terwijl protesten tegen politiegeweld en racisme doorgaan in steden in de VS en daarbuiten, zijn we plotseling getuige van een opmerkelijk sociaal ontwaken en vastberadenheid om de materiële herinneringen van een oneervol verleden met betrekking tot gekleurde mensen uit het publieke zicht te verwijderen. We hebben de ontmanteling gezien van confederale monumenten en standbeelden ter herdenking van zowel kolonialisme als de onderdrukking van inheemse volkeren, en nu begonnen merken hun branding van dichtbij te bekijken. onder hen is Quaker Oats, die hun besluit aankondigde om tante Jemima, haar zeer problematische zwarte vrouwelijke karakter en merk, uit haar Pannenkoekenmix en siroop lijnen te verwijderen.
” als we werken om vooruitgang te boeken in de richting van rassengelijkheid door middel van verschillende initiatieven, moeten we ook een harde blik werpen op onze portfolio van merken en ervoor zorgen dat ze onze waarden weerspiegelen en voldoen aan de verwachtingen van onze consumenten,” zei Kristin Kroepfl van Quaker Foods North America voor MarketWatch.
We erkennen dat de oorsprong van Tante Jemima gebaseerd is op een raciaal stereotype. Hoewel er door de jaren heen gewerkt is om het merk te updaten op een manier die gepast en respectvol bedoeld is, realiseren we ons dat die veranderingen niet genoeg zijn.
de geschiedenis achter Tante Jemima
Het merk Tante Jemima heeft lange tijd kritiek gekregen vanwege het logo dat een lachende zwarte vrouw op haar producten bevat, die een” mammy ” stereotype bestendigt. De afbeelding van een zwarte vrouw als tevreden en tevreden terwijl het dienen van witte meesters, de “mammie” karikatuur is geworteld in racisme als het handelde om het idee van slavernij als een welwillende instelling te handhaven.het merk werd in 1889 opgericht door Chris Rutt en Charles Underwood, twee blanke mannen, om hun kant-en-klare pannenkoekenmeel op de markt te brengen. Volgens de African American Registry, Rutt kreeg het idee voor de naam en het logboek na het kijken naar een vaudeville show waarin de performer zong een lied genaamd Tante Jemima in een schort, hoofdbandana en blackface. Nadat het bedrijf werd verkocht aan de R. T. David Milling Co. in 1890 probeerden de nieuwe eigenaren iemand te vinden die een levend handelsmerk voor het bedrijf kon zijn. het was Nancy Green die al snel het gezicht werd van het product, een verhalenverteller, kok en missionaris die geboren werd als slaaf in Kentucky. Het bedrijf werd gekocht door Quaker Oats Co. in 1925, who handelsmerk van het logo en maakte het de langst lopende handelsmerk in de geschiedenis van de Amerikaanse reclame. In de loop van brand ‘ s geschiedenis vertegenwoordigden verschillende vrouwen het karakter van Tante Jemima, waaronder Aylene Lewis, Anna Robinson en Lou Blanchard.de bevrijding van Tante Jemima door Betye Saar De bevrijding van Tante Jemima door Betye Saar De bevrijding van Tante Jemima door Betye Saar Betye Saar werd op 46-jarige leeftijd kunstenaar en is vooral bekend om haar kunst van sterke sociale en politieke inhoud die raciale en seksistische stereotypen uitdaagt die diep geworteld zijn in de Amerikaanse cultuur en tegelijkertijd hulde brengt aan haar gestructureerde erfgoed (Afrikaans, Indiaans, Iers en Creools).in 1972 kreeg Betye Saar een open oproep aan zwarte artiesten om deel te nemen aan de show Black Heroes in the Rainbow Sign, een gemeenschapscentrum in Berkeley, georganiseerd rond reacties van de Gemeenschap op de moord op Martin Luther King Jr.in 1968. Voor de show, Saar creëerde de bevrijding van Tante Jemima, met een kleine doos met een “tante Jemima” mammy figuur zwaaiend een pistool. Deze openlijk politieke vergadering uitte de verontwaardiging van de kunstenaar over de onderdrukking van het zwarte volk in Amerika.
