Het duurt even voordat “the Workshop” Antoine ‘ s centrale plaats in zijn verhaal vestigt. Wanneer de film begint, is hij slechts één van de tieners die deelnemen aan een workshop creatief schrijven in de zomer in de haven van La Ciotat. De ontstaansgeschiedenis van de workshop wordt nooit uitgelegd, maar het lijkt een sociaal stadsprogramma te zijn met ten minste enkele tieners die, zoals Antione, werkloos zijn. Een gevestigde auteur, Olivia Dejazet (Marina Fois), is ingeschakeld om de klas te leiden, en de studenten privé grappen over haar hoity-toity Parijse accent en “pretentieuze” manier—kritiek die meestal typische tiener en provinciale backbiting.Olivia lijkt oprecht en bezorgd over haar studenten, een multi-culti mix die zeer geloofwaardig is in deze hoek van Frankrijk: er zijn een paar Arabieren, een zwarte man en blanken die zowel uit de arbeidersklasse als uit de middenklasse komen. Het doel van de leraar is om de groep het materiaal voor een thriller te laten genereren, en de eerste scènes laten zien dat ze voorzichtig beginnen met het bespreken van de parameters van het verhaal. Moet het worden ingesteld in het heden of het verleden, of misschien een combinatie van de twee, verbonden door flashbacks? Met behulp van het verleden, wanneer La Ciotat wordt verondersteld om de setting, brengt de geschiedenis van de stad zowel als een succesvolle commerciële haven die mislukte en als de setting voor Communistische geleide stakingen. De stad bevat nu een chique jachthaven met de jachten van miljonairs-een andere omgeving vol met dramatische mogelijkheden.
zullen de slechteriken terroristen of criminelen zijn of misschien zelfs een wraakzuchtige organisator van de arbeid? Dergelijke vragen roepen verwijzingen op naar” Bataclan “(nachtclub) en”Nice” —sites van recente terroristische aanslagen in Frankrijk. Het is hier dat de politieke verdeeldheid in de tienerjaren naar boven begint te komen, maar de film begint niet echt Antoines plaats in deze dialectiek te onthullen totdat hij hem naar huis volgt, waar we zien dat hij vervreemd is van zijn ouders uit de arbeidersklasse en zich bezig houdt met het uitoefenen en buigen van zijn spieren voor een spiegel. Hij kijkt ook naar internetvideo ‘ s van rechtse ondergrondse leiders die nativistische retoriek spuien en hun (meestal) jonge, blanke mannelijke supporters verzamelen.