Comprehensive Review of the Cardinal Ligament

History

w 1880 roku Josef Kocks jako pierwszy nazwał tę strukturę więzadłem kardynalnym . Później, w 1895 roku, Mackenrodt nazwał go więzadłem poprzecznym szyjnym i od tego czasu często przybiera eponim, więzadło Mackenrodta . Literatura zawiera różne terminologie i opisy więzadła kardynalnego, chociaż najnowszym terminem Terminologia Anatomica dla tej struktury jest więzadło kardynalne. Co ciekawe, niektórzy nawet zakwestionowali istnienie więzadła kardynalnego jako osobnego podmiotu. Na przykład Moritz poinformował, że to więzadło jest kontynuacją parametrium, które można oddzielić tylko sztucznie przez rozwarstwienie .

Anatomia

chociaż istnieje kilka różnic dotyczących identyfikacji więzadła kardynalnego, zdolność funkcjonalna tego więzadła do zapewnienia wsparcia miednicy jest uzgodniona. Więzadła kardynalne nie są więzadłami szkieletowymi złożonymi z regularnej gęstej tkanki łącznej, są to raczej struktury krezkowe składające się z luźnej tkanki łącznej i mięśni gładkich . Range i Woodburne opisali więzadło kardynalne jako kondensację krezkową złożoną z luźnej, areolarnej tkanki łącznej otoczonej naczyniami krwionośnymi, nerwami i limfatyką, którą można odróżnić wizualnie tylko wtedy, gdy macica jest cofnięta do strony przeciwnej. Więzadła kardynalne pochodzą z bocznej ściany miednicy i przylegają do bocznej szyjki macicy i pochwy. Więzadła te współpracują z więzadłami macicy i mięśniami miednicy, aby zapewnić wsparcie dla narządów miednicy i zapobiec wypadaniu. Więzadło kardynalne jest zorientowane pionowo, podczas gdy więzadła maciczno-krzyżowe są zorientowane grzbietowo w pozycji stojącej, która łącznie zapewnia wsparcie wierzchołkowe dla macicy i pochwy . Ponieważ naczynia macicy i niżej położony moczowód są związane z więzadłem kardynalnym, mogą zostać uszkodzone podczas operacji miednicy, w której manipuluje się więzadłem kardynalnym. Moczowód znajduje się około 2 cm bocznie do nadpochwowej okolicy szyjki macicy . Włókna ze splotu maciczno-pochwowego Pochodzące ze splotu podbrzusznego dolnego przemieszczają się w więzadle kardynalnym, co zapewnia unerwienie łechtaczki, gruczołów przedsionkowych i ściany pochwy . Badanie zwłok wykazało, że więzadło kardynalne było ciągłe z powięzią pęcherzykowo-żołądkową i że tętnicę maciczną można znaleźć w górnym obszarze więzadła kardynalnego, podczas gdy żyła maciczna lub środkowa tętnica/żyła pęcherzykowa można znaleźć w jej dolnym obszarze . Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) pomogło w konstruowaniu modeli 3D, które rozgraniczały więzadła kardynalne i maciczno-krzyżowe i wykazały, że więzadło kardynalne jest dłuższe i bardziej zakrzywione niż to ostatnie .

Histologia

więzadło kardynalne można podzielić na podstawie cech histologicznych. Range i Woodburne ujawnili zmienne rozmieszczenie włókien kolagenowych i niespójnych składników komórkowych i naczyniowych w różnych regionach więzadła kardynalnego na podstawie badania mikroskopowego. Inne badania histologiczne wykazały zwiększoną ekspresję kolagenu III i tenascyny ze zmniejszoną elastyną w więzadłach kardynalnych kobiet z wypadniętą macicą . Z drugiej strony, w niektórych badaniach odnotowano zmniejszenie stężenia kolagenu u kobiet z wypadaniem narządów miednicy i nietrzymaniem moczu . Salman et al. stwierdzono, że włókna kolagenowe były gęsto ułożone i były grubsze u kobiet bez wypadania macicy.

ujawnił obecność gałęzi nerwów splanchnicznych miednicy w grzbietowym aspekcie więzadła kardynalnego, który został oddzielony przez część naczyniową luźną tkanką łączną. Niektórzy badacze byli w stanie wykazać zawartość nerwów za pomocą technik immunofluorescencyjnych i odkryli, że więzadło kardynalne składa się z wielu wolnych włókien nerwowych o znacznym stężeniu tych włókien w bocznej trzeciej części więzadła . W innym badaniu pacjentów z rakiem szyjki macicy odkryto związek między chorobą wysokiego ryzyka a obecnością przerzutów w limfatykach znajdujących się w okolicy naczyniowej więzadła kardynalnego wraz z węzłami chłonnymi miednicy . Sugerowałoby to, że całkowite usunięcie części naczyniowej więzadła kardynalnego może być wskazane.

