videospelletjes hebben de verbeelding van de Amerikanen sinds de jaren 1970, met de introductie van zeer eenvoudige spellen. Hoewel de grafische kenmerken van deze basisprogramma ‘ s primitief waren in vergelijking met de complexe, veelzijdige spellen van vandaag, raakten veel kinderen, tieners en volwassenen al snel geboeid door dit nieuwe tijdverdrijf. Het werd al snel duidelijk dat videogames het potentieel hadden om een grote hoeveelheid tijd te consumeren, omdat de spelers herhaaldelijk probeerden te winnen. Vandaag, video game verslaving is erkend als een proces verslaving vergelijkbaar met compulsief gokken, waarbij de stormloop van het winnen wordt een van de belangrijkste motivaties voor het spelen.
In de begindagen van Videospellen waren de meeste spellen alleen beschikbaar op arcade-machines, die niet 24 uur per dag toegankelijk waren. Tegenwoordig zijn games een van de meest populaire functies van sociale netwerksites en kunnen ze bijna continu worden gespeeld op handheld-gameapparaten, pc ‘ s of smartphones. Videogames zijn veel uitgebreider geworden, met rijke alternatieve werelden, meerdere personages en ingewikkelde verhaallijnen. Introverte kinderen of tieners kunnen vinden dat ze kunnen voorkomen dat interactie met “echte”leeftijdsgenoten door in de eerste plaats met andere online spelers, in de gedaante van personages met ontzagwekkende geschenken en bevoegdheden.
wanneer Gaming een verslaving wordt
niet alle onderzoekers zijn het erover eens dat videogames een schadelijke of verslavende activiteit zijn. Veel mensen, waaronder ouders, geloven dat videogames de verbeelding vergroten, kinderen de kans geven om samen te werken en cognitieve vaardigheden aan te scherpen. Maar wanneer jongeren het grootste deel van hun tijd doorbrengen met het spelen van videogames ten koste van schoolwerk, lichaamsbeweging, familie-evenementen of sociale activiteiten, lijken de voordelen van gaming minder zeker.
Er is enige controverse over de vraag of videogaming een verslaving is die vergelijkbaar is met gokken, drugsmisbruik of alcoholisme.D
Psychology Today stelt dat de vergelijking tussen video gaming en gokken gebrekkig is, omdat er geen financiële belangen of materiële verliezen zijn betrokken bij video games. Het winnen van een video game vereist cognitieve vaardigheden en scherpe reflexen, terwijl het winnen bij gokken is een kwestie van geluk.
volgens WebMD kan videospelverslaving echter worden beschouwd als een soort stoornis in de impulsbeheersing.
de bron van de verslavende kwaliteit van gaming is nog onbekend, maar onderzoekers stellen voor dat het proces van het spelen en winnen van deze spellen kan leiden tot het vrijkomen van dopamine, een chemische stof in de hersenen die de stemming verhoogt en een stroom van energie geeft. Dopamine is dezelfde neurotransmitter die betrokken is bij andere verslavende activiteiten, zoals alcohol-of drugsmisbruik.in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, the definitive guide to psychiatric disease wordt Videogame addiction momenteel niet erkend als een verslavende stoornis. Maar een obsessieve preoccupatie met games ten koste van real-life activiteiten of verplichtingen deelt enkele kenmerken van verslavend gedrag. Hoe kan een ouder vertellen wanneer gaming is gestopt met eenvoudige entertainment en uitgegroeid tot een verslaving? Hier zijn een paar van de belangrijkste waarschuwingssignalen om op te letten:
- Slechte prestaties op school, werk of huishoudelijke taken als gevolg van een preoccupatie met gaming
- Verwaarlozing van andere hobby ‘ s of vriendschappen
- Een daling in de persoonlijke hygiëne of verzorging
- Onvermogen om grenzen te stellen op hoeveel tijd wordt besteed aan gaming
- Tekenen van prikkelbaarheid, angst, of boosheid bij gedwongen om te stoppen met gamen, zelfs voor een korte periode van tijd
- Het moet meer tijd besteden aan het spelen van spellen of speel meer intens in om op hetzelfde niveau van plezier
- Symptomen van lichamelijke of psychologische terugtrekking, zoals het verlies van eetlust, slapeloosheid, agitatie of emotionele uitbarstingen als het spel wordt weggenomen
- met behulp van videospelletjes als een manier om stressvolle situaties op het werk of op school te ontsnappen, of conflicten thuis
kinderen en tieners zijn niet de enigen die kwetsbaar kunnen zijn voor videospelverslaving. Volwassenen kunnen ook videospelletjes spelen voor uren in plaats van bezig te zijn met werkactiviteiten, hobby ‘ s na te streven of tijd te besteden aan hun partners of kinderen. Wanneer volwassenen niet langer in staat zijn om de hoeveelheid tijd die ze besteden aan video games te controleren, of wanneer hun banen of relaties beginnen te lijden als gevolg van video gaming, kunnen ze de grens van recreatie naar verslaving hebben overschreden.
