Op basis van de relevante literatuur wordt het paraneoplastisch syndroom van inadequate antidiuretisch hormoonsecretie (SIADH) bij patiënten met kleincellig longcarcinoom beoordeeld. Kleincellige longkanker is een afzonderlijke tumor met neuro-endocriene eigenschappen geschikt voor het produceren van peptide hormonen waaronder het antidiuretisch hormoon (ADH, arginine vasopressine) is een van de meest voorkomende. Paraneoplastische SIADH kan het gevolg zijn van ectopische ADH productie of van andere tumor-gerelateerde mechanismen die leiden tot verhoogde hypofyse ADH secretie. De openlijke SIADH wordt gekenmerkt door neurologische en psychiatrische symptomen toe te schrijven aan cerebraal oedeem. Gepoolde gepubliceerde gegevens suggereren dat de gemiddelde incidentie van klinisch manifeste SIADH bij patiënten met nieuw gediagnosticeerde kleincellige longkanker 4% is. Gevallen zonder klinische symptomen die alleen door laboratoriumtests kunnen worden aangetoond, komen vaker voor: hyponatriëmie, serumhypoosmolaliteit en urinehyperosmolaliteit zijn aanwezig bij respectievelijk 14% en een ongepast verhoogd niveau van immunoreactieve ADH bij 38% van alle patiënten. Succesvolle behandeling van de onderliggende tumor, vergezeld van een beperkte vochtinname in ernstige gevallen, zal meestal resulteren in onmiddellijke verdwijning van de paraneoplastische SIADH. Tijdens en na de tumorbehandeling, kan plasma ADH nuttig zijn als tumormarker.