Abstract
“veiligheid eerst”, zeggen we deze woorden bijna elke dag, maar we vinden dit allemaal vanzelfsprekend voor wat Maslow in zijn beroemde theorie van de hiërarchie van behoeften voorstelde: veiligheidsbehoeften komen op de tweede plaats na fysiologische behoeften. Hier stellen wij voor dat veiligheidsbehoeften eerder komen dan fysiologische behoeften. Veiligheidsbehoeften zijn persoonlijke zekerheid, financiële zekerheid en gezondheid en welzijn, die fundamenteler zijn dan fysiologische behoeften. De veiligheid die zich zorgen maakt is de belangrijkste reden voor geestelijke wanorde, zoals bezorgdheid, fobie, depressie, en PTSS. De neurale basis voor veiligheid is amygdala, LC/NE-systeem, en corticotrophin-releasing hormoonsysteem, dat kan worden beschouwd als een “veiligheidscircuitry,” waarvan de belangrijkste gedragsfunctie “vecht of vlucht” en “angst en woede” emoties is. Dit is vergelijkbaar met de Taxatietheorie voor emoties: angst is te wijten aan de primaire beoordeling, die gerelateerd is aan de veiligheid van het individu, terwijl woede te wijten is aan secundaire beoordeling, die gerelateerd is aan het omgaan met de onveilige situaties. Als het omgaan goed is, zal het individu gelukkig zijn; als het omgaan mislukt, zal het individu verdrietig of depressief zijn.
1. Maslows Hierarchy of Needs Revisit
Maslows Hierarchy of Needs is een bekende theorie sinds Abraham Maslow deze in 1943 voorstelde en in zijn boek Motivation and Personality in 1954, waarin hij voorstelde dat menselijke behoeften in de vorm van een piramide kunnen worden afgebeeld, met de meest fundamentele niveaus van behoeften onderaan. Van onder naar boven zijn de behoeften: fysiologische behoeften, veiligheid, horen en liefde, achting en zelfverwerkelijking. Fysiologische behoeften zijn de fysieke vereisten voor het overleven van het individu en het dier, zoals voedsel en geslacht, en veiligheidsbehoeften zijn persoonlijke zekerheid, financiële zekerheid, en gezondheid en welzijn. Maslow stelde voor dat als aan de fysiologische behoeften relatief wordt voldaan, er dan een nieuwe reeks behoeften naar voren komt, die ruwweg als veiligheidsbehoeften kunnen worden gecategoriseerd. Het organisme kan geheel door hen worden gedomineerd, die kunnen dienen als de bijna exclusieve organisatoren van gedrag, waarbij alle capaciteiten van het organisme in hun dienst worden gerekruteerd, en we kunnen het hele organisme dan eerlijk beschrijven als een veiligheidszoekend mechanisme . Maar Maslow vond ook dat ” vrijwel alles er minder belangrijk uitziet dan veiligheid, zelfs soms worden de fysiologische behoeften waaraan wordt voldaan, nu onderschat. Een man kan gekarakteriseerd worden als leven bijna alleen voor de veiligheid.” . Eigenlijk zijn veiligheidsbehoeften fundamenteler dan fysiologische behoeften. Veiligheidsbehoeften zijn persoonlijke zekerheid, financiële zekerheid en gezondheid en welzijn, die fundamenteler zijn dan fysiologische behoeften (figuur 1). Bijvoorbeeld, de herten kunnen niet eten (fysiologische behoeften) op de wilde prairie wanneer de wolven jagen hen (veiligheid). Laat me een voorbeeld nemen uit Cosmides and Tooby (2000), die stellen dat de emoties dienen om gedrag te reguleren. Hij schreef over angst als volgt: “stel je voor dat je’ s nachts alleen wandelt en wat geritsel in de borstel hoort. Jullie energieën worden opgewekt om klaar te zijn voor actie, jullie worden je scherp bewust van geluiden die kunnen aangeven dat jullie gestalkt worden, de drempel voor het detecteren van bewegingen is verlaagd, jullie voelen niet langer pijn van honger, het aantrekken van een partner is het verste van jullie geest.” . Het is dus duidelijk dat veiligheidsbehoeften fundamenteler zijn dan fysiologische behoeften. Of fysiologische behoeften of veiligheidsbehoeften belangrijker zijn zal onze meningen over psychische stoornissen beïnvloeden, bijvoorbeeld Freud voorgestelde libido (fysiologische behoeften) belangrijker.
