William Hyde Wollaston

voor de Engelse filosofische schrijver, zie William Wollaston. William Hyde Wollaston (Londen, 6 augustus 1766-Londen, 22 December 1828) was een Engels scheikundige en natuurkundige die bekend is om zijn ontdekking van twee chemische elementen, palladium en rhodium, en voor de ontwikkeling van een manier om platinaerts te verwerken.. Wollaston was een teruggetrokken wetenschapper die nooit getrouwd was. Zijn zorgvuldige werk leidde tot vooruitgang op vele gebieden, waaronder kristallografie, optica en elektromagnetische verschijnselen. Zijn observatie van lijnen in het zonnespectrum legde de basis voor spectrale analyse, de basis voor de ontdekking van vele elementen en de vaststelling van de kwantumtheorie in de twintigste eeuw. Naast zijn ontdekkingen, heeft hij vele uitvindingen op zijn naam staan.hij werd geboren in East Dereham, Norfolk, als zoon van de priester-astronoom Francis Wollaston (1737-1815) en zijn vrouw Mary Farquier. Wollastons vader componeerde en publiceerde een sterrencatalogus op basis van zijn eigen waarnemingen. Wollaston was de tweede zoon en een van de 17 kinderen van de Wollastons.hij ging naar het Caius College in Cambridge, waar hij in 1787 een Master geneeskunde behaalde en in 1793 een doctoraat in de geneeskunde, waarna hij een fellow van het college werd. Tijdens zijn studie ontwikkelde hij een interesse in astronomie en was hij bevriend met enkele van de belangrijke Engelse astronomen van die tijd. Hij streefde ook naar chemie, kristallografie, metallurgie en natuurkunde.in 1789 verhuisde hij naar Bury St.Edmunds, waar hij een medische praktijk oprichtte. Hij was niet tevreden met het niveau van succes dat hij daar bereikte, en in de hoop zijn kansen op een medische carrière te verbeteren, verhuisde hij naar Londen en solliciteerde naar een positie in het St.George ‘ s Hospital. Een andere arts werd echter bekroond met de post, en dit tempte zijn enthousiasme voor de geneeskunde, die hij vervolgens verliet ten gunste van andere bezigheden.Wollaston werd in 1793 verkozen tot lid van de Royal Society of London.in 1801 publiceerde Wollaston experimenten waaruit hij concludeerde dat de elektriciteit uit een galvanische batterij identiek is aan die uit wrijving, waarbij de twee typen alleen verschillen in intensiteit (spanning) en hoeveelheid (sterkte van de stroom).het jaar daarop ontdekte hij in experimenten met prisma ‘ s het bestaan van donkere lijnen in het spectrum van de zon. Hij merkte op dat deze lijnen wijzen op de afwezigheid van bepaalde kleuren in zonlicht. De lijnen worden vandaag Fraunhoferlijnen genoemd, naar Joseph von Fraunhofer, de wetenschapper die de eerste gedetailleerde analyse van hen 15 jaar later uitvoerde. De Betekenis van deze ontdekking zou moeten wachten tot het onderzoek van Gustave Kirchhoff en Robert Bunsen 60 jaar later.in 1803 ontdekte Wollaston het metaalelement palladium en een jaar later het nauw verwante element Rhodium.Wollaston werd in 1806 secretaris van de Royal Society.in de Bakerian lecture van 1812 probeerde Wallaston moleculaire modellen te construeren op basis van kristallijne structuur. In 1813 vond hij een rekenliniaal uit om chemici te helpen de hoeveelheden van verschillende chemicaliën te berekenen die met elkaar gecombineerd zullen worden.Wollaston werd benoemd tot tijdelijk president van de Royal Society in 1820 nadat de vorige president, Sir Joseph Banks, overleed en werd datzelfde jaar opgevolgd door Sir Humphrey Davy. Wollaston schreef in totaal 30 memoires die werden gepubliceerd door The society, en een aantal andere die werden gepubliceerd in andere tijdschriften.in 1822 ontdekte Wollaston dat de kubieke kristallen die gevonden werden in zwavelverbindingen van ijzer en waarvan men dacht dat het ijzerpyriet was, titaan bevatten.