door rommelmarkten en garageverkopen in Zuid-Californië, verzamelde de kunstenaar al enige tijd racistische beelden. Het bijzondere beeldje van Tante Jemima dat ze gebruikte voor haar assemblage werd oorspronkelijk verkocht als notitieblok en potloodhouder voor het noteren van notities van boodschappenlijstjes. In plaats van een potlood plaatste de kunstenaar een pistool in de hand van het beeldje, en de granaat in de andere, om haar kracht te geven. In plaats van een notitieboekje, plaatste Saar een vintage ansichtkaart in haar rok, waarop een zwarte vrouw met een gemengd Raskind te zien is, die de aanranding en onderwerping van zwarte vrouwelijke slaven door blanke mannen voorstelt. Ze collageerde een opgeheven vuist over de ansichtkaart, een beroep op het symbool voor zwarte macht. Het object werd vervolgens geplaatst tegen een behang van pannenkoekenlabels met hun poster figuur, Tante Jemima. Saar heeft verklaard ,dat “de redenering achter deze beslissing is om zwarte vrouwen empower en niet laat het verhaal van een blanke persoon bepalen hoe een zwarte vrouw zichzelf moet zien”.
Ik gebruikte het denigrerende beeld om de zwarte vrouw kracht bij te zetten door haar een revolutionair te maken, alsof ze in opstand kwam tegen haar vroegere slavernij.
een werk dat een beweging op gang bracht
nadat het werd getoond, kreeg de bevrijding van Tante Jemima door Betye Saar een grote kritische reactie. Het werd al snel zowel Saar ‘ s meest iconische stuk als een symbool van zwarte bevrijding en macht en radicale feministische kunst. Toen het werd opgenomen in de tentoonstelling WACK! Kunst en de feministische revolutie in het Museum of Contemporary Art in Los Angeles in 2007, de activiste en academische Angela Davis gecrediteerd als het werk dat de Black women ‘ s movement gelanceerd. nu in de collectie van het Berkeley Art Museum en Pacific Film Archive, blijft de bevrijding van Tante Jemima dienen als een strijder om onverdraagzaamheid en racisme te bestrijden en de revolutionaire geest te inspireren en aan te wakkeren.
zoals de criticus James Cristen Steward zei in Betye Saar: Het werk, dat het bevroren Monument uitbreidt, behandelt ” twee voorstellingen van zwarte vrouwen, hoe stereotypen hen afbeelden, hen defeminiseren en deseksualiseren en de werkelijkheid. Saar ‘ s bedoeling voor het hebben van het stereotype van de mammie met een geweer om te symboliseren dat zwarte vrouwen zijn sterk en kan alles verdragen, een representatie van een krijger.Saar gaf commentaar op de kritische verandering van de Quaker Oats op Instagram en in een verklaring die werd uitgebracht door de in Los Angeles gevestigde Galerie Roberts Projects. De kunstenaar schreef:
mijn artistieke praktijk is altijd de lens geweest waardoor ik de wereld om me heen heb gezien en bewogen. Het blijft een arena en medium voor politiek protest en sociaal activisme. Ik creëerde de bevrijding van Tante Jemima in 1972 voor de tentoonstelling Black Heroes in het Rainbow Sign Cultural Center, Berkeley, CA (1972). De show werd georganiseerd rond reacties van de Gemeenschap op de moord op Martin Luther King Jr. in 1968. Dit werk stelde me in staat om mijn rechtvaardige woede te kanaliseren, niet alleen over het grote verlies van MLK Jr., maar bij het gebrek aan vertegenwoordiging van zwarte kunstenaars, vooral zwarte vrouwen kunstenaars. Ik transformeerde het denigrerende beeld van Tante Jemima in een vrouwelijke krijger figuur, vechtend voor zwarte bevrijding en vrouwenrechten. Vijftig jaar later is ze eindelijk zelf bevrijd. En toch moet er nog meer werk worden verricht.
aanbevolen afbeelding: Betye Saar – the Liberation of Aunt Jemima, 1972. Mixed media assemblage, 11.75 x 8 x 2.75 inch (29.8 x 20.3 x 7.0 cm). Collectie van het Berkeley Art Museum; aankoop met behulp van fondsen van de National Endowment for the Arts (geselecteerd door de Commissie voor de aankoop van Afro-Amerikaanse kunst). Met Dank Aan Roberts Proejcts.