veiligheidsbehoeften kunnen fysiologische behoeften blokkeren. Veiligheidsbehoeften kunnen fysiologische behoeften blokkeren; het klassieke voorbeeld is Miller ‘ s Avoidance and Approach experimenten (Figuur 2) . In 1961 gebruikte Neal Miller gedragsmaten om motivationele dispositie bij knaagdieren te beoordelen (Figuur 2). Naarmate het dier dichter bij de potentiële beloning (bijvoorbeeld voedsel) komt, neemt de kracht die wordt uitgeoefend om de beloning te verkrijgen toe. Op dezelfde manier wordt de vermijding geïllustreerd: De kracht die het dier uitoefent om de aversieve prikkel (een schok) te vermijden neemt ook toe naarmate het dier dichterbij komt, en bovendien is de helling van de vermijdingsgradiënt meestal steiler dan die van benadering . Latere experimenten door Ito vonden dat de organismen de neiging om gevoeliger te zijn voor de bedreigende informatie en over het algemeen verwerken dergelijke informatie sneller dan de belonende informatie . Hij noemde dit fenomeen negativiteit bias en toegeschreven het als een beschermende strategie door de evolutie, omdat zelfs een enkele mislukking om adaptief te reageren op een overlevingsdreiging kan uitsluiten doorgeven van genetische informatie. Hij ontdekte dat ” als een potentiële traktatie opdoemt, de adaptieve reactie van de hersenen is om deze bedreigingen te versterken en passende gedragsreacties te initiëren, zoals vluchten, invriezen of aanvallen.”En hij ontdekte dat de negativiteit bias kan worden gezien op alle niveaus van de neuraxiale organisatie . Deze gegevens ondersteunen het idee dat veiligheidsbehoeften sneller en fundamenteler zijn dan hedonische behoeften.
2. Veiligheidsbehoeften-Unexpectancy
Maslow dacht dat volwassenen meestal de reactie op veiligheidsbehoeften remmen, dus gebruikte hij zuigelingen als voorbeeld en vond dat de behoefte aan veiligheid van het kind zijn voorkeur is voor een soort ongestoorde routine of ritme. Maslow zei: “hij lijkt een voorspelbare, ordelijke wereld te willen. Bijvoorbeeld, onrecht, of inconsistentie in de ouders lijkt een kind zich angstig en onveilig te maken. Deze houding is misschien niet zozeer te wijten aan het onrecht op zich of aan bepaalde pijnen, maar eerder aan het feit dat deze behandeling de wereld onbetrouwbaar, onveilig of onvoorspelbaar dreigt te maken.” . Maslow zei ook: “het confronteren van het gemiddelde kind met nieuwe, onbekende, vreemde, onbeheersbare prikkels of situaties zal te vaak het gevaar of terreur reacties uitlokken.”Daarom is de veiligheid gerelateerd aan het onverwachte.
Dit is consistent met de behavioristen, die stellen dat gedrag een proces-vorm “Stimulus-reactie” is, terwijl cognitiewetenschappers het uitbreiden tot “Stimulus-opinie-reactie.”Ze zijn echter allemaal afhankelijk van een stimulus. Alles om ons heen is stimulus die de hedonische waarde heeft, die past in onze persoonlijke fysiologische behoeften. En het heeft ook een andere functie: gebeuren op een verwachte manier, of onverwachte manier, die gerelateerd is aan bedreiging en kan worden genoemd veiligheidswaarde. We tekenen deze twee kenmerken van stressvolle gebeurtenissen in twee dimensies: hedonische waarde en veiligheidswaarde (figuur 1). De veiligheidswaarde heeft niets te maken met de hedonische waarde, want zowel de geliefde dingen als de niet-sympathieke dingen kunnen onveiligheid veroorzaken. Bijvoorbeeld, we maken ons zorgen over het verliezen van de graag dingen en ook zorgen over het krijgen van de afkeer dingen; en we zullen ook niet boos zijn als we verliezen de goede zaak zoals verwacht en ook de afkeer ding zoals verwacht. Ook al is het iets wat je leuk vond, als het onverwacht is, voel je je nog steeds bang en boos. Daarom is de veiligheid gerelateerd aan het onverwachte. Een kenmerk van de veiligheidsbehoefte veroorzaakte emotie is de snelle opsporing van potentiële bedreigingen en kan geschikte benadering/vermijdingsgedrag initiëren.
