nasi lekarze Onkologii Care często pytają się o opinię na temat różnych suplementów, w tym powszechnych i niezbyt częstych przeciwutleniaczy: witaminy C, witaminy E, beta-karotenu, N-acetylocysteiny (NAC) i glutationu, aby wymienić tylko kilka. Co zrozumiałe, nowo zdiagnozowani pacjenci z chorobą nowotworową oraz ich przyjaciele i rodzina często rozpoczynają Głębokie poszukiwania wszystkiego, co można zrobić, aby wspierać zdrowie i funkcjonowanie układu odpornościowego. A dlaczego nie przeciwutleniacze? Stały strumień mediów i producentów suplementów powiedział nam od dziesięcioleci, że przeciwutleniacze oferują panaceum korzyści zdrowotnych. I słusznie, lekkie wyszukiwanie w Internecie może łatwo prowadzić do artykułów reklamujących zalety przeciwutleniaczy. Rachunek: mogą pomóc w walce z moim rakiem, a co najmniej nie mogą zaszkodzić. Prawda?
skąd pomysł, że antyoksydanty są dobre?
w 1972 roku Denham Harman, luminarz w dziedzinie biologii wolnych rodników, zaproponował mitochondrialną teorię starzenia. To idzie tak: Wewnątrz każdej komórki mitochondria są centrum metabolizmu oksydacyjnego, a zatem głównym źródłem wytwarzania wolnych rodników w organizmie. Wolne rodniki wytwarzane z mitochondriów wytrącają kaskadę uszkodzeń otaczających mitochondriów, lipidów, węglowodanów, a nawet jądrowego DNA. Komórka może naprawić większość tego uszkodzenia, ale z czasem komórka powoli traci zdolność do nadążania za uszkodzeniem wywołanym przez wolne rodniki, a powstałe uszkodzenie sieci jest bliższą przyczyną starzenia.
proste i intuicyjnie uwodzicielskie założenie zrodziło się z teorii Harmana: wolne rodnikowe przeciwutleniacze hartujące powinny spowalniać starzenie i zapobiegać chorobom. Ta pozornie niewinna przepowiednia zawstydziła pokolenie biologów molekularnych. W ciągu ponad czterdziestu lat, które nastąpiły po przewidywaniach Harmona, naukowcy wprowadzili przeciwutleniacze do kultur komórkowych, myszy, szczurów, małp i ludzi, starając się udowodnić, że spowalniają starzenie i zapobiegają chorobom.
pomimo ich najlepszych starań, aby udowodnić, że jest inaczej, z dziesięcioleci badań nad przeciwutleniaczami i starzeniem się wyłonił się zdecydowany konsensus: po prostu nie działają. Mogą one korygować niedobory żywieniowe i / lub być może nadać niewielki efekt ochronny przed niektórymi chorobami, ale nie robią nic, aby przedłużyć żywotność—co gorsza, istnieją dowody sugerujące, że mogą nawet promować niektóre choroby. Jednak prawie pół wieku bezwładności i miliardowy przemysł suplementów, który wyrósł z prognozy Harmona, udało się nadal podtrzymywać przekonanie, że przeciwutleniacze są dobrze wiosną zdrowia. (Nie mylić pokarmy zawierające przeciwutleniacze i suplementy przeciwutleniające. Większość wysokiej jakości żywności zawiera duże ilości naturalnych przeciwutleniaczy, a dobra dieta okazała się bardzo korzystna.)
badania zaczęły podważać wiele założeń dotyczących przeciwutleniaczy
ogólne założenie, że przeciwutleniacze spowalniają starzenie się i zapobiegają chorobie, zostało po raz pierwszy poważnie zakwestionowane w dużym badaniu w 1994 r., które następowało po palaczach przyjmujących ogromne dawki przeciwutleniacza beta-karotenu. Oszałamiający wynik: palacze przyjmujący beta-karoten mieli 18% zwiększone ryzyko zachorowania na raka płuc. Ponieważ naukowcy nadal byli podrapani po głowach o mylącym wyniku, próba dwa lata później została zatrzymana wcześnie po odkryciu, że wykazano, że Wysokie dawki beta-karotenu i retinolu zwiększają ryzyko zachorowania na raka płuc o 28 procent u palaczy i pracowników narażonych na działanie azbestu. A te wczesne badania nie okazują się być przywry: badanie z 2011 r. z udziałem ponad 35 500 mężczyzn powyżej 50 roku życia wykazało, że duże dawki witaminy E zwiększyły ryzyko raka prostaty o 17 procent.