Wollaston begon te lijden aan aanvallen van tijdelijke blindheid, waardoor de linkerhelft van de beelden werd uitgewist. Dit kan het begin zijn geweest van de ziekte die zijn leven vier jaar later nam.in zijn laatste jaar realiseerde Wollaston zich dat hij niet lang zou overleven. Hij dicteerde enkele memoires die postuum werden gepubliceerd. Hij liet 1000 pond na aan de Royal Society, waarvan de interesse moest worden toegepast om wetenschappelijke experimenten aan te moedigen, en wordt periodiek toegekend onder de naam Wollaston Medal.hij slaagde er ook in om in zijn laatste dagen een aantal artikelen te publiceren, waaronder een waarin hij de grootte van de ster Sirius probeert te schatten op basis van schattingen van zijn Afstand tot de aarde berekend op basis van de jaarlijkse parallax, en op basis van een vergelijking van de helderheid van Sirius en de zon. Hij concludeerde dat Sirius 3,7 keer zo groot was als de zon.hij was te ziek om zijn laatste Bakeriaan in 1828 af te leveren en dicteerde het aan zijn vriend Henry Warburton, die het op 20 November voorlas.Wollaston werd aangesteld als lid van de Royal Astronomical Society vlak voor zijn dood en gaf hen uit dankbaarheid een telescoop die van zijn vader was geweest.op zijn sterfbed merkte een van de aanwezigen op dat het onwaarschijnlijk was dat Wollaston op de hoogte was van wat er om hem heen gebeurde, maar Wollaston gaf toen een teken om hem een vel papier en potlood te laten brengen, waarop hij verschillende nummers en hun som invoerde.hij overleed op 22 December 1828, en een autopsie onthulde de oorzaak als een hersentumor. Hij is nooit getrouwd en heeft geen kinderen achtergelaten.in de late jaren 1790 vormde Wollaston een partnerschap met Smithson Tennant, een bekende van vele jaren, om platinametaal te zuiveren in een vorm die gevormd en gebruikt kon worden in de industrie. Omdat platina een hard metaal is dat reageert met zeer weinig andere stoffen, probeerden chemici het te gebruiken om smeltkroezen te vormen waarin ze hun chemische analyses konden uitvoeren.Tennant had een zwarte poederachtige stof onderzocht die na een onzuivere vorm van platina was opgelost in aqua regia. Hij ontdekte dat het zwarte poeder bestond uit twee metalen, die hij Iridium en Osmium noemde.

na het neerslaan van platina uit zijn oplossing in aqua regia door toevoeging van ammoniumchloride bleef enig materiaal in oplossing. Wollaston moest dit materiaal onderzoeken. Door een zorgvuldige chemische analyse toonde Wollaston aan dat het uit verschillende metalen bestond, waarvan er twee nieuwe elementen waren. Een van deze, palladium, noemde hij naar de asteroïde Pallas. De andere, rhodium, noemde hij naar de rode kleur van een van zijn zouten.door een formele memorie de aandacht te vestigen op de methoden waarmee hij palladium ontdekte, zou Wollaston gedwongen zijn enkele van de processen te onthullen waarmee hij platina zuiverde, waarvan zijn bedrijf en dat van zijn partner afhingen. Wollaston koos er daarom voor om zijn ontdekking aan te kondigen door in het voorjaar van 1803 een circulaire te publiceren waarin hij de verkoop van het metaal, dat hij “Nieuw zilver” noemde, adverteerde in de winkel van ene Mr Foster, in Soho, Londen. De chemicus Richard Chenevix, die hiervan hoorde, verkreeg kort daarna een monster en na een zorgvuldige analyse, stelde vast dat de dichtheid van het metaal de helft was van die van platina. Omdat hij niet wilde toegeven dat er een nieuw element was ontdekt, concludeerde hij ten onrechte dat het metaal een amalgaam was van Mercurius en platina.Wollaston publiceerde pas in 1805 een verslag van zijn ontdekking. In dit verslag toont hij duidelijk aan dat palladium een element is met verschillende chemische eigenschappen.