Voorspellingsfout. De meest interessante en invloedrijke lijn van empirisch en theoretisch werk is predicatie fout . De studies werden gedaan van elektrofysiologische opnames van dopamine neuronen in awake, behaving monkey in Schultz ‘ s lab. De opnames toonden aan dat het afvuren van de dopamine-cellen alleen betrekking had op “voorspellingsfout” . Deze gefaseerde activering maakt geen onderscheid tussen verschillende soorten belonende stimuli . En het is vrij onverwacht dat de beloning niet zal leiden tot dopamine neuron vuren, zodra het dier de stimulus en beloning associatie heeft geleerd . Daarom, dopamine neuronen zijn gerelateerd aan verwachting over externe stimulus belonen, vooral wanneer het onzeker is of voorspelling fout .
3. Emotion Flow
de studies van emoties zijn exponentieel uitgebreid door twee vooraanstaande onderzoekers: Magda Arnold en Richard Lazarus, die Taxatietheorie stelden. De taxatietheorie stelt dat emoties het gevolg zijn van interpretaties en uitleg van hun omstandigheden. In het structurele model van de Taxatietheorie ontleende Lazarus het concept van de taxatie aan Arnold en ontwikkelde het concept als een sleutelfactor voor emoties: emotionele processen hangen af van de voorspelbaarheid van de stressvolle gebeurtenissen. Hij onderscheidt twee basisvormen van beoordeling, primaire en secundaire beoordeling , En Hij stelde voor dat de primaire beoordeling en de geïnduceerde emoties een sneller activerend, automatisch proces zijn, dat vergelijkbaar is met de veiligheidsbehoefte. Lazarus onderscheidt inderdaad drie soorten stressvolle gebeurtenissen: schade, bedreiging en uitdaging, die gerelateerd zijn aan primaire beoordeling. De secundaire beoordeling houdt zich bezig met coping opties, waaronder schuld of krediet, coping potentieel, en toekomstige verwachtingen. Het lijkt erop dat de primaire beoordeling gerelateerd is aan angst en de secundaire is gerelateerd aan woede (Figuur 3). Lazarus zei dat als een persoon een situatie als motiverend relevant, motiverend incongruent beoordeelt en ook iemand anders dan zichzelf verantwoordelijk houdt, het individu hoogstwaarschijnlijk woede zou ervaren als reactie op de situatie.
procesmodel van de Beoordelingstheorie is nauwkeuriger om de veiligheidsbehoeften voor persoonlijke veiligheid te verklaren, die gerelateerd zijn aan de ” onverwachte manieren van stimulus die zich voordoen.”Het procesmodel stelde twee belangrijke beoordelingsprocessen voor: perceptuele stimuli en associatieve verwerking en redeneren. Perceptuele stimuli zijn wat het individu uit zijn omgeving oppikt, zoals het gevoel van pijn of plezier. Vervolgens voert het individu twee belangrijke beoordelingsprocessen uit: associatieve verwerking, die gebaseerd is op het geheugen, en redeneren, dat een trager en meer bewust proces is dat logisch nadenken over de stimulus impliceert.
