Activiteitspatroon
De vetzandrat is dagactief, maar zijn activiteit op het oppervlak fluctueert afhankelijk van de omgevingstemperatuur. De periode van activiteit is het kortst in de zomer, beginnend in de vroege ochtend en eindigend een uur tot enkele uren na. Naarmate het jaar vordert en de temperatuur kouder wordt, is de vetzandrat gedurende de dag langer actief en wordt de tijd waarop de dagelijkse activiteit wordt gestart vertraagd. Bij het opkomen van hun holen, individuen besteden een deel van het begin van hun dag zonnebaden, het aangaan van andere activiteiten, zoals foerageren achteraf.
individuen met een grotere lichaamsmassa foerageren langer dan die met een kleinere lichaamsmassa. Bij het foerageren zal een vetzandrat stukjes uit de buurt van planten snijden en ze terug naar hun holen brengen, waar ze ofwel de plant in het hol of rond de ingang eten, of de plant opslaan voor latere consumptie, wat hamsteren wordt genoemd. De meest voorkomende manier waarop vetzandratten water krijgen in de woestijnomgeving is door het innemen van planten zoals Atriplex halimus, die hoog in watergehalte zijn en het knaagdier voorzien van voorgevormd water wanneer ze worden geconsumeerd. Als gevolg van deze strategie hoeven vetzandratten geen vrijstaand water te drinken.
naast het foerageren brengt de vetzandrat ook tijd door buiten het hol. Het is atypisch in zijn verkennend gedrag omdat wanneer het een nieuwe omgeving tegenkomt het perimeter patrouillegedrag vertoont, zich in rechte lijnen langs de grens van een omgeving beweegt, in plaats van zich bezig te houden met looping of thuisbasis gedrag dat gewoonlijk door knaagdieren wordt getoond. Mannetjes besteden ook meer tijd aan het verkennen van een gebied dan vrouwtjes.
SocialityEdit
Vetzandratten zijn geen sociale dieren, ze leven in aparte holen met mannetjes die meer ruimte innemen dan vrouwtjes. Typisch, leden van hetzelfde geslacht actief te vermijden interactie, maar wanneer vrouwen elkaar tegenkomen ze zich bezighouden met agressief gedrag, en zullen elkaar aanvallen. Mannetjes kunnen op een agressieve manier met elkaar omgaan, duwen of zijwaartse houdingen vertonen, maar de meerderheid van hun interacties zijn vredig. Leden van verschillende geslachten hebben meestal alleen contact met elkaar voor copulatie. Afgezien van copulatie, het type van interactie die tussen mannetjes en wijfjes resulteert verschilt afhankelijk van welke individuele benaderingen de andere. Wanneer de mannetjes wijfjes benaderen, neigen de vette zandratten om op een agonistische manier in wisselwerking te staan, en tonen veel verschillend gedrag, waarvan sommige sidling omvatten, die zijwaartse houdingen tonen, het duwen, het rechte boksen, en elkaar aanvallen. Wanneer de wijfjes de interactie initiëren en een mannetje benaderen, komen agonistische ontmoetingen ook voor zoals met mannetje geïnitieerde interactie, maar vreedzame interactie waar de dieren zullen snuiven, onderzoeken, volgen, en elkaar bruidegom zijn veel gemeenschappelijker.
Habitatselectiedit
Vetzandratten graven holen met meerdere ingangen direct onder de planten die zij consumeren, waarbij zij in de eerste plaats hollocaties selecteren op basis van de aanwezigheid van Amaranthaceae-struiken in het gebied boven elke andere factor, zoals dekkingsgraad. Als zodanig verandert hun voorkeurstype van habitat, en de verspreiding van vetzandratten in een bepaalde habitat gedurende het jaar als reactie op de verschillende groeiseizoen van planten in de wadi bedden of terrassen die ze bewonen. Wadi bedden zijn meestal bevolkt met Amaranthaceae struiken, en hebben dichte vegetatieve dekking, terwijl terrassen zijn zeer dun begroeid, waardoor de habitat blootgesteld. De verspreiding van de vetzandrat in een bepaalde habitat wordt ook beïnvloed door de overvloed aan regenval in het gebied, evenals de bevolkingsdichtheid van de site van het vorige seizoen. In de winter geven vetzandratten de voorkeur aan de wadi habitat als gevolg van de vegetatieve groei gedurende deze tijd, maar na een natte herfst zullen meer individuen zich in een terrashabitat nestelen, zelfs als de bevolkingsdichtheid laag is, in tegenstelling tot na een droge herfst wanneer individuen zich alleen in terrashabitats nestelen als de bevolkingsdichtheid hoog is.
