Tri-City AmericansEdit
Price po raz pierwszy wystąpił w Western Hockey League (WHL) w jednym meczu z Tri-City Americans w sezonie 2002-2003. Następnie trafił do trójmiejskiego składu w następnym sezonie, występując w 28 meczach jako rezerwowy dla Colorado Avalanche Tyler Weiman, strzelając 2,38 gola w średniej (GAA) i .915 procent oszczędności. W następnym sezonie Price przejął rolę podstawowego startera zespołu i ugruntował się jako najlepszy bramkarz, grając w lidze-wysokie 63 mecze z 2,34 GAA i .920 procent oszczędności i osiem shutoutów, oba w pierwszej dziesiątce ligi. W rankingu NHL Central Scouting jako najlepszy bramkarz w Ameryce Północnej, Price został wybrany na piątą pozycję w klasyfikacji generalnej przez Montreal Canadiens, co było uważane za zaskakujące dla wielu, którzy uważali, że Price zostanie wybrany dopiero w połowie pierwszej rundy.
w sezonie 2005-2006 gra Price ’ a w Trójmieście znacznie ucierpiała i zakończył sezon z wynikiem 2,87 GA i a .906 Zapisz procent podczas rozpoczynania 55 gier. Cena odbiła się w następnym sezonie bardzo mocnym sezonem 2006-07, notując doskonałe 2,45 GAA i .917 procent oszczędności, zdobywając zarówno trofeum del Wilson jako najlepszy bramkarz WHL, jak i Nagrodę CHL Goaltender of the Year. Pomimo tego, Amerykanie zostali wyeliminowani w 6 meczach podczas play-offów 2007.
Hamilton BulldogsEdit
Po wcześniejszym wyjeździe Trójmiasta z playoff wiosną tego samego roku price dołączył do zespołu farmerskiego Montreal Canadiens, Hamilton Bulldogs, tuż przed rozpoczęciem rozgrywek Calder Cup 2007. W dwóch spotkaniach sezonu regularnego z Bulldogs, Price strzelił tylko trzy gole i wygrał jeden mecz. Price poprowadził Bulldogs w niezwykłym biegu tej wiosny, pokonując Hershey Bears cztery mecze do jednego w finale, gdy zespół wygrał swój pierwszy Puchar Calder. Price stał się tylko trzecim bramkarzem, który zdobył Jack A. Butterfield Trophy jako MVP rozgrywek AHL, notując 2,06 GAA i .936 Zapisz procent.
Montreal Canadiens (2007–obecnie)Edit
Price zadebiutował 10 października 2007 roku w meczu przeciwko Pittsburgh Penguins i zanotował 26 save ’ ów w wygranym 3-2 meczu. Po pierwszym miesiącu sezonu otrzymał za październik Puchar Canadiens Molson Cup, przyznawany zawodnikowi z największą liczbą pierwszoligowych selekcji. Chociaż w styczniu został przeniesiony do Hamilton Bulldogs w połowie sezonu, został wezwany z powrotem niedługo po miesiącu. Wraz z rozpoczęciem handlu Cristobal Huet do Washington Capitals przed terminem handlu, Cena przyjęła rolę wyjściową dla Canadiens. Następnie został wybrany debiutantem miesiąca NHL w marcu i pierwszą gwiazdą tygodnia NHL (kończącą się 6 kwietnia 2008), ponieważ Kanadyjczycy zajęli pierwsze miejsce w Konferencji Wschodniej i zdobyli tytuł pierwszej dywizji od 1991-92. Price zakończył sezon regularny prowadząc wszystkich bramkarzy rookie w zwycięstwach (24), save percentage (.920) i shutouts (3). Został wybrany do NHL All-Rookie Team w uznaniu jego osiągnięć w pierwszym roku gry w NHL.
wchodząc do playoffs przeciwko Boston Bruins, Price zanotował zwycięstwo 1-0 15 kwietnia 2008 roku, stając się pierwszym debiutantem Canadiens, który post playoff shutout od czasu Patricka Roya w 1986 roku. W meczu siódmym zanotował kolejne shutout, by wyeliminować Boston. Montreal przegrał w drugiej rundzie Z Philadelphia Flyers, przegrywając 3 z ostatnich 4 meczów.
po mocnym rozpoczęciu sezonu 2008-09, w którym zdobył drugi Molson Cup w listopadzie, Price kontuzjował kostkę 30 grudnia 2008 roku. Zmuszony do wycofania się z gry na prawie miesiąc, podczas którego został wybrany na bramkarza NHL All-Star Game 2009 w Montrealu (wraz z kolegami z drużyny Aleksiejem Kovalevem, Andriejem Markowem i Mikiem Komisarkiem), powrócił do gry 20 stycznia 2009, po tym jak rezerwowy Jaroslav Halák przegrał 4: 2 Z Atlanta Thrashers. Wchodząc do playoffs 2009 jako ósmy i ostatni seed, Canadiens grał Boston Bruins w rundzie otwierającej drugi sezon z rzędu. Zostały one zmiecione w czterech grach, z Bruins punktacji co najmniej cztery razy w każdym meczu. W meczu finałowym Na Bell Centre w Montrealu cena w dwóch okresach oddał cztery gole. Po zatrzymaniu słabego zrzutu, tłum wiwatował sarkastycznie, A Cena odpowiedział, podnosząc ręce do góry, podobnie jak gest Patricka Roya 2 grudnia 1995, w meczu, po którym Roy poprosił o wymianę z Canadiens.
