schijnt de zon noch de maan. Toch wordt het zelf verlicht door de schittering van Brahman die glanzender is dan miljoenen zonnen.
licht toont de weg aan degenen die gevangen zijn in de duisternis van waan en onwetendheid. Het pad der bevrijding wordt alleen verlicht met het licht van Brahman. Door het te volgen reizen zij die bevrijding bereiken naar de zon waar zich de onsterfelijke wereld van Brahman bevindt. Zij die het licht van Brahman binnengaan komen nooit meer terug. Ze worden Lichtwezens (jyotisvarup) en zelf-bestaand, en blijven ondergedompeld in het licht van pure gelukzaligheid (ananda-jyoti).
in het daglicht schijnt de zon op alle paden en leidt de wezens naar hun bestemming. Wanneer de zon afwezig is, wordt de maan de steun voor degenen die gevangen zijn in de duisternis van de nacht. Wanneer zowel de zon als de maan afwezig zijn, wordt vuur de steun, maar wanneer geen van hen aanwezig zijn, wordt de stem het licht en verlicht de paden.in de Hindoese kosmologie zijn de werelden verdeeld in lichtwerelden (surya loka ‘s) en donkere werelden (asurya loka’ s). Zij die deugdzaam leven en hun plichten onbaatzuchtig vervullen, gaan na hun dood de werelden van licht binnen, terwijl zij die zich schuldig maken aan sterfelijke zonden en slechte daden naar de demonische werelden gaan en er zeer onder lijden.duisternis betekent sterfelijkheid, dood, verval, lijden en tegenspoed voor de belichaamde zielen (jivas) die gevangen zitten in de dualiteiten en verlangens van de sterfelijke wereld. Totdat ze het licht van Brahman binnengaan en bevrijd raken, blijven ze gehuld in de duisternis van egoïsme, begoocheling, onwetendheid, verlangens, gehechtheden, dood, verval, verandering en vergankelijkheid.licht is de essentiële natuur van de zielen, en God als de zon die alle werelden verlicht is hun ultieme bron. Hij alleen houdt de tijd (de dood) op afstand. De zon en de maan zijn de lichtgevende lichamen die aan de hemel schijnen. Het licht van de zon is echter constant, terwijl dat van de maan wast en afneemt. Het licht van de zon schijnt op zichzelf zonder enige externe ondersteuning, terwijl al het andere in de werelden beneden door hem schijnt. Vandaar dat de zon Brahman, onsterfelijkheid, duurzaamheid en onvergankelijkheid symboliseert terwijl de maan wedergeboorte, verval, droomstaten en het fluctuerende lot van de gebonden zielen symboliseert. De voorouderlijke wereld bevindt zich in de maan, die een semi donkere wereld is. Degenen die het binnengaan hebben licht nodig van goden en van de stervelingen hieronder.in rituele aanbidding is licht (van een lamp of van het verbranden van wierook) een offer (voedsel) aan God om hem gunstig te stemmen. Het symboliseert het zondeoffer van het zelf binnenin de godheid als een gebaar van overgave, onthechting en toewijding.
de geschriften zijn gevuld met het licht van goddelijke kennis. Vandaar dat ze de geest verlichten van degenen die ze bestuderen en de kennis die erin zit assimileren. Het is een algemeen geloof dat door alleen maar een heilige Schrift in huis of onder het bed te houden men de duisternis van het kwaad en het lijden kan verdrijven.
in het lichaam stellen de ogen de zon en de maan voor omdat ze gevuld zijn met het licht van het zelf. Als zintuigen hebben ze beperkingen in het waarnemen van de waarheid. De Upanishads verklaren echter dat er tussen de twee oog wenkbrauwen het licht van het zelf is, het derde oog, dat kan zien zonder te zien, en dat voorbij de geest en de zintuigen de waarheden kan waarnemen die voor hen onmerkbaar zijn.
volgens de Upanishads is licht het leven zelf. Het licht van de zonnegod voedt de werelden en wezens. Zijn ochtendlicht is de kindertijd, middaglicht is de middelbare leeftijd en avondlicht is ouderdom. De nacht is nidhana, of de dood zelf. Licht is de wortel, de voedster en de ondersteuning van de boom des levens (asvattha boom) die in de Katha Upanishad beschreven wordt als een omgekeerde boom waarvan de wortels in de hemel zijn en de takken daaronder zijn uitgespreid. Het licht van Brahman is het sap van die boom. Het is het goddelijke licht dat de schepping ondersteunt. Het is het licht van God dat de wereld bewaart. Het is in het licht van Brahman dat wezens en werelden uiteindelijk worden teruggetrokken. Het is licht uit de hemel dat de Geest verlicht die gevangen zit in het lijden van samsara.