przeciwutleniacze i terapia nowotworowa
powyższe badania podkreślają trend badań sugerujący, że przeciwutleniacze mogą przyczyniać się do występowania niektórych nowotworów w określonych warunkach i mogą uczynić raka bardziej agresywnym, gdy wystąpi. Jednak seria badań wywołała bardziej bezpośrednie zaniepokojenie praktykujących onkologów: ponieważ tradycyjne standardowe terapie opieki, takie jak radioterapia i chemioterapia, zabijają komórki nowotworowe poprzez wytwarzanie wolnych rodników, być może pacjenci przyjmujący przeciwutleniacze negowali lub zmniejszali efekty leczenia raka. Jednak pomimo wielu badań na początku lat 2000 – zarówno obserwacyjnych, jak i randomizowanych kontrolowanych badaniach-nie pojawił się jasny konsensus co do wpływu przeciwutleniacza na standardowe terapie. Badania osiągnęły wiele różnych wniosków, niektóre wykazały poprawę przeżycia i statusu, a inne zmniejszenie przeżycia. Najprawdopodobniej wspólne przeciwutleniacze, podane w normalnych dawkach, są po prostu słabe, aby przezwyciężyć silne skutki promieniowania i chemioterapii.
tląca się debata na temat przeciwutleniaczy i raka została ponownie rozpalona w 2012 roku, kiedy laureat Nagrody Nobla i były szef NCI, James Watson, wypowiedział się na temat zagrożenia antyoksydantami w raku, pisząc recenzję zatytułowaną Oxidants, antioxidants and the current nieuleczalność przerzutowych nowotworów, twierdząc, że praca jest „jego najważniejszą pracą od czasu podwójnej helisy.”Jego objawienie, po części, było twierdzenie, że przeciwutleniacze mogą udaremnić większość terapii nowotworowych, jeśli nie wprost powodując raka, zapobiegając napędzanej mitochondriami kaskadzie apoptotycznej wyzwalanej przez wolne rodniki. „Tak długo, jak byłem skupiony na zrozumieniu i leczeniu raka (prowadziłem kurs na temat raka na Harvardzie jesienią 1959), osoby o dobrych intencjach spożywały antyoksydacyjne suplementy diety jako środki zapobiegające rakowi, jeśli nie rzeczywiste terapie. W świetle ostatnich danych silnie sugerujących, że wiele z późnego stadium raka nieleczalności może wynikać z jego posiadania zbyt wielu przeciwutleniaczy, nadszedł czas, aby poważnie zapytać, czy stosowanie przeciwutleniaczy znacznie bardziej prawdopodobne przyczyny niż zapobiega rakowi.”Watson kontynuuje:” przeciwutleniające suplementy diety niszczące wolne rodniki mogły spowodować więcej nowotworów, niż zapobiegły.”
seria badań w latach następujących po objawieniu Watsona zdawała się potwierdzać jego twierdzenie. Badanie z 2015 r. opublikowane w Science Translational Medicine przyjrzało się czerniakowi, ponieważ wskaźniki rosną, a rak jest wrażliwy na działanie wolnych rodników. Podawali przeciwutleniacz N-acetylocysteinę (NAC) myszom, które zostały wyhodowane tak, aby były podatne na czerniaka w dawce zgodnej z tym, co ludzie zwykle spożywają w suplementach. Chociaż leczone myszy nie rozwinęły więcej guzów skóry niż myszy kontrolne, rozwinęły dwa razy więcej guzów w węzłach chłonnych, co jest cechą charakterystyczną rozprzestrzeniania się raka. Kiedy naukowcy dodali NAC lub formę witaminy E do hodowanych ludzkich komórek czerniaka, ponownie wykazali, że przeciwutleniacze poprawiły zdolność komórek do migracji i inwazji pobliskiej błony.