de gravende activiteiten van de knaagdieren kunnen hun habitat beïnvloeden en de bacteriën in de bodem rond hun holen zodanig beïnvloeden dat de stikstoffixatie-en denitrificatieactiviteit wordt verminderd. De vetzandrat verstoort ook de begroeiing tijdens het graven, waardoor zijn omgeving verder wordt veranderd. Bergen van actieve holen hebben beduidend minder procent dekking van vegetatie dan verlaten holen en ongestoord land in de buurt van verlaten holen.
Anti-predator gedrag
Vetzandratten worden bejaagd door vele woestijnsoorten, waaronder verschillende soorten vogel roofdieren, slangen, woestijnkatten en leden van de familie Mustelidae. Afhankelijk van het type habitat waarin ze zich hebben ingegraven, zijn ze blootgesteld aan verschillende risico ‘ s met betrekking tot predatie. In reactie op de dreiging van predatie gebruiken ze anti-predator waakzaamheid gedrag boven de grond, en zal stoppen met wat ze doen om een rechtop houding aan te nemen en het gebied te bekijken of aandachtig in een richting kijken. Naast deze houding, zullen de knaagdieren hun voet hard slaan en piepen voordat ze zich terugtrekken in hun hol wanneer ze bang zijn. Er lijkt geen reactie te zijn van andere nabijgelegen individuen in reactie op dit gedrag, dus er kan geen voordeel zijn in termen van waarschuwingsconspecificaties van roofdieren in het uitvoeren van de voet bonzen.
Vetzandratten in de terrashabitat besteden significant meer tijd aan dit waakzaamheidsgedrag wanneer ze boven de grond zijn dan individuen die in de wadi-bedden leven, maar het gedrag is niet duur omdat het hun foerageren niet onderbreekt, aangezien beide groepen evenveel tijd besteden aan foerageren. Er is echter een verschil in foerageergedrag tussen de twee groepen, aangezien vetzandratten die op terrassen leven vaker hun voedsel hamsteren dan die in wadibedden, en ook minder tijd nemen om te eten. De socialiteit van de vetzandrat kan ook een impact hebben op hun antipredator gedrag, omdat is aangetoond dat ze minder tijd besteden aan foerageren en voeden, en waakzaamheidsgedrag vaker initiëren in vergelijking met een meer sociale woestijn knaagdier.
Reproductiedit
De vetzandratten broeden van de herfst tot het vroege voorjaar en produceren nesten die gewoonlijk bestaan uit één tot acht jongen, waarbij de gemiddelde nestgrootte in de loop van het broedseizoen toeneemt. Wanneer moeders beginnen te lacteren, neemt hun lichaamsenergie toe, maar tegen het einde van de lactatieperiode beginnen ze opgeslagen energie te gebruiken in plaats van de lichaamsenergie te verhogen, wat resulteert in een afname van de lichaamsmassa. De groeisnelheid van pups wordt gemaximaliseerd wanneer het nest klein is en de moeder planten eet met een hoger watergehalte. De jongen verdwijnen van hun moeder op de leeftijd van ongeveer 5 weken.
de seksuele activiteit van mannelijke vetzandratten wordt niet beïnvloed door weersomstandigheden, maar er is een correlatie tussen regenval en de seksuele activiteit van vrouwtjes, waarbij meer vrouwtjes seksueel actief zijn naarmate de hoeveelheid regen toeneemt. De reproductieve strategieën verschillen tussen de geslachten, met wijfjes die kleinere reeksen van ruimte rond hun hol gebruiken met adequate voedselbronnen om voor hun jongen te voorzien. Ondertussen, mannetjes bezetten Grotere thuis ranges die overlappen met meerdere vrouwelijke ranges, waardoor het potentieel om te paren met verschillende vrouwtjes. Vrouwtjes initiëren copulatie, en hebben stereotiepe gedrag voor het naderen van mannetjes, piepen en draaien om in te graven en schop zand naar het mannetje. Na deze vertoning, zal het vrouwtje lordosis vertonen, en het mannetje zal het vrouwtje over een reeks copulaties Berijden. Vaak zal een vrouwtje snel interesse verliezen, en zal bedreigen of agressief handelen naar het mannetje tussen de mounts.