populaire overtuigingen over Videospellen
Er zijn veel misplaatste overtuigingen en misvattingen over Videospellen. In sommige scholen van het denken, deze geautomatiseerde programma ‘ s zijn volledig negatief, het bevorderen van geweld, seksisme en sociale isolatie onder jongeren. Andere perspectieven houden dat videogames een waardevol hulpmiddel kunnen zijn voor onderwijs en karakterontwikkeling, waardoor kinderen de rollen van krachtige helden kunnen simuleren. In werkelijkheid hebben videogames zowel positieve als negatieve kenmerken, en het effect van het spelen van games hangt vaak af van de houding van de speler ten opzichte van games en het leven in het algemeen.
Parenting Science stelt dat de overtuigende kwaliteit van Videospellen niet te wijten is aan een verslavende reactie, maar aan een psychologisch fenomeen dat “flow” wordt genoemd.”Flow vindt plaats wanneer mensen zo ondergedompeld raken in een activiteit dat ze de tijd uit het oog verliezen. Elke boeiende activiteit – zelfs werk – of schoolprojecten-kan een gevoel van flow veroorzaken zodra een persoon wordt gevangen in het proces. Hoewel er niets per se mis is met ondergedompeld worden in een boeiende, educatieve game, kan dit proces veranderen in een dwang als de gebruiker niet in staat is om te stoppen, en als het tijd wegneemt van andere belangrijke activiteiten of relaties.
gezondheidsrisico ‘ s en-problemen
compulsief videogamen kan negatieve effecten hebben op een zich ontwikkelende geest of lichaam. Volwassen spelers, ook, kunnen last hebben van de gevolgen van uren doorgebracht zittend op de bank of aan een computer bureau. Hieronder worden enkele van de belangrijkste punten van zorg voor jongere spelers opgesomd:
- sedentaire levensstijl: uren achter een computer of voor een apparaat zitten kan een tol van het lichaam van een jongere vergen. Het gebrek aan lichaamsbeweging betrokken bij video gaming heeft geleid tot de volksgezondheid zorgen over gewichtstoename, slechte houding, en een verhoogd risico van type 2 diabetes in Amerika ‘ s kinderen en tieners.
- gebrek aan sociale betrokkenheid: Hoewel videospelletjes het aangaan met anderen in geautomatiseerde omgevingen vereisen, bereiden ze kinderen niet per se voor op de realiteit van het socialiseren met hun leeftijdsgenoten. Leren hoe om te communiceren met anderen in een real-world setting is een belangrijke sociale vaardigheid die kan worden verwaarloosd door mensen die te veel tijd gamen.
- problemen met concentratie en aandacht: er bestaat enige bezorgdheid dat de snelle bewegingen en snelle actie van videospelletjes een verlies van concentratie bij spelers bevorderen. Kinderen die veel tijd doorbrengen met het spelen van videogames kunnen minder geïnteresseerd raken in het lezen van boeken, bijvoorbeeld, wat meer gerichte, langdurige aandacht vereist.het vermijden van ontwikkelingstaken: adolescentie is een tijd van zelfontdekking en persoonlijke ontwikkeling. Om volwassen volwassenen te worden die de uitdagingen van het leven aan kunnen gaan, moeten tieners leren hoe ze pijnlijke emoties en lastige sociale ervaringen moeten confronteren. Wanneer op de juiste wijze gebruikt, fantasy roleplaying video games kunnen helpen kinderen leren en toe te passen waardevolle karaktereigenschappen die hen kunnen helpen in hun interacties met anderen. Maar wanneer video gaming wordt gebruikt als een ontsnappingsmechanisme, stelt het kinderen in staat om de ontwikkelingsuitdagingen van het opgroeien te vermijden.