pojawiły się dodatkowe dowody wskazujące na niebezpieczeństwo antyoksydantów nowe klasy terapii generujących wolne rodniki. Badanie, które pojawiło się bezpośrednio przed pracą Watsona, przekonująco pokazało znaczenie apoptozy wywołanej wolnymi rodnikami, stwierdzając, że „pierwszy w swojej klasie” antynowotworowy mitochondrialny lek elesklomol zabija komórki nowotworowe poprzez promowanie generowania ROS. Gdy te powstałe wolne rodniki zostały zneutralizowane poprzez jednoczesne podawanie przeciwutleniacza N-acetylocysteiny, preferencyjne zabijanie komórek nowotworowych ustaje. Niepowodzenie elesklomolu w wytwarzaniu apoptozy w komórkach nienowotworowych prawdopodobnie wynika z z natury niższego poziomu ROS generowanego przez normalne mitochondrialne mechanizmy transportu elektronów.
krytycznie rzecz biorąc, opracowuje się wiele nowych terapii, które obniżają poziom glutationu w komórkach nowotworowych, czyniąc je bardziej wrażliwymi—nie jest jasne, w jaki sposób przeciwutleniacze wpłyną na tę nową klasę leków i terapii.
obraz pozostaje mętny
chociaż nie ma przytłaczającego konsensusu, że przeciwutleniacze przyjmowane podczas leczenia raka doprowadzą do gorszych wyników istniejące dowody rzucają wystarczająco dużo czerwonych flag, aby uzasadnić ostrożność. Niewiele wiadomo o działaniu przeciwutleniaczy w odniesieniu do wielu nowych metabolicznych i immunoterapii. Należy wziąć pod uwagę, że terapie wspomagające, takie jak dieta ketogeniczna, tlen hiperbaryczny i protokół opieki onkologicznej, są również proponowane do pracy poprzez wyzwalanie stresu oksydacyjnego w komórkach nowotworowych, jednocześnie zmniejszając zdolność komórek nowotworowych do wytwarzania wewnętrznych przeciwutleniaczy. Nie jest nierozsądne kwestionowanie stosowania przeciwutleniaczy jednocześnie z tymi terapiami-zwłaszcza biorąc pod uwagę, że mają tendencję do generowania znacznie łagodniejszego stresu oksydacyjnego niż tradycyjne terapie nowotworowe, a zatem przeciwutleniacze mogą mieć zdolność do wpływania na wyniki w większym stopniu. W rzeczywistości istnieją dowody podkreślające ten wątły związek. Wykazano, że niektóre leki w protokole opieki onkologicznej działają poprzez indukowanie stresu oksydacyjnego w komórkach nowotworowych. Zarówno doksycyklina, jak i metformina mają działać poprzez indukowanie niedopuszczalnego wzrostu wolnych rodników w już oksydacyjnych komórkach macierzystych raka, jednocześnie hamując czynnik transkrypcyjny o nazwie STAT3, który komórka nowotworowa reguluje w celu wytworzenia wewnętrznych, adaptacyjnych przeciwutleniaczy-coś w rodzaju uderzenia jeden-dwa. Badanie 2017 wykazało, że dodanie silnego przeciwutleniacza N-acetylocysteiny było w stanie anulować efekt terapeutyczny doksycykliny w mysim modelu glejaka.
„zaczynamy się uczyć, że mogą istnieć złe komórki nowotworowe, które wydają się bardziej korzystać z przeciwutleniaczy niż normalne komórki”, powiedział Sean Morrison z University of Texas Southwestern Medical Center, którego laboratorium bada wpływ przeciwutleniaczy na komórki nowotworowe. „Osobiście, z wyników, które widzieliśmy, unikałbym uzupełniania mojej diety dużymi ilościami przeciwutleniaczy, gdybym miał raka.”
Martin Bergö, Ph.d., z Uniwersytetu w Göteborgu w Szwecji, powiedział, że był bardzo zaniepokojony agresywnym marketingiem przeciwutleniaczy dla pacjentów z rakiem. Dane zdecydowanie sugerują, że stosowanie przeciwutleniaczy „może być naprawdę niebezpieczne w raku płuc i czerniaku, a być może w innych nowotworach” – powiedział. „A ponieważ nie ma mocnych dowodów na to, że przeciwutleniacze są korzystne, pacjentów z rakiem należy zachęcać do unikania suplementów po postawieniu diagnozy.”
