Lloyd ‘ s of London wordt gecrediteerd als de entiteit die de term underwriting heeft bedacht. De Engelse verzekeringsmakelaar, die dateert uit de 17e eeuw, verzamelde individuen om dekking uit te geven voor risicovolle ondernemingen zoals zeereizen. In het proces, elke risiconemer schreef letterlijk zijn naam onder tekst beschrijven van de onderneming en het totale bedrag van het risico dat hij bereid was te accepteren in ruil voor een bepaalde premie. Dit werd later bekend als het overnemen van het risico.
hoewel de mechanica in de loop van de tijd is veranderd, blijft de acceptatie vandaag de dag een belangrijke functie in de financiële wereld. Het wordt gebruikt in verschillende sectoren, waaronder leningen, verzekeringen en Investeringen. Maar het heeft ook een belangrijke plaats in onroerend goed. Dit artikel legt uit wat underwriting is, en hoe het zich verhoudt tot deze industrie.
Key Takeaways
- Underwriting is het proces dat kredietverstrekkers gebruiken om de kredietwaardigheid van een potentiële klant te bepalen.de verzekeraar doet onderzoek om ervoor te zorgen dat aanvragers zich naar waarheid vertegenwoordigen en om een idee te krijgen van de financiën van de aanvrager.
- bij transacties in onroerend goed bepalen verzekeraars ook of de verkoopprijs van het onroerend goed voldoet aan de geschatte waarde.
- verzekeraars zorgen er ook voor dat er niemand anders op de titel staat, en of er gevaren zijn voor het pand als gevolg van natuurrampen zoals overstromingen of aardbevingen.
Wat is Underwriting?
Underwriting verwijst naar het proces dat kredietverstrekkers gebruiken om de kredietwaardigheid van een potentiële klant te bepalen. Het is een zeer belangrijk onderdeel van de financiële business, omdat het helpt bepalen hoeveel van een premie iemand zal betalen voor hun Verzekering, hoe eerlijke debetrentevoeten worden vastgesteld, en ook de prijzen voor beleggingsrisico.
naast het onderzoeken van de waarheidsgetrouwheid van de aanvraag van een individu, onderzoeken verzekeraars hoe riskant het zal zijn om aan die persoon te lenen of te verzekeren alvorens zaken te doen met die persoon of onderneming. Dus, in wezen, underwriting is de fact-checking en due diligence van de verzekeraar of de kredietgever van de kant alvorens enig risico.het U. S. Department of Housing and Urban Development (HUD) definieert underwriting als “het proces van het analyseren van een leningaanvraag om het bedrag van het risico te bepalen dat bij het verstrekken van de lening betrokken is; het omvat een overzicht van de kredietgeschiedenis van de potentiële kredietnemer en een beoordeling van de waarde van het onroerend goed.”
How Underwriters Work
de underwriter doet onderzoek om ervoor te zorgen dat aanvragers zich naar waarheid vertegenwoordigen en om een idee te krijgen van de financiën van de aanvrager. Voor onroerend goed transacties, underwriters bepalen ook of de verkoopprijs van het onroerend goed voldoet aan de geschatte waarde.
de verzekeraar is verantwoordelijk voor het bepalen van de kredietwaardigheid van de potentiële kredietnemer en het toekennen van een rating aan de potentiële kredietnemer. Deze rating, bepaald door credit scores van de drie belangrijkste kredietbureaus, vertegenwoordigt het vermogen van de aanvrager om de lening terug te betalen, het bedrag van de middelen die ze in reserve hebben, en hun arbeidsverleden.
Underwriting en Real Estate
wanneer een individuele of zakelijke entiteit financiering zoekt voor een vastgoedproject of-aankoop, wordt het kredietverzoek door een underwriter onderzocht om te bepalen hoeveel risico de kredietgever bereid is te aanvaarden. Deze typen verzekeraars mogen niet worden verward met effectenverzekeraars, die de aanbiedingsprijs van financiële instrumenten bepalen. Vastgoedverzekeraars houden rekening met zowel de grond als de kredietnemer.
kredietnemers moeten een taxatie van het onroerend goed laten uitvoeren. De underwriter bestelt de taxatie en gebruikt deze om te bepalen of de fondsen van de verkoop van het onroerend goed voldoende zijn om het geleende bedrag te dekken. Bijvoorbeeld, als een lener wil kopen van een huis voor $300.000 dat een taxatie acht ter waarde van $200.000, de verzekeraar is het onwaarschijnlijk dat de lening of, op zijn minst, een lening voor de volledige $300.000 goed te keuren.
Underwriters bestellen de taxatie en gebruiken deze om te bepalen of de middelen uit de verkoop van het onroerend goed voldoende zijn om het geleende bedrag te dekken.
Underwriters controleren ook andere factoren met de eigenschap. Dit omvat ervoor te zorgen dat er niemand anders op de titel, en of er eventuele gevaren voor het pand als gevolg van natuurrampen zoals overstromingen of aardbevingen.
bij de meeste vastgoedleningen wordt het onroerend goed zelf gebruikt als onderpand voor de opgenomen middelen. Over het algemeen gebruiken verzekeraars de debt-service coverage ratio (DSCR) om te bepalen of het onroerend goed in staat is om zijn eigen waarde af te lossen. Zo ja, de lening is een veiliger propositie, en de lening verzoek heeft een grotere kans om te worden aanvaard.