alle stressvolle gebeurtenissen zullen eerst angst en woede opwekken . Bijvoorbeeld, wanneer u een auto die snel passeert en stopt voordat u, zult u eerst bang en dan de schuld van de auto. Laten we een ander voorbeeld nemen uit Izard ’s krant ,” toen Rafe van achteren werd geraakt door een rolstoel, was de eerste reactie van hem bang en boos, en toonde boze uitdrukking en gebalde vuist. Maar nadat hij terugkeerde om Rebecca te zien, een persoon met hemiplegie wiens rolstoel uit de hand was gelopen en ervoor zorgde dat ze Rafe aanreed. Rafe ‘ s begrip veranderde zijn woede in verdriet en sympathie.”Dus als er iets onverwachts gebeurt, zal je eerst de dreiging ervan evalueren (angst/woede) en vervolgens de hedonische waarde ervan evalueren (gelukkig/verdrietig) (Figuur 3). Soortgelijke emotionele stroom gebeurt in ons leven de hele tijd: alles in ons leven is normaal kalm zoals verwacht; maar je zult je eerst bang voelen (angst) als er iets onverwachts gebeurt, en dan zal je de schuld (woede) de on-verwachting nadat de angst is verdwenen. En daarna kunt u zich gelukkig voelen na het succesvol omgaan met de stressvolle gebeurtenissen of verdrietig voelen als u er niet in geslaagd om te gaan met hen. Eindelijk, de stressvolle gebeurtenissen verdwijnen, en mensen kalmeren. Dit soort emotionele stroom, groot of klein, lang of kort, vormt onze dagelijkse emoties. Dus angst-woede-geluk-verdriet-kalmte zou de regenboog van emoties of emotionele stroom in ons dagelijks leven kunnen vormen.
4. Neuraal substraat-Amygdala
de amygdala is bewezen de neurale basis voor angst te zijn , en het wordt ook erkend als de neurale basis voor stress opgeroepen angst en angst . Bovendien bevordert de elektrische stimulatie van amygdala autonome reacties en stress-als gedrag, terwijl de ablatie van amygdala een duidelijke tamenessverhoging, motivatieverlies, en angstdaling tot aversieve stimuli veroorzaakte . Amygdala is een van de belangrijkste limbische structuren die verband houden met angst, wat voor het eerst werd gesuggereerd door Klüver & Bucy in 1937, die aantoonde dat de laesie van de mediale temporale kwab resulteerde in een breed scala aan vreemd gedrag, zoals het normaal benaderen van angstige objecten . En ongeveer 20 jaar later, weiskrantz (1956) vond dat het de amygdala wiens stoornis resulteerde in het vreemde gedrag, die Klüver en Bucy syndroom worden genoemd . Deze patiënten met een verminderde Amygdala slaagden er niet in geconditioneerde angstreacties te leren. LeDoux zet amygdala als de emotionele computer om de emotionele betekenis van stimuli uit te werken . Hij demonstreerde twee zenuwbanen van sensorische informatie van de thalamus naar de cortex: (1) een langzaam werkend “thalamus-naar-cortex circuit,” waarvan de functie is om sensorische informatie in detail te analyseren, en (2) een snelwerkend “thalamus-amygdala circuit,” waarvan de belangrijkste functie is om eenvoudige stimuluskenmerken te analyseren, die de cortex omzeilen . Deze twee wegen liggen mogelijk ten grondslag aan de twee evaluatiesystemen: de snelle voor de angst/woede en de langzame voor hedonic. Andere rapporten, zoals bevindingen van Ohman en Soares (1994) ondersteunen ook een snelwerkend systeem voor dreigingsdetectie dat slechts minimale corticale verwerking omvat . Daarnaast, Morris et al. (2001) meldde ook een patiënt bij wie de primaire visuele cortex was aangetast en daarom geen bewuste visuele waarneming vertoonde, maar significante angstige meldingen vertoonde . In totaal is het snelwerkende thalamus-amygdala circuit belangrijk voor onze oude voorouders om snel gevaren te herkennen om te helpen met overleven.