skojarzenia kliniczne

chociaż istnieje wiele nieporozumień dotyczących terminologii, należy uznać implikacje kliniczne więzadła kardynalnego związane z zaburzeniami dna miednicy i złośliwością szyjki macicy. Ważne jest, aby pamiętać, że mięśnie dna miednicy i powięź miednicy wzajemnie przyczyniają się do stabilności dna miednicy . Mięsień dźwigacz ani zapewnia wsparcie dla narządów miednicy i składa się z mięśni łonowo-odbytowych, łonowo-odbytowych i iliococcygeus . W badaniu z wykorzystaniem modeli 3D z MRI autorzy opracowali cztery wzory patologii oderwania dźwigacza ani, która była związana z wypadaniem narządów miednicy. Badanie to ujawniło również, że u kobiet z wypadaniem stwierdzono istotną różnicę w morfologii mięśnia łonowo-odbytowego i mięśnia łonowo-odbytowego u kobiet z wypadaniem w porównaniu z grupą kontrolną, podczas gdy nie było różnicy w morfologii mięśnia biodrowo-odbytowego . Otcenasek i in. przeprowadzono podobne badanie w celu sklasyfikowania przyczyn wypadania miednicy i ujawniono, że wypadanie może wystąpić z powodu wady powięzi i może być częściowe lub całkowite łzy, podczas gdy wady mięśni mogą być zmienne. Niektórzy autorzy zidentyfikowali więzadło kardynalne jako strukturę składającą się z parametrium bocznego obserwowanego z rozciętej przestrzeni przygnębieniowej, podczas gdy poprzeczne więzadło szyjne obserwuje się z rozciętej przestrzeni przygnębieniowej . Yabuki opisuje więzadło kardynalne i poprzeczne więzadło szyjne jako dwie różne struktury, które składają się na system podparcia miednicy . Podkreśla, że więzadło kardynalne reprezentuje tylko przyśrodkową stronę układu podtrzymującego, podczas gdy poprzeczne więzadło szyjne jest boczną kontynuacją więzadła kardynalnego, które tworzy kompleks z więzadłem bocznym odbytnicy i więzadłem pępowinowym .

z chirurgicznego punktu widzenia więzadło kardynalne nadal pozostaje ważnym punktem orientacyjnym, ponieważ jest jednym z szypułek, które należy zabezpieczyć podczas histerektomii. Według Cruikshank i Kovac, trakcja i cięcie więzadła kardynalnego są głównymi czynnikami wpływającymi na ruch moczowodu podczas histerektomii pochwy. Prowadzi to do przesunięcia moczowodu poza pole operacyjne, chroniąc w ten sposób moczowód przed ewentualnym urazem. W jednym z ostatnich badań oceniających różne protokoły wytycznych zaproponowano, że możliwość wypadania miednicy po histerektomii może zmniejszyć się poprzez zawieszenie sklepienia pochwy do więzadeł kardynalnych i maciczno-krzyżowych . Innym ważnym czynnikiem chirurgicznym jest przewidywanie anatomii macicy w oparciu o pozycję szyjki macicy, co jest ważnym czynnikiem w przypadku kilku zabiegów ginekologicznych. Fidan i in. ujawniono, że anatomia macicy i sąsiednich tkanek można przewidzieć za pomocą badania miednicy i potwierdzić ultrasonografią. Badanie to wykazało, że macica była poprzedzająca w 90% przypadków, przy czym szyjka macicy znajdowała się w tylnej pozycji przednich kości przednich, podczas gdy przedni odcinek macicy był obecny w 64,2% przypadków z przednią szyjką macicy .

ponadto więzadło kardynalne jest również zaangażowane w radykalną histerektomię raka szyjki macicy z powodu drenażu limfatycznego szyjki macicy. Girardi et al. ujawniono, że zarówno dodatnie, jak i ujemne węzły miednicy można znaleźć w zmiennych miejscach wzdłuż parametrium, nawet w najbardziej bocznym obszarze w pobliżu ściany bocznej miednicy. Badanie to wykazało również, że dodatnie parametryczne węzły chłonne są silnie związane z obecnością dodatnich węzłów chłonnych miednicy i wyższym wskaźnikiem nawrotów raka szyjki macicy . Może to sugerować bardziej rozległą resekcję więzadła kardynalnego w celu zapewnienia stanu wolnego od choroby. Jednak należy również rozważyć ewentualne uszkodzenie splotów miednicy podróżujących w tych więzadeł, aby uniknąć pęcherza moczowego, odbytnicy i powikłań seksualnych, które mogą pojawić się, gdy te więzadła są wycięte podczas radykalnej histerektomii . Wcześniej donoszono, że zawartość nerwu jest zmienna wzdłuż długości więzadła kardynalnego; jednak istnieje zwiększona zawartość nerwu w jego bocznych częściach od ściany miednicy.

przeanalizowano literaturę i opisuje więzadła kardynalne i maciczno-krzyżowe jako „więzadła trzewne”, które zawierają naczynia krwionośne, nerwy, tkankę łączną i tkankę tłuszczową. Autorzy Ci opisali pochodzenie tętnicy biodrowej wewnętrznej jako proksymalnego punktu wstawiania, a szyjki macicy i górnej pochwy jako dystalnego punktu wstawiania więzadła kardynalnego . Inny przegląd ujawnił również podobne ustalenia i niespójności dotyczące opisu i cech więzadła kardynalnego . Oznacza to znaczenie uzyskania spójnego opisu tych więzadeł, aby lepiej zrozumieć patologie dna miednicy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.