Doradca Naukowy ds. Onkologii, Thomas Seyfried Z Boston College dzieli się osadami Morrisona i Bergö. „Po co podawać przeciwutleniacze pacjentom z chorobą nowotworową? Działa całkowicie przeciwny do metabolicznych interwencji terapeutycznych.”
rzeczywiście, ogólna idea, że stres oksydacyjny może być jedną z największych podatności na raka i że przeciwutleniacze, zarówno egzogenne (przyjmowane doustnie lub przez IV), jak i endogenne (wytwarzane wewnątrzkomórkowo), mogą stanowić cienką zasłonę ochrony, która może być ukierunkowana terapeutycznie, również okazuje się prawdą w przypadku pojawiającej się klasy immunoterapii. Nowe badania wykazały, że poprzez redukcję wewnątrzkomórkowego glutationu, „głównego przeciwutleniacza” komórki, można zwiększyć efekt immunoterapii zabijającej komórki. Autorzy najnowszych badań stwierdzają: „Hamujący wpływ raka na metabolizm komórek T został dobrze ugruntowany, ale metaboliczny wpływ immunoterapii na komórki nowotworowe jest słabo poznany. Tutaj opracowaliśmy adopcyjny protokół immunoterapii oparty na komórkach T CD4+, który był leczniczy dla myszy z wszczepionymi guzami jelita grubego. Przeprowadzając profilowanie metaboliczne guzów, pokazujemy, że adoptywna immunoterapia głęboko zmieniła metabolizm guza, powodując zubożenie glutationu i akumulację reaktywnych form tlenu (ROS) w komórkach nowotworowych.”
no i co teraz?
w ciągu ponad czterdziestu lat od zaproponowanej przez Harmana mitochondrialnej teorii starzenia opartej na wolnych rodnikach dowiedzieliśmy się, że biologia wolnych rodników jest z pewnością bardziej złożona niż pierwotnie doceniano. Chociaż nie ma wątpliwości, że wolne rodniki są destrukcyjne dla komórki, pojawiające się dowody sugerują, że mitochondrialne wolne rodniki mogą być również ważnym systemem sygnałowym, nakazującym DNA w mitochondriach wytwarzanie białek mitochondrialnych. Biologia wolnych rodników i jej ostateczna rola w starzeniu się jest wciąż nierozwiązaną nauką, o której jeszcze nie zdecydowano.
jednak związek przeciwutleniaczy z rakiem, choć wciąż mętny, wydaje się przechylać w kierunku nuty ostrożności, jeśli chodzi o włączenie przeciwutleniaczy do terapii nowotworowej. Chociaż niewiele, jeśli jakakolwiek korzyść kiedykolwiek została udowodniona, dowody wskazujące na ich użycie wymagają uwagi. Ostrożnym podejściem byłoby unikanie wysokich dawek przeciwutleniaczy podczas leczenia raka. Bardzo ostrożnym podejściem byłoby całkowite uniknięcie suplementów przeciwutleniających. Rzeczywiście, większość dietetyków zgadza się, że wystarczy mikroelementów można uzyskać―i we właściwych proporcjach―z dobrej diety.
Some common antioxidants:
Vitamin E, selenium, zinc, N-acetylcysteine, glutathione, Vitamin C (low dose only—high doses administered by IV are oxidative), and beta-carotene
https://www.cancer.gov/news-events/cancer-currents-blog/2015/antioxidants-metastasis
https://www.scientificamerican.com/article/antioxidants-may-make-cancer-worse/
https://www.washingtonpost.com/news/to-your-health/wp/2015/10/14/antioxidants-may-give-a-boost-to-cancer-cells-making-them-spread-faster-study-suggests/?noredirect=on&utm_term=.1acb7963fc25
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3603456/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/28842551
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S155041311830319X?via%3Dihub
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1550413118301785
http://www.ascopost.com/issues/july-25-2014/avoiding-antioxidant-drug-interactions-during-cancer-treatment/
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22189713
Check your eligibility for the COC Protocol now by filling out the following form: