West Philadelphia verhoogd

het viaduct bestaat uit twee secties. Het veel grotere deel is een stalen constructie met 136 secties en hetzelfde aantal kolommen. Het gedeelte ten noorden van Spring Garden Street, aan de andere kant, bestaat uit een boogbrug met 30 bakstenen bogen, die zich halverwege uitstrekt tot 34th Street. Het viaduct heeft een dubbelsporig ontwerp en werd waarschijnlijk rond 1930 geëlektrificeerd. De westelijke baan is niet meer begaanbaar sinds de late jaren 1990.

Staalconstructiedit

Een van de stalen profielen.

de basisconstructie van de twee stalen profielen is een reeks ondersteunende frames (“portalen”) langs de route, waarop voor elk van de twee sporen een langsbundelpaar rust. De frames zijn ongeveer 10 meter hoog en worden afwisselend op ongeveer 11 meter en 14 meter van elkaar geplaatst, waarbij de paren dichter bij elkaar worden gebracht door middel van diagonale staafjes voor verstijving in de lengterichting en door middel van balken in de dwarsrichting.

verschillende langere overspanningen langs de route.

lokale omstandigheden vereisten echter op sommige plaatsen afwijkingen van dit schema. Waar bijvoorbeeld door kruising van wegen geen stalen dragers mogelijk waren, werd een reeks natuurstenen pilaren gebouwd. De bijbehorende overspanningen hebben vaak een overmaat aan lengte en zijn dan ofwel ontworpen als een dek truss of (voor grotere doorgangshoogtes) als een half-through plaatligger brug. Het langste gedeelte heeft een spanwijdte van 48 meter.

een aantal van deze lange overspanningen zijn gerelateerd aan de track lay-outs van 1903, maar de track lay-out is volledig veranderd sinds de Philadelphia verbeteringen in de jaren 1930. Daarom komen deze overspanningen niet altijd overeen met de moderne omstandigheden, zodat hun opstelling vanuit het oogpunt van vandaag soms heel willekeurig lijkt.

de kruising van de noordoostelijke Corridor aan het zuidelijke uiteinde.

andere uitzonderingen zijn de twee kruisingen van de sporen hieronder aan het einde van het viaduct. Sinds de verandering in de uitlijning van de onderstaande sporen, kruist het viaduct ze onder een zeer scherpe hoek, zodat de stalen steunen een hoek ten opzichte van het viaduct en evenwijdig aan de kruisende sporen.

Brick archesEdit

twee van de bakstenen bogen.

de boogbrug aan het noordelijke uiteinde is 320 meter lang en bestaat uit 30 bogen, elk met 9,1 meter open ruimte. Baksteen werd gebruikt voor het metselwerk, in tegenstelling tot de toen gebruikelijke praktijk van het PRR om bruggen zoveel mogelijk in natuursteen te bouwen. Dit maakte dit gebouw waarschijnlijk de langste bakstenen brug in de Verenigde Staten.

beton, natuursteen en bakstenen waren destijds beschikbaar voor de bouw van dit gedeelte. Omdat beton als onesthetisch werd beschouwd en waarschijnlijk te duur zou zijn geweest, viel de beslissing in het voordeel van metselwerk. Omdat natuursteen niet snel genoeg in de benodigde hoeveelheden kon worden verkregen, viel de keuze uiteindelijk op baksteen, hoewel het zeer arbeidsintensief was.

Bovenleiding

voor de bovenleiding werden de typische PRR-portaalmasten gebruikt, die tractie-elektriciteitsleidingen vervoeren aan de sterk verlengde bovenkant van de steunen. De masten zijn ofwel zijdelings aan de stalen kolommen van het viaduct gemonteerd of verankerd in de grond ernaast. Sinds de opheffing van de bovenleiding in de jaren tachtig lopen alleen de tractiekabels nog langs de High Line.