veel historisch gemarginaliseerde groepen hebben de mogelijkheid om de wreedheden die hen worden aangedaan aan te pakken. Bijvoorbeeld, Joodse mensen praten nog steeds over de Holocaust. De nazi ‘ s doodden miljoenen Joden van 1941-1945. Niemand mag dat ooit vergeten. Alle rassen, etniciteiten en culturen moeten hun verleden onthouden om een herhaling van de verschrikkelijke gebeurtenissen te voorkomen. Alle groepen hebben dit vermogen – behalve zwarte mensen.de dood van Ahmaud Arbery, Breonna Taylor, George Floyd en andere ongewapende zwarte mannen en vrouwen door de handen van de politie of blanke burgerwachten hebben racisme centraal gesteld. Bovendien hebben ongelijkheden in de gezondheidszorg, huiseigendom, werkloosheid en stemmen zwarten economisch, sociaal, mentaal en spiritueel onderdrukt. Maar omdat zwarten de enige groep zijn die het verhaal niet mag controleren, is de vraag: “wie wel?”
verklaren racisme, of ras-splaining, is nu een miljard-dollar industrie voornamelijk gerund door blanken. Eens te meer hebben corporate Amerika en andere opportunisten een zonde genomen die zij creëerden en die gebruikt in een melkkoe op de rug van zwarte mensen. Hoe wordt dit steeds weer gedaan?:
- Co-opteren van een zwart deel zonder verbintenis. In Amerika worden de meeste problemen die van invloed zijn op zwarte mensen niet serieus genomen, tenzij een blanke persoon wordt beïnvloed of betrokken. Zodra blanken een zwarte beweging” ondersteunen”, wordt het” legitiem”, maar vaak tegen een prijs. Bijvoorbeeld, de Black Lives Matter beweging heeft miljoenen dollars opgehaald voor democratische doelen, maar de Democraten hebben de beweging niet volledig omarmd-zelfs niet na hun conventie.
- kapen het verhaal. Blanken maken de regels van betrokkenheid en de regels voor protest. Dus als we protesteren, wordt ons altijd verteld dat ons wat, ons waarom, ons hoe, onze tijd en/of onze plaats verkeerd is. Als gevolg hiervan kapen blanken meestal het verhaal om ” het record recht te zetten.”Zodra ze je verhaal beheersen, doden ze je beweging.
- draaien naar een ander verhaal. Nadat het verhaal is gekaapt, is het doel om dat verhaal te draaien naar iets dat hun eigen tevreden stelt. Bijvoorbeeld, toen Colin Kaepernick knielde tijdens het volkslied om te protesteren tegen politiegeweld, verschoof het verhaal al snel van politiegeweld naar respectloosheid voor de Amerikaanse vlag. Bijgevolg, veel “vergeten” waarom zwarten protesteerden in de eerste plaats. Blanken gebruiken ook taal om het gesprek te verschuiven van racisme naar meer algemene termen, zoals cultuur of kwetsbaarheid, om de effecten van hun zonde te verdunnen.
- Gebruik Zwart Amerika om het nieuwe verhaal te maken. Corporate America betuttelt Zwart Amerika door te vragen wat het kan doen om te helpen. Deze informatie helpt om het nieuwe verhaal te maken. Ze verwijzen naar zwarte cultuur, token zwarte vrienden, en citeren Martin Luther King om toe te geven aan zwarte mensen terwijl ze spreken met blanke mensen. Vergeet niet, het verhaal is voor blanke mensen, niet zwarte mensen. En als het publiek vooral Blank is, is zwart Amerika niet nodig. Hoe dan ook, het gaat erom dat blanken zich op hun gemak voelen, niet schuldig, of verantwoordelijk.
- Cash in. Blanke “race experts” gebruiken hun nieuwe verhaal om geld in op de rug van zwart Amerika. Zwarten geven de antwoorden, blanken krijgen betaald. Klinkt dat bekend? Deze mensen reizen rond hustling hun boeken, programma ‘ s en spreekbeurten voor economisch gewin en “expert” status op onze kosten. Dit is een effectief businessmodel voor “experts”, maar doet zwarte mensen pijn. (Zie ” het loon van wakker.”) Er zijn zoveel mensen die al jaren hard werken op dit gebied. Maar deze krijgers werden toen genegeerd en ze worden nu omzeild ten gunste van opportunisten.
De” co-opt and kill ” methode heeft zwarte bewegingen al tientallen jaren gedood. De meeste bewegingen beginnen met goede bedoelingen. Dan infiltreren geld en krachten van buitenaf vaak om die bewegingen op een zijspoor te zetten of te vernietigen. We moeten collectief investeren in onze gemeenschappen zodat we niet volledig afhankelijk zijn van invloeden van buitenaf. Dit geeft ons de mogelijkheid om ons verhaal te vertellen. Dat betekent niet dat we niemand verwelkomen die mee wil doen aan onze strijd tegen racisme. Hoe meer hulp, hoe beter. We vragen je om mee te vechten, niet om het over te nemen en op onze rug te incasseren.