Price walczył przez cały sezon 2009-10, wygrywając tylko 13 meczów i tracąc pracę startową na rzecz Halaka, ponieważ Canadiens weszli do Play-off jako ósmy i ostatni seed. Chociaż Canadiens zaskoczyli finał Konferencji Wschodniej, denerwując po drodze zarówno Washington Capitals, jak i Pittsburgh Penguins, Price wystąpił tylko w czterech meczach, przegrywając jeden i nie uzyskując żadnej decyzji w każdym z pozostałych, tylko schodząc z ławki, gdy gra była poza kontrolą. Punktem kulminacyjnym sezonu dla Price ’ a było zatrzymanie 37 Z 38 strzałów w wygranym 5-1 meczu z Boston Bruins w Canadiens 100 year anniversary 4 grudnia 2009, a najniższym punktem było poddanie się czterech goli w swoim jedynym starcie w play-offach. Latem 2010 roku zarówno Price, jak i Halák zostali ograniczonymi wolnymi agentami, a w Montrealu wybuchła debata bramkarska na temat tego, kto pozostanie w drużynie – Bohater Play-off Halák czy młodszy Price. Po tygodniach medialnych spekulacji Kanadyjczycy wybrali cenę, wymieniając Haláka na St. Louis Blues i ponownie podpisując cenę na dwuletni, 5 dolarów.5 mln kontraktów na powrót do roli wyjściowego bramkarza.
sezon 2010-11 był trudnym początkiem dla ceny. W sezonie 2010-2011 Price zagrał jednak w 72 meczach, notując nowe rekordy kariery, w tym 38 zwycięstw, osiem shutoutów a 2,35 GAA i A.923 save procent, i został wybrany do gry w 2011 NHL All-Star Game. Ta gra z Price pozwoliła Canadiens wejść do play-offów Pucharu Stanleya 2011. Ta silna gra nadal za cenę w playoffs delegowania .935 Zapisz procent. Nie wystarczyło to jednak, aby poprowadzić Canadiens do zwycięstwa, ponieważ ostatecznie odpadli w siedmiu meczach w pierwszej rundzie z Boston Bruins. 26 października 2011 roku Price odniósł swoje 100. zwycięstwo w karierze NHL w 214.meczu. Kilka miesięcy później wziął udział w swoim trzecim All-Star Game. Sezon 2011/2012 nie był jednak udany dla Canadiens i po raz pierwszy od sezonu 2006/2007 opuścili play-offy. Price opuścił ostatnie 4 mecze sezonu z powodu wstrząsu mózgu.
2 lipca 2012 roku Price ponownie podpisał z Canadiens sześcioletni kontrakt wart 39 milionów dolarów.
podczas skróconego sezonu 2012-13, Price rozpoczął rok bardzo dobrze, wygrywając 18 ze swoich pierwszych 28 startów, ponieważ Canadiens, w przeciwieństwie do poprzedniego sezonu, byli jedną z najlepszych drużyn w Konferencji Wschodniej, idąc 29-14-5, wystarczająco dobry na drugie miejsce w konferencji. Gra Price ’ a jednak odpadła w ostatnich tygodniach sezonu, wygrywając 2-6 i zdobywając 27 bramek. Mimo to, Canadiens weszli do play-offów przeciwko siódmej rozstawionej Ottawa Senators. W meczu 4., z wynikiem 2: 2, gdy trzecia tercja dobiegła końca, Cena doznał kontuzji pachwiny i nie powrócił na dogrywkę i został zastąpiony przez Piotra Budaja; senatorowie mieli zdobyć punkty i wygrać mecz. Kontuzja Price ’ a przesunęła go do końca serii i Canadiens zostali wyeliminowani w pięciu meczach. Cena zakończyła rozgrywki z sub-par 3.26 GAA i an .894 Zapisz procent.