- verhoogde agressie of geweld: kinderen en tieners die veel tijd besteden aan het spelen van videospelletjes die zich richten op gevechten, gevechten of geweld kunnen meer tekenen van agressie vertonen dan degenen die deze spellen niet spelen. Ouders moeten op de hoogte zijn van de inhoud van videogames, waarvoor een beoordelingssysteem geldt dat vergelijkbaar is met dat Voor films. De Entertainment Software Rating Board (ESRB) plaatst richtlijnen en ratings voor populaire games op basis van de leeftijd van de speler, evenals educatieve middelen voor ouders en ouderlijk spel controles.
- convulsies en repetitive stress injuries: the British Medical Journal (BMJ) publiceerde een artikel over de risico ‘ s van video gaming voor spelers met epilepsie of andere convulsies. De flikkerende graphics, lichten, en kleuren van video game displays kan leiden tot inbeslagname activiteit in sommige spelers. Er is ook bewijs dat dwangmatig spel spelen kan leiden tot repetitieve stress verwondingen van de polsen of handen.
hulp en behandeling zoeken
videogames hebben een enorme impact gehad-zowel positief als negatief — op de culturele attitudes, psychologische ontwikkeling en levensstijlkeuzes van zowel kinderen als volwassenen. Hoewel deze spellen kunnen worden gezien als een risico voor de fysieke of emotionele gezondheid van spelers, zijn ze ook gepromoot als effectieve educatieve instrumenten en zijn ze zelfs gebruikt voor fysieke of cognitieve revalidatie in klinische settings. Maar voor individuen die gevangen zijn geraakt in een cyclus van dwangmatig gamen, kunnen videogames destructief worden.De groeiende populariteit van Videospellen heeft een nieuw bewustzijn van het probleem van dwangmatig gamen gecreëerd, wat op zijn beurt heeft geleid tot de ontwikkeling van behandelingsprogramma ‘ s voor dit verslavende proces. Treatment for video game addiction richt zich op gedragstherapieën, zoals cognitieve gedragstherapie (CBT), die de cliënt wegleiden van de obsessieve gedachtepatronen en obsessieve gewoonten van verslaving. Groepstherapie is een waardevolle bron van motivatie en morele ondersteuning, vooral voor mensen die het contact met vrienden of leeftijdsgenoten hebben verloren als gevolg van hun spelverslaving. Familie of huwelijk counseling kan helpen bij het opleiden van dierbaren over de aandoening en het creëren van een stabielere thuisomgeving.
cliënten bij wie gelijktijdig depressie, angst, bipolaire stoornis of andere psychiatrische aandoeningen worden gediagnosticeerd, kunnen een medicatietherapie met antidepressiva of antidepressiva nodig hebben. Als drugsmisbruik een factor is, zal de cliënt medische detox gevolgd door gespecialiseerde behandeling voor drug-of alcoholmisbruik nodig hebben.
afhankelijk van de ernst van het verslavende gedrag en het gelijktijdig optreden van andere medische of psychiatrische aandoeningen, kan videospelverslaving op intramurale of poliklinische basis worden behandeld. Intramurale faciliteiten bieden 24-uurs Supervisie in een ondersteunende, gestructureerde omgeving, die gunstig kan zijn voor personen die niet in staat zijn geweest om hun video game gebruik te controleren. Poliklinische behandeling, die intensieve poliklinische programma ’s en gedeeltelijke hospitalisatie programma’ s (PHPs) omvat, biedt meer flexibiliteit voor personen die zich niet kunnen inschrijven voor de intramurale behandeling als gevolg van persoonlijke verantwoordelijkheden of die zeer gemotiveerd zijn om te herstellen van verslavend gedrag.
hulp vinden
vergeleken met andere verslavende stoornissen lijkt Videogame-verslaving misschien niet erg ernstig; echter, de ouders, partners en kinderen van mensen die verslaafd zijn aan videogames kunnen getuigen van de negatieve effecten van dit gedrag.Net als andere potentieel positieve activiteiten, video games hebben hun plaats in een gezond, goed afgerond leven, maar wanneer gaming begint te voorrang op school, werk, of relaties, het individu heeft professionele hulp nodig. Terwijl Amerikaanse Verslavingscentra Video Game verslavingen niet behandelt, zijn er nu behandelingsprogramma ‘ s beschikbaar in het hele land die deze nieuwe aandoening aanpakken en hoop bieden aan mensen die vrijheid zoeken van dwangmatig gamen.