Wortelboorder (Prionus laticollis)

de enorme omvang van de vrouwelijke Wortelboorderkevers en de felle kaken van het kleinere mannetje geven deze soort een helaas bedreigend uiterlijk voor de mens.

bijgewerkt: 01/26/2021; geschreven door Staff Writer; Content ©www.InsectIdentification.org

deze boskever bevindt zich in het oosten van het continent. De ‘hals’ van de Wortelboorder met brede hals is vrij breed en heeft kleine stekels langs de zijkanten. Het lichaam is zwart, maar het kan er ook donkerbruin uitzien. In schril contrast met de donkere bovenaanzicht is de buikzijde van het achterlijf geel. Vrouwtjes zijn mammoet groot. Ze zijn meer dan twee keer groter dan mannetjes en door hun gewicht kunnen ze niet vliegen, ook al hebben ze vleugels. In feite is dit geslacht even groot (in gewicht) als neushoornkevers. Het kleinere mannetje kan vliegen, zij het luidruchtig. Mannetjes hebben grote mandibels waardoor hun kaken eruit zien alsof ze een vreselijke beet kunnen leveren. Typisch, mannelijke kevers reserveren gebruik van deze kaken voor territoriale gevechten met andere mannetjes.
Wortelboorders met brede hals zijn het meest actief in de zomermaanden en kunnen op boomstammen of de bosbodem kruipen. Vrouwtjes zetten bevruchte eitjes in de zachte aarde met behulp van een spuit-achtige legboor. De eitjes komen uit en de larven blijven dieper graven in de grond om hun voedselbron te vinden: wortels van bomen en struiken. Ze blijven zich tegoed doen aan bomen terwijl ze groeien, en consumeren jarenlang de binnenste schors en het weefsel voordat ze in de zomer als volwassenen verschijnen. Kijk voor de breed-hals Wortelkever in de buurt van bossen en bossen hoewel het is gezien kruising parkeerplaatsen tussen habitats. Als dit type kever een huis heeft gemaakt in de buurt van gebouwen, wordt het aangetrokken door lichten ‘ s nachts en heeft een neiging om ramen te raken die licht reflecteren met een luide knal.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.