5. NE-Veiligheidsneuromodulatoren
het is een evolutionaire aanpassing voor onze voorouders om beter om te gaan met de onverwachte omgeving met het snel activerende thalamus-amygdala circuit. Naast amygdala is het ne/LC-systeem belangrijk om direct gedrag van het dier om te gaan met de gevaarlijke omgeving, en de bekende functie van NE/LC-systeem is om “vecht of vlucht” gedrag te induceren. Neem een hert in het wild als voorbeeld. Wanneer een hert een leeuw ontmoet, is de reactie van het hert vlucht (angst), terwijl de reactie van een leeuw Vecht (woede) is. Dus dezelfde neurotransmitter NE kan twee verschillende gedragingen ondergaan. Dus de emotie angst en woede kan ook worden afgeleid van dezelfde neurotransmitter NE en dezelfde stressvolle gebeurtenis (Figuur 4). NE wordt vrijgegeven van de locus coeruleus (LC) in de hersenen om de hersenen alert te houden, die is beschreven als het verhogen van het “signaal aan ruis” van de sensorische inputs . Veel rapporten hebben LC betrokken bij alertheid, angst . En LC is gemeld te worden geactiveerd bij stressvolle gebeurtenissen: verhoogde LC neuron ontslagen werden waargenomen bij visuele bedreiging . En LC stimulatie kan leiden tot angstig gedrag . LC stuurt projecties naar amygdala, dat is de belangrijkste limbische structuur die links naar angst . Daarom kunnen amygdala en NE/LC-systeem de neurale structuur voor veiligheidsbehoeften vormen.
onze voorouders die door rijke omgevingen navigeerden moesten geconfronteerd worden met zeer gecompliceerde omgevingen, met vele vormen van onzekerheden . Dus ontwikkelden ze een aanpassingsmechanisme om eerst een veiligheidscontrole uit te voeren voor alles om hen heen. Als het zou gebeuren op een verwachte manier, zullen ze zich kalm voelen; in plaats daarvan als er iets verrassend gebeurt, zullen ze bang en boos zijn. Daarom zijn angst en woede te wijten aan dingen die op een onverwachte manier gebeuren (Figuur 4). Van nota, het onverwachte zal ook de spanning van hedonische emoties verhogen. Met dezelfde soort hedonische stimulus, als het op een onverwachte manier komt, zullen mensen zich opgewonden voelen; in plaats daarvan zullen mensen zich gelukkig voelen. Het is hetzelfde met verdriet of hulpeloze paniek (Figuur 5).
6. Pathologische aandoeningen
veiligheidsbehoeften kunnen ziekten veroorzaken, zoals Maslow zei: “een reden voor het duidelijker verschijnen van de dreigings-of dreigingsreactie bij zuigelingen is dat ze deze reactie helemaal niet remmen, terwijl volwassenen in onze samenleving geleerd is om deze reactie ten koste van alles te remmen. Dus zelfs als volwassenen voelen dat hun veiligheid bedreigd wordt, kunnen we dit misschien niet aan de oppervlakte zien. Baby ’s reageren in totaal fashion…In baby’ s we kunnen ook een veel meer directe reactie op lichamelijke ziekten van verschillende soorten zien… bijvoorbeeld, braken, koliek of andere scherpe pijn.” . Zelfs de volwassenen kunnen onze reacties remmen, ze kunnen nog steeds reageren bij sommige psychische stoornissen. Maslow schreef: “sommige neurotische volwassenen in onze samenleving zijn in veel opzichten net als het onveilige kind in hun verlangen naar veiligheid, hoewel het in de eerste een enigszins speciale uitstraling krijgt. Hun reactie is vaak op onbekende, psychologische gevaren in een wereld die wordt gezien als vijandig, overweldigend en bedreigend.”Het neurotische individu kan op een iets andere manier met enig nut worden beschreven als een volwassen persoon die zijn kinderlijke houding ten opzichte van de wereld behoudt. Dit wil zeggen, van een neurotische volwassene kan worden gezegd dat hij zich gedraagt alsof hij bang is voor een pak slaag, of voor de afkeuring van zijn moeder, of dat hij door zijn ouders in de steek wordt gelaten, of dat zijn eten hem wordt afgenomen. Het is alsof zijn kinderlijke houding van angst en dreigingsreactie op een gevaarlijke wereld ondergronds is gegaan, en onaangeroerd door de groei-en leerprocessen, nu klaar zijn om te worden opgeroepen door elke stimulans die een kind zich bedreigd en bedreigd zou laten voelen .