w sezonie 2013-14 cena powróciła do formy, odnotowując 34 zwycięstwa, aby przejść wraz z najlepszym w karierze 2.32 GAA i .927 procent oszczędności, prowadząc Canadiens do drugiego 100-punktowego sezonu od sezonu 2007-08. Canadiens wzięli udział w play-offach Pucharu Stanleya w 2014 roku jako czwarty seed w Konferencji Wschodniej przeciwko Tampa Bay Lightning, którego zmierzyli w czterech meczach, co oznacza pierwszą wygraną w serii Play-off od jego debiutu. Montreal Canadiens po raz czwarty w karierze w NHL zmierzyli się w drugiej rundzie z Boston Bruins. W przeciwieństwie do poprzednich dwóch spotkań po sezonie, Canadiens zdenerwowali Bruins, wypierając ich w siedmiu meczach. Po porażce 4-2 w grze 5 W TD Garden, Cena zamknął Bruins w grze 6 przez wynik 4-0 przed zatrzymaniem 29 strzałów w zwycięstwie 3-1 W grze 7, aby wyeliminować Boston i przejść do finałów konferencji. Jego i Canadiens run, jednak zakończył przeciwko New York Rangers. W meczu 1. W Bell Centre, z Rangersami 2-0 pod koniec drugiej tercji, napastnik Rangers Chris Kreider uderzył w Price ’ a. Pozostał w siatce do końca okresu, pozwalając na jeszcze dwie bramki przed przerwą. Cena został następnie zastąpiony przez rezerwowego Piotra Budaja w trzeciej tercji, ponieważ Rangers zdobyli trzy kolejne bramki, aby pokonać Canadiens 7-2 w meczu 1. Cena został wkrótce wykluczony na resztę serii z nieokreśloną kontuzją niższego ciała, ponieważ Canadiens spadli w sześciu meczach do Rangers, drugi rok z rzędu Cena miał przedwczesne zakończenie play-offów z powodu kontuzji.
cena będzie kontynuacją sezonu 2014-15 najlepszym sezonem w karierze, ponieważ zakończy sezon jako lider trzech wiodących kategorii bramkarzy: GAA (1,96), save percentage (.933), i wygrywa (44), wszystkie kariery wzloty, jak pomógł Canadiens wygrać Atlantic Division. W tym sezonie zdobył Hart Memorial Trophy jako najbardziej wartościowy zawodnik ligi, Vezina Trophy jako najlepszy bramkarz, Ted Lindsay Award jako najbardziej wartościowy gracz w głosowaniu przez NHLPA oraz William M. Jennings Trophy za najmniejszą liczbę bramek (w remisie z Coreyem Crawfordem z Chicago Blackhawks z 189 dozwolonymi bramkami). Został tylko drugim zawodnikiem w historii franczyzy, który zdobył 4 nagrody w jednym sezonie.
na początku sezonu 2015-16 Cena doznał kontuzji kolana. W chwili kontuzji miał powrócić po sześciu tygodniach. Jednak 6 kwietnia 2016 roku Canadiens ogłosili, że cena nie powróci na sezon 2015-16. Uraz Price ’ a okazał się być urazem więzadła pobocznego przyśrodkowego (skręcenie MCL).
na początku sezonu 2016-17 Price został pierwszym bramkarzem NHL, który wygrał swoje pierwsze 10 meczów w sezonie.
2 lipca 2017 roku ogłoszono, że Price podpisał ośmioletni kontrakt z rocznym limitem wynoszącym 10,5 miliona USD w sumie do 84 milionów USD za cały kontrakt. Jego nowy kontrakt będzie trwał do sezonu 2025-26. Dzięki temu Price stał się najlepiej opłacanym bramkarzem w sezonie NHL 2018-2019, wyprzedzając bramkarza Henrika Lundqvista.
Po ponurym miesiącu na początku sezonu NHL 2017-18 Cena została wyeliminowana z liczenia z niewielką kontuzją dolnej części ciała, pozostawiając na jego miejsce bramkarzy Al Montoya i Charlie Lindgren. 22 lutego 2018 Cena został wykluczony na czas nieokreślony po doznaniu wstrząsu mózgu w meczu przeciwko Philadelphia Flyers. 19 marca 2018 Price powrócił po wstrząśnieniu mózgu i po raz pierwszy wystąpił w 13 meczach w meczu przeciwko Florida Panthers. Pomimo kontuzji, Price dokonał w swoim 557. starcie w karierze NHL dla Canadiens 3 kwietnia 2018 roku, wyprzedzając dotychczasowego rekordzistę franczyzy Jacques ’ a Plante.
27 października 2018 roku, po zwycięstwie 3-0 nad Boston Bruins, Price wyprzedził Patricka Roya na drugim miejscu w karierze Montreal Canadiens, odnosząc 290.zwycięstwo w karierze. Cena został powołany do National Hockey League All-Star Game 2019, jego szósta nominacja All-Star, ale zdecydował się odroczyć z powodu kontuzji dolnej części ciała.
12 marca 2019 roku, po zwycięstwie 3-1 nad Detroit Red Wings, Cena wyprzedził Jacques ’ a Plante o pierwsze miejsce w karierze w Montreal Canadiens, wygrywając ze swoim 315.