wetenschappelijk onderzoek is doorgaans gebaseerd op hoge ethische normen die zijn vastgesteld door onderzoekers in de academische wereld en onderzoeksinstellingen in de gezondheidszorg. Wetenschappelijke fraude, een daad van misleiding of verkeerde voorstelling van het eigen werk, schendt deze ethische normen. Het kan de vorm aannemen van plagiaat, vervalsing van gegevens en onverantwoordelijk auteurschap. Wetenschappelijke fraude wordt toegeschreven aan verkeerd gerichte pogingen om een hoog niveau van persoonlijk en professioneel succes te bereiken. Onderzoekers zo gevoelig plegen wetenschappelijke fraude in een zoektocht naar promotie, status, ambtstermijn, en het verkrijgen van onderzoeksbeurzen. Om wetenschappelijke fraude af te leiden, worden drie aanbevelingen voorgesteld: (1) socialiseren van potentiële Verpleegkundige onderzoekers in een sfeer waar intellectuele en professionele integriteit prevaleren; (2) hebben vastgesteld Verpleegkundige onderzoekers dienen als rolmodellen en mentoren die de neofyten onderzoeker kunnen onderwijzen over de ethiek van onderzoek, met inbegrip van wetenschappelijke fraude; en (3) benadrukken en belonen kwaliteit in onderzoek en publicaties, in plaats van kwantiteit.