Angstfobie. Als er iets verrassend gebeurt, zullen mensen bang en boos zijn.; en als het op een verwachte manier zou gebeuren, zullen ze zich kalm voelen. Dus voor de fobie patiënten, hun problemen zou kunnen zijn dat ze niet met succes de emotionele stroom (angst-woede-geluk-verdriet-kalmte) te bereiken. De beste manier om angst te verwijderen is woede, deze patiënten zijn te timide om woede te tonen, dus hun emoties worden gecontroleerd op emotionele stromen van angst naar woede. Daarom kan woede de beste behandeling voor deze patiënten en NE is het neurale substraat voor hen.
woede-depressie. Depressie wordt gekenmerkt door niet aflatende droefheid vergezeld van een onvermogen om plezier te ontlenen aan positief hedonische situaties. Daarom, depressie zou kunnen worden gerelateerd aan de primaire beoordeling, het zich zorgen maken over de veiligheid in plaats van fysiologische tevredenheid. Inderdaad, overmatige zelf schuld en het gevoel waardeloos zijn symptomen van grote depressie episodes in verschillende culturen, die vergelijkbaar is met Lazarus ‘ secundaire beoordeling. Dus de depressieve patiënten hebben problemen met woede of met het omgaan met de beoordeling of hun probleem is te wijten aan het onvermogen om te gaan met de onveilige stressvolle situatie en toonde innerlijke woede. Het verschil tussen angst en woede is de richting van het gedrag: angst is om jezelf weg te gooien van de stimulus en woede is om de stimulus weg te gooien. Depressie is de innerlijke woede. Woede is meestal vechten tegen de externe stimulus. Voor deze patiënten hebben ze niet de mogelijkheid om de externe stimulus te gooien als gevolg van herhaalde hulpeloosheid, ze willen zelfmoord plegen.
7. Conclusies
veiligheidsbehoeften zijn de meest fundamentele behoeften voor de mens, waaronder persoonlijke veiligheid, financiële zekerheid en gezondheid en welzijn. De veiligheid is de belangrijkste reden voor geestelijke wanorde, zoals bezorgdheid, fobie, depressie, en PTSS. De neurale basis voor veiligheid is het amygdala-en LC/NE-systeem, dat kan worden beschouwd als een” veiligheidscircuit”, waarvan de belangrijkste gedragsfunctie” vecht of vlucht “en” angst en woede ” emoties is, of geconditioneerd leren voor deze emoties. Angst en woede zijn te wijten aan de veiligheidsbehoeften, terwijl vreugde en verdriet te wijten zijn aan de fysiologische behoeften, die moeten komen na de veiligheidsbehoeften in Maslow ‘ s hiërarchie van behoeften. Angst en woede zijn twee kanten van één zwaard, want ze zullen in verschillende richtingen handelen: angst is om weg te vluchten van het gevaar en woede is om het gevaar weg te vechten. Ze zijn allemaal te wijten aan de stressvolle gebeurtenissen: normaal gesproken is alles zoals verwacht, en het leven is rustig. Wanneer er iets onverwachts gebeurt, voelen de individuen zich eerst bang en geven ze vervolgens de schuld aan het onverwachte; dit is de eerste veiligheidscontrole. Daarna zal het individu een hedonische behoefte hebben om te zien of het past bij hun persoonlijke behoeften en krijgen de gelukkige of Trieste emoties. Eindelijk komt er een einde aan alles, en mensen keren terug naar rust of missen de verloren dingen en maken zich zorgen om de onzekere slechte dingen. Dus de emotionele regenboog (of emotiestroom) angst-woede-geluk-verdriet-missen vormt onze emoties in het dagelijks leven.
concurrerende belangen
Er is geen belangenconflict vastgesteld.
bevestigingen
De studie wordt ook ondersteund door Jiangsu Provincial Natural Science Foundation (nr. BK 20151665) (Fushun Wang), Jiangsu Chinese Medicine Foundation (ZD201501), Jiangsu Six Talent Peak (2015-YY-006), Jiangsu speciaal benoemd hoogleraar Stichting, en ook de prioriteit academische programma Ontwikkeling van Jiangsu Hoger Onderwijs Instituut (PAPD).