identiteit van galvanische en statische elektriciteit

in 1820 voerde Wollaston experimenten uit op basis van de ontdekking van Orsted dat een kompasnaald wordt bewogen door een draad met een elektrische stroom. Terwijl Wollaston probeerde een elektromotor te maken gebaseerd op dit fenomeen, was hij niet succesvol, en de prestatie werd overgelaten aan Michael Faraday, die erin slaagde. Toen Faraday zijn ontdekking publiceerde, maakten Wollaston en Humphrey Davy bezwaar tegen Faraday ’s verzuim om Wollaston’ s eerdere onderzoeken te vermelden, maar Faraday toonde later aan dat zijn werk niet gebaseerd was op Wollaston ‘ s onderzoek. De controverse genereerde slechte gevoelens onder deze wetenschappers voor een tijd, maar de resolutie liet Faraday in een sterkere positie als uitvinder van de eerste elektromotor.

andere uitvindingen

Wollaston vond ook de camera lucida uit (1807), die een duidelijker beeld produceerde dan zijn voorganger, de camera obscura, en door kunstenaars kon worden gebruikt om beelden te traceren. Hij bedacht ook de reflecterende goniometer (1809), die de reflectie van licht van de gezichten van kristallen gebruikte om de hoeken te meten die ze met elkaar maken. Deze metingen zijn belangrijk omdat de kristalstructuur van een mineraal gerelateerd is aan zijn moleculaire structuur. Met deze methode kon hij metingen doen op kristallen zo klein als een vijftigste van een inch doorsnede. Wollaston vond ook een gevoelig instrument uit dat hij de differentiaalbarometer noemde, waarvan na zijn dood een verslag werd gepubliceerd. Wollaston publiceerde pas in 1828 een verslag van zijn methoden om zuiver platina te isoleren.hoewel Wollaston tijdens zijn leven werd erkend als een belangrijke wetenschapper, bereikte Wollaston niet de status van een huiselijk woord, zoals sommige wetenschappers met vergelijkbare prestaties. Zijn naam is verbonden aan het mineraal wollastoniet, bekend bij mineralogen en degenen die het mineraal voor commerciële doeleinden produceren, maar niet aan het grote publiek.Wollaston was echter een meester in de chemische analyse, en dit stelde hem in staat om twee elementen te ontdekken, die hij de eer had te benoemen, en om het bestaan van titanium vast te stellen in een vorm waarin het oorspronkelijk werd aangezien voor veel minder waardevolle substantie.Wollaston was een uitvinder en een nauwgezet onderzoeker, wiens analyse licht werpen op vele gebieden, waaronder kristallografie, optica en elektromagnetische verschijnselen. Zijn methodologie, eenmaal onthuld, was transparant, en kon gemakkelijk worden gedupliceerd. Zijn observatie van de lijnen in de spectra van de zon legde de basis voor spectrale analyse, de basis voor de ontdekking van vele elementen en voor de vaststelling van de kwantumtheorie in de twintigste eeuw.Wollaston was een enigszins teruggetrokken persoon, die zich vaak terugtrok in zijn laboratorium, dat als een volledig private ruimte buiten het zicht van het publiek werd gehouden. Een voorproefje van het soort privacy dat Wollaston genoot wordt onthuld door de volgende anekdote. Een gast liep per ongeluk Wollaston ‘ s laboratorium binnen, en toen de inbraak werd ontdekt, Wollaston liet zijn gast de oven die hij gebruikte in zijn onderzoeken, zeggen dat het zowel de eerste als de laatste keer dat zijn gast het zou zien.

Honors

• Fellow of the Royal Society, 1793.
  • secretaris, 1804-1816.de voorzitter, kort in 1820.Royal Medal, 1828.

herdenking

• de Wollaston-medaille is naar hem vernoemd.
• het ketensilicaat mineraal wollastoniet is naar hem vernoemd.Wollaston Lake in Saskatchewan (Canada) is naar hem vernoemd.

zie ook

• kristallografie
• Michael Faraday
• optica
• Palladium
• Platinum
• Rhodium
• wollastoniet

noten

• Thomson, Thomas. 1830. De geschiedenis van de chemie. London: Henry Colburn and Richard Bentley. 1:247-250.
• Wilson, George. 1862. Religio Chemici: Essays. Londen: Macmillan and Co. 253-304.Drake, Daniel, and Lundsford P. Yandell (eds.). 1847. The Western Journal of Medicine and Surgery. 7: 170-172
• Royal Society of London. 1833. Abstracts of the Papers Printed in the Philosophical Transactions of the Royal Society of London Londen van 1800 tot 1830. 2v. Londen: Royal Society.

alle links opgehaald op 4 oktober 2020.

• Rhodium en Palladium gebeurtenissen rond